η μαγεια των αστεριων

Το τραπεζι

Σημερα θα ερθει η Ολγα σπιτι μας για να τη γνωρίσουν οι γονείς μου. Δεν εχω αγχος για τη συνάντηση τους καθως κατι μεσα μου μου λεει οτι θα τη συμπαθησουν. Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Ειμαι απλα ντυμένος. Φοραω και μαυρα. Το χρωμα της. Καποια στιγμή ακουω το κουδούνι να χτυπαει και πηγαίνω να ανοίξω. Αυτη ειναι. Φοράει ενα μπλε φορεμα με σχέδια και μαυρα παππούτσια. Εχει τα μαλλια της μπούκλες ενω εχει τονησει τα ματια της με ενα μωβ χρώμα. Επισης στο χερι της κρατα ενα κουτι με γλυκά.
-Γεια(μου λεει ντροπαλά)
-Γεια σου περνα μην ντρέπεσαι
Μπαινει μεσα και τοτε η μαμα μου την πλησιάζει.
-Πω πω τη όμορφη που εισαι κοριτσι μου καλα μας ελεγε ο Θοδωρής. Ειμαι η Κατερίνα η μαμα του.
-Χαίρω πολυ κυρια Κατερίνα εγω ειμαι η Όλγα.
-Κεριά και λιβανια Κατερίνα θα με λες και θα μου μιλας στον ενικό. Νιωθω λες και ειμαι εκατό χρονων οταν μου μιλούν στον πληθυντικό.
-Ελα βρε μανούλα μια χαρα νεα είσαι..... Της είπα
Επειτα ο μπαμπας μου κατευθύνετε προς το μερος της Όλγας.
-Γεια σου κοριτσι μου καλος όρισες στο σπιτι μας.
-Καλως σας βρηκα. Αυτα ειναι για εσας. Λεει και του δινει το κουτι με τα γλυκά.
-Ευχαριστούμε δεν έπρεπε! Παμε τωρα να καθήσουμε στο τραπέζι.

Καθήσαμε στο τραπέζι και η μαμα μου αρζησε να σερβίρει. Ειχε μαγειρεψει πολλα πράγματα.
-Να σας βοηθήσω; Λεει η ολγα στη μαμα μου.
-Ναι αγαπη μου έλα.
Η Ολγα πηγαινει στην κουζινα και μεταφέρει και εκεινη τα πιάτα. Εκεινη την ωρα ο μπαμπας μου μου ψυθιριζει στο αυτί.
-Μπραβο καλη επιλογη και κοριτσι για σπίτι.
Εγω γελάω.
-Τι γελάτε εσεις οι άντρες. Ρωτάει η μαμα μου.
-Κατι δικα μας.
Κάθετε και η Ολγα στο τραπέζι και ξεκινάμε να τρώμε.
-Ολγα μου σου αρέσει το φαγητό;
-Ναι ειναι τελειο εισαι πολυ καλη μαγείρισσα.
-Να'σαι καλά.
Αφου συνεχησαμε να τρώμε και οι γονεις μου να ρωταν κάτι τυπικές ερωτήσεις στην Όλγα εκαναν μια ερωτηση που δεν περίμενα να κανουν και πραγματικα μου ηρθε να ανοίξει η γη να με καταπιεί.
-Και δεν μου λες Ολγα οι γονεις σου που δουλεύουν.
-Οι θετοί μου γονεις εννοείτε. Οι βιολογικοί μου γονεις σκοτώθηκαν οταν ημουν οχτώ χρονών.
-Συγνωμη παιδι μου δεν θέλαμε να σε φέρουμε σε δυσκολη θέση.
-Α δεν πειραζει αλήθεια .
Μιση ωρα μετα η μαμα εφερε και το γλυκο και αφου φαγαμε η Ολγα και εγω αποσηρθηκαμε στο δωμάτιό μου.

-Ολγα σιγουρα δεν σε έφεραν σε δυσκολη θεση οταν σε ρώτησαν για τους γονεις σου;
-Οχι ρε σιγα ου να ξερουν οι ανθρωποι οτι οι γονεις μου δεν ζούν.Α και αύριο μου ειπε η Λένα να μαζευτούμε στο σπίτι της οι τέσσερεις μας.
-Ενταξει ,λοιπόν τι θες να κανουμε τώρα.
-Λεω να ακουσουμε λιγη μουσική.
-Πολυ καλη ιδέα!
Βαζω στο κινητο μου ενα τραγούδι και εκείνη ξαπλώνει στον ώμο μου και απολαμβάνει τη μελωδία. Ειναι τοσο ομρφο που ειμαι μαζι της και ακουμε μουσική. Ειναι πολυ ομορφη οταν χαλαρώνει.
-Θοδωρή;
-Ελα μωρό μου
-Του χρονου θα γινω δεκαοχτώ. Αυτο σημαίνει οτι θα φυγω απο το σπιτι μου μένω τωρα με τα τέρατα. Θα πιάσω δουλεια και θα βρω αλλο σπίτι. Εκει θα συναντιόμαστε. (Λεει και με φιλάει στο μάγουλο).
-Καλα ολα αυτα αλλα βρες απογευματινή δουλειά και μην παρατήσεις το σχολείο. Θα σου χρειαστει το απολυτήριο.
-Οκ
-Το υπόσχεσαι.
-Ναι.

Οταν ηρθε η ωρα να φυγει ηταν πια νύχτα. Αποφασησα να την παω μεχρι την κατω πορτα της πολυκατοικίας. Αφου καληνυχτησε τους γονεις μου πήγαμε λοιπον στην κατω πόρτα.
-Περασα τέλεια. Μου λεει
-Και εγώ εισαι υπέροχη το ξέρεις.
-Και εσύ. Λεει και κανει ενα τα χείλη μας.
Εκεινη την ωρα μια πέτρα(που κάποιος πέταξε απ'εξω) σπαει το τζαμί
-Τι έγινε. Λεει εκεινη έντρομη .
-Τιποτα παιδάκια θα ειναι που παιζουν και πετάν πέτρες λογικα καμια απο αυτες θα εσπασε το τζαμί. Η αληθεια ειναι πως και εγω τρόμαξα αλλα δεν ήθελα να το δειξω σε εκείνη.
-Σιγουρα ειναι οκ φοβάμαι.
-Μην φοβάσαι βρε ελα παμε μαζί. Λεω και την παιρνω απο το χέρι. Την παω μεχρι το σπιτι της. Αφου φτάνουμε την αφήνω στην έξοδο και φεύγω. Μολις φτάνω σπιτι μου και ξαπλώνω στο κρεβατι μου με την απορία. Απο που ηρθε αυτη η πετρα και εσπασε το τζαμί. Με αυτην μς πςιρε ο ύπνος
~Ευχαριστώ για την ανάγνωση kisses~