η μαγεια των αστεριων

Ζωγραφησε με

Προσοχή :η ζωγραφιά που εβαλα για εξώφυλλο δεν σχεδιάστηκε απο εμενα οποτε δεν κατέχω κανενα πνευματικό δικαίωμα πανω της ευχαριστώ

~Πισω στην αφήγηση απο την πλευρα του Θοδωρή ~

Ειμαι πανω στο ποδήλατό μου καθοδόν για το σχολείο. Στα χείλη μου ειναι σχηματισμενο ενα χαμόγελο. Σιγουρα οποιος με βλεπει στο δρομο με περναει για τρελό καθως το χαμόγελό μου ειναι παρα πολυ ψυχωτικό. Θα μου πείτε τωρα εσύ που βαριέσαι τοσο στο σχολείο πας τώρα εκει με ενα τετοιο χαμόγελο. Ειναι επειδη θα τη δω και το καλύτερο.... Εχουμε εικαστικά πρωτη ωρα και στο συγκεκριμένο μάθημα κάθεται δίπλα μου. Ετσι θα εχω την ευκαιρία να την παρατηρώ καλύτερα.

Μολις εφτασα στο σχολείο μπήκα κατευθείαν στην τάξη. Αργοτερα μπηκε και αυτη με τα ακουστηκα της. Κάθησε και εβαλε τα πόδια της πανω στο θρανίο οπως κανει πάντα. Μετα απο αυτην μπηκε μεσα και ο καθηγητής.
-Γεια σας παιδια λοιπον, σημερα το θεμα μας ειναι προσωπογραφία. Συγκεκριμένα θα ζωγραφίζετε ενα πρόσωπο οτι φύλλου θέλετε. Καλη επιτυχία!
Αφου ετοίμασα τα σύνεργα μου την ξανακοίταξα. Ειναι τοσο όμορφη. Ο κυριος εχει ανοίξει το παράθυρο και αυτο ειχε ως αποτελεσμα τα ξανθά μαλλιά της να ανεμιζουν. Φοράει ενα στράπλες μπλουζάκι και ετσι μπορω να δω τα τατουάζ της. Ειναι πραγματικά σαν ενα έργο τέχνης. Τοτε μου ηρθε η ιδεα για το πρόσωπο που θα ζωγράφιζα. Θα ζωγράφιζα εκείνη. Ξεκίνησα λοιπον να τη ζωγραφίζω. Αρχικά εκανα το σώμα της. Ζωγράφισα το ριζε στράπλες μπλουζάκι της με μια μικρη καρδια στην άκρη. Επειτα προχώρησα στον σχεδιασμό των χεριών της στο ενα της χερι εκανα τα βραχιόλια που φορούσε καθώς και τα ταττουαζ της. Οταν εφτασα στο πρόσωπο έκανα τα ματια της κλειστα ετσι πως τα ειχε δηλαδή και τα μαλλια της να ανεμίζουν. Σχεδίασα τα μεγαλα ακουστηκα της και σχεδίασα παντου νότες απο την μουσικη που άκουγε. Οταν ο κυριος περασε να ελέγξει τις ζωγραφιές μας κοίταξε τη δικια μου μετα την ολγα και μου έριξε ενα πονηρό βλέμμα.

Μολις γυρησα σπιτι αφου τελιωσα με τις υποχρεώσεις μου χρωματισα τη ζωγραφιά με φωτοσκιαση για να μοιαζει ποιο ρεαλιστική. Οταν τελιωσα κάθησα να την παρατησηρω. Με αυτην τη ζωγραφιά θα εχω κατι να μου τη θυμίζει. Οπως ειπα πριν ειναι όντος σαν εργο τέχνης. Ειναι σαν να μου λεει ζωγραφησε με.... Εχω πάθει την πλακα μου πραγματικά. Τη θελω αλλα πως θα της το πω πως;

[…]

-Τεο ρε τεο παλι δεν ακους που σου μιλάω
Λέει ο Johnny αγανακτησμένος.
-Σόρι ρε φιλε ειμαι αλλου
-Παλι συνεχεια αλλου εισαι
-Ε να το ξερω ειπα σορι
Παιρνει μια βαθια ανάσα
-Ρε φιλε σοβαρά τωρα τι εχεις μηπως εχεις δαγκώσει τη λαμαρίνα -Ναι δηλαδή οχι
-Ναι ή όχι;
-Ναι ρε φιλε ναι
-Οπα ο Τεο. Κοίταξε να δεις δεν σε κατηγορώ και εγω τωρα τελευταια μια απο τα ίδια.....
-Έλα ρε με ποιά;
-Να πουμε ταυτόχρονα;
-Ναι ας πούμε
-1...2....3..
-Η Όλγα  -Η Λένα
Αρχησαμε να γελάμε υστερικά.
-Οπα Johnny Johnny απο ποτε;;
-Εχει λιγες μερες επεσα καταλαθως πανω της και.... Δεν την ειχα προσέξει ποτέ. Κατω απο το μακιγιάζ της και τα πρόστυχα ρουχα της κρύβει μαι ομορφιά. Ειναι υπέροχη. Εχει και κατι μάτια
-Κοιτα να δεις πραγματα... Και τι εχεις σκοπο να κάνεις..
-Θελω να παω να της μιλησω μια μερα
-Ε και γιατι δεν το κανεις
-Λες ε;
Ναι. Και δεν μου λες Τεο. Η Ολγα ε
-Ναι βλακα ειναι υπέροχη.
-Εγω κατι ειχα καταλάβει αλλα δεν εδεινα σημασία
-Φαίνετε ε;
-Ε να μην φαίνεται
-Οι αλλοι κατάλαβαν τπτ
-Οχι ευτυχώς
-Θελω μια χαρη
-Οτι θες ρε
-Αυτο που σου λεω να μην το πεις πουθενά
-Εννοείται ρε ουτε εσύ ομως...
-Εντάξει (του απαντώ και δίνουμε τα χέρια)
-Ποσο καιρο σου αρέσει
-Απο τοτε που ηρθε στο σχολείο....
-Ωωωωωω αντε Κάλι μεσημέρι
-Επίσης ρε

Ηταν ο πρωτος στον οποιο αποκαλυψα τι αισθάνομαι. Δεν του ειπα ομως την αληθεια στο απο ποτε την ερωτεύτηκα δεν θέλω να την 'προδωσω' απο τη στιγμη που μου ειπε να μην το πω πουθενά. Αλλα και αυτον ο Johnny ...ειλικρινά η Λενα ηταν η τελευταια που περιμενα να του αρεσει τι να πω του ευχομαι τα καλυτερα. Αντε βρηκα και "αδερφο”σε ολο αυτο τώρα.
~Ευχαριστώ για την ανάγνωση 😘~