η μαγεια των αστεριων

Ελευθερία

~Πίσω στην αφήγηση από την πλευρά του Θοδωρή~

Κενό. Αυτό αισθάνομαι σήμερα όλη μέρα, από το πρωί που ξύπνησα μέχρι και τώρα που είναι απόγευμα. Δεν μπορώ ούτε να στεναχωρήθω ούτε να θυμωσω.

Δεν μπορώ να κάνω τίποτα πλέον. Η παραγωγικότη τα που είχα ως άνθρωπος όλα αυτά τα χρόνια δεν υπάρχει πλέον. Ούτε σχολείο δεν ηθελα να πάω ούτε πουθενά. Να πάω να κάνω τι; Να ακούω τους αλλους να με βρίζουν; Ευτυχώς είμαι κλειδωμένος στο δωμάτιό μου και δεν έχω πετύχει πουθενά το Γιώργο μέσα στο σπίτι. Ναι Γιώργος. Εγώ αυτόν πατέρα δεν τον ξαναλέω. Δεν μπορώ να δεχτώ πως δεν με πιστεύει. Πάλι καλά η μαμά μου με πιστεύει. Είναι ο μόνος άνθρωπος που δείχνει αληθινό ενδιαφέρον για εμένα αυτή η στιγμή.

Το βράδυ έβλεπα συνέχεια εφιάλτες. Έβλεπα πως περπατούσα στο δρόμο και εκεί που περπατούσα είδα την Όλγα νεκρή στην ασφαλτο. Δεν ξέρω παντός μετά από αυτό το όνειρο που μπήκαν υποψίες για το αν είναι καλά και έκανα την απόπειρα να της τηλεφωνήσω. Την πείρα πόσες φορές αλλά δεν το σηκώνε. Τι γίνεται που μπορεί να είναι και δεν το σηκώνει περίεργα πράγματα.....

Δεν μπορώ όμως να κάθομαι άλλο σπίτι. Θέλω να βγω λίγο έξω να πάρω αέρα. Να κάνω κάτι. Αφού ειδοποιώ η μαμά μου ότι θα φύγω παίρνω το ποδήλατό μου και απομακρινομαι από το σπίτι μου.

Απλα οδηγώ. Χωρίς προορισμό όπου με βγάλει. Έχω βαρεθεί την ένταση των τελευταίων ημερών. Ένταση παντού στο σπίτι, στο σχολείο..... Θέλω να ξανά νιώσω όπως παλιά, όπως τότε με εκείνη. Δεν θέλω να έχω αυτό το κενό μέσα μου.Δεν θέλω να ξανάρθω μέσα σε αυτό. Θέλω να νιώθω ελευθερία

Κάποια στιγμή σταματάω το πετάλι και  κοιτάω το χώρο γύρω μου. Έχω βγει έξω από τα σύνορα της πόλης. Δεν έχω πάει ποτέ σε τέτοιο σημείο με το ποδήλατο. Μόνο με αυτοκίνητο. Καθώς συνεχίζω να παρατηρώ το χώρο συνειδητόποιω ότι υπάρχει ένα κτίριο εκεί, που προφανώς θα είναι κάτι σαν μπαρ.Εχει μια ταμπέλα πάνω του που λέει "BOIRE" που είναι το ποτό στα γαλλικά. Αποφασίζω να μπω μέσα.

Όπως το φαντάστηκα μπαρ είναι. Χωρίς να χάσω χρόνο κάθομαι σε μια από τις καρέκλες που βρίσκονταν στη μπάρα. Ένας τύπος με τατουάζ σε όλο του το χέρι και μακριά μαύρα μαλλιά με πλησιάζει.
-Τι θα πάρεις φιλε; Με ρωτάει.
-Μια βότκα με πάγο.
-Έρχεται! Λέει και φεύγει. Η αλήθεια είναι ότι δεν πίνω πότε. Σήμερα είπα να κάνω μια εξαίρεση. Να δω πως είναι το ποτό.

Ο τύπος δεν άργησε να μου φέρει τη βότκα μου. Με το που μου την έφερε ήπια μια γουλιά και άρχισα να βηχω. Τι βαρύ πράγμα είναι αυτό.
-Πρώτη φορά πίνεις ε; Μου λέει ο τύπος
-Ναι
-Ε θα το συνηθίσεις. Λέει και μου χτύπα φιλικά την πλάτη.

Εκεί που έπινα κοίταξα δίπλα μου και είπα πως είχε καθίσει μια κοπέλα. Φορούσε ένα μαύρο φόρεμα και είχε κάνει τα ξανθά μαλλιά της ελαφριές μπούκλες. Έτσι τα είχε και η Όλγα την τελευταία φορά που την είδα. Παρατηρώντας την καλύτερα είδα πως και εκείνη κρατούσε να ποτήρι βότκα. Γύρισε και εκείνη και κοίταξε προς το μέρος μου. Τα μάτια της είχαν το χρώμα της θάλασσας. Νταξει όμορφη αλλά όχι ποιο όμορφη από την Όλγα.
-Και εσύ πίνεις. Μου λέει η άγνωστη κοπέλα.
-Ναι και εγώ πίνω.
-Και εσύ προβλήματα;
-Και εγώ.
-Με το πρόσωπο;
-Με ποιο;
-Με τη φίλη σου εννοώ;
-Ε πες το και έτσι.
-Και εγώ μια από τα ίδια. Όλγα! Λέει και απλώνει το χέρι της . Άκουσα καλά;
-Τι είπες. Τη ρωτάω
-Με λένε Όλγα.
-Βάλτη είσαι και εσύ;
Η κοπέλα με κοιτά απορημενη
-Τίποτα κάτι δικά μου. Θοδωρής χάρηκα! Λέω και δίνω το χέρι μου.
-Λοιπόν Θοδωρή. Βλέπω έχεις πιει τη βότκα σου. Θες άλλη κερασμένη από εμένα.
-Ναι
-Ωραία .Mike 2 βότκες please.
-Αμέσως Ολγακι.
Δύο λεπτά μετά ο Mike, έτσι λέγανε το τύπο με το μακρύ μαλλί και τα τατουάζ μας έφερε τις βότκες που παργγειλαμε. Η δύο βότκες έγιναν τρεις, οι τρεις τέσσερεις μετά δεν θυμάμαι τι έγινε....

(.......)

Ανοίγω τα μάτια μου και ένας οξύς πονοκέφαλος κάνει την εμφάνιση του. Κοιτάω το χώρο γύρω μου και καταλαβαίνω πως βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο, που σίγουρα δεν ήταν το δικό μου. Κοιτάω κάτω από τα σκεπάσματα. Παναγία μου είμαι και γυμνός. Κοιτάω δίπλα μου και βλέπω μα ξανθιά κοπέλα να κοιμάται ήσυχη. Τώρα θυμάμαι μου έρχονται εικόνες από χτες. Που ήμασταν μαζί στο μπαρ ,πιναμε και κάποια στιγμή την ανέβασα στο ποδήλατό μου και μου έδειξε την κατεύθυνση για το σπίτι της.Πηγαμε στο δωμάτιό της και κάναμε ότι κάναμε. Τώρα εξηγούνται όλα.
-Τι έγινε! Μου λέει η Όλγα 2 (ετσι θα τη λεω)ταραγμένη και ξεκινάει να ντύνεται.
-Ε έγινε. Της λέω. Εκείνη απομακρύνετε που δίπλα μου και πηγαίνει στο σαλόνι του σπιτιού της. Αφού ντυθώ την ακολουθώ και εγώ. Πρέπει να της δώσω εξηγήσεις για χτες.

~Ευχαριστώ για την ανάγνωση kisses♥★♥★♥★~