η μαγεια των αστεριων

Καινούρια συμμαθήτρια

Έχουν περάσει τρείς μέρες από τότε και ακόμα μέσα στο μυαλό μου ειναι καρφωμένηαύτη η κοπέλα.Αυτά τα μάτια ειδικά. Αυτά τα καστανοκόκκινα μάτια όπως τα αποκαλώ εγώ. Όταν ήμουν μικρός, εκεί κατά την πρώτη δημοτικού η μαμά μου έλεγε οτι η γλώσσα των ματιών λέει περισσότερα από τη γλώσσα του στόματος.Τότε δεν μπορούσα να καταλάβω πως γίνετε αυτό τώρα όμως μπορώ. Τα δικά της μάτια ήθελαν να πουν πολλά. Πράγματα τα οποία δεν θα τα έλεγε ποτέ το στόμα της. Φάνηκε αβοήθητη και κάπως απελπισμένη. Μακάρι να μπορούσα να τη βοηθήσω αλλά δεν μπορώ. Άπό τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνή του Νίκου.

-Που είσαι ρε μαλάκα σε ψάχνω σε όλο το σχολείο(μου είπε λαχανιασμένος)
-Ε τώρα με βρήκες
-Οι άλλοι είναι στη μπασκέτα πάμε να τους βρούμε
-Φύγαμε

Οταν φτασαμε στην μπασκετα ηταν εκεί ο Johnny, ο Στρατός, ο Κωστας και ο Στεργιος.

-Ε αλάνια να σας πω(είπε ο Στέργιος όλο χαρά)
-Λέγε ρε
-Τα έφτιαξα με την Άννα
-Και πώς την έριξες ρε; (ρώτησε ο Στρατός)
-Της είπα από αυτα τα γλυκόλογα που αρεσουν σε αυτές. Πάντος φιλάει τέλεια
Δεν μου κάνει εντύπωση που ο Στέργιος τα έφτιαξε με μια από τις πιο δημοφιλής κοπέλες του λυκείου. Είναι ωραίο παιδί και αυτές τις αλλάζει σαν τα πουκάμισα. Μεσα σε 3 μηνες είχε 4 σχέσεις. Εγώ δεν είμαι ερωτευμένος. Ποτέ δεν ήμουνα. Όλες οι κοπέλες είναι ίδιες για εμένα. Καμία δεν έχει αυτό το κάτι που θα την κάνει μοναδική στα μάτια μου. Δεν με ανησυχεί αυτό κάποια στιγμή θα βρω την κατάλληλη δεν βιαζόμαστε μέλλον έχουμε (όπως λέει και ο μπαμπάς μου)

Μπήκα μαζί με το Johnny και το Νίκο στην τάξη. Έχουμε φυσική μαζί με τον διευθυντή. Είναι ήρεμος άνθρωπος και δεν δίνει εύκολα αποβολές. Έβγαλα το βιβλίο μου στο οποίο είχα ζωγραφίσει κάτι ρομπότ .Οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του Θοδωρή. Ο διευθυντής μπήκε στην ταξη.
-Καλημέρα παιδιά, σήμερα έχετε και μια καινούρια συμμαθήτρια. Όλγα πέρνα παιδί μου
Τότε μπήκε στην ταξη μια κοπέλα. Φορούσε μαύρα superstar ,τιγρε κολάν και ενα λαδί μπουφάν. Έχει ξανθά βαμμένα μαλλιά και καστανά μάτια. Άρχισε να με λούζει κρύος ιδρώτας, ένας κόμπος δημιουργίθηκε στο στομάχι μου. Ήταν τρομακτικά όμοια με την κοπέλα στο σπιτι "Θοδωρη συγκεντρώσου σιγα μν ειναι αυτη"
-Λοιπον, Ολγα θες να καθήσεις με κάποιο παιδί ή θες μονη σου;
-Προτιμώ μόνη μου
-Εντάξει έχει πολλά κενά θρανία βρες ενα να καθήσεις
Πριν παει να καθήσει κατευθύνετε προς τις κρεμάστρες για να αφήσει το μπουφάν της. Γυρνάω και κοιταω προς το μέρος της προσπαθώντας να βρω μια διαφορά με εκείνη την κοπέλα αλλά μάταια. Το αποκορύφωμα ήταν όταν έβγαλε το μπουφάν της και το κρέμασε. Φορούσε μια μαύρη μακρυμανικη μπλούζα με ανοιχτούς ώμους. Στον ενα της ώμο είχε τρία αστέρια τατουάζ. Οταν το ειδα αυτο ένιωσα σαν να ειχε σταματήσει ο χρόνος σας κάποιος να μου έκανε πλάκα. Η κοπέλα που η μορφη της τοσο καιρό τριγυρίζει στο μυαλό μου τώρα είναι συμμαθήτριά μου. Το χειρότερο ήταν οτι πήγε και κάθησε στο θρανίο που βρίσκετε πίσω από το δικό μου.
-Ωραία αφού τακτοποιήθηκε και η Όλγα ας ξεκινήσουμε το μάθημα
Εγώ μόνο στο μάθημα δεν πρόσεχα την σκεφτόμουν. Το οτι την είχα από πίσω μου μου δημιουργούσε αμηχανία. Όταν ο διευθυντής γύρισε πρός τον πίνακα για να γράψει τη θεωρία εγώ γύρισα προς το μέρος της Όλγας. Έχει και ωραίο όνομα. Είχε ακουμπήσει το κεφαλι πανω στα χερια της και κοιμόταν. Τα μαλλιά της τα είχε πάει τέρμα πίσω. Η εικονα αυτη διέφερε τελείως από αυτό που είχα δει στο σπίτι. Στο πρόσωπό της κυριαρχούσαν η γαλήνη, η ησυχία, η ηρεμία. Κοιμόταν πολύ ήσυχα ούτε ροχάλιζε ουτε κουνιόταν. Έβαλα το χέρι μου πάνω στο κεφάλι της. Μολις συνειδητοποίησα τι κανω απομάκρυνα το χερι μου απο πάνω της. Όταν χτύπησε το κουδούνι γύρισα μπροστά μου για να μην με δει και κατευθύνθηκαν πρός την πορτα για να βγω.