Camdan Yumurta

30. Bölüm •Başlangıcın Sonu (Final Bölümü)

YAZARDAN NOT: İşte uzun zamandır beklediğiniz final bölümüyle karşınızdayım! Final bölümünün esas konuşmasını bölüm sonunda yapmayı sevdiğimden önce bir son bölümü okuyun, bölümün sonunda görüşürüz ^-^

Bu arada hemen belirteyim, bu bölümü yayımladıktan hemen sonra, yani siz bu satırları okurken çoktan, ikinci kitap olan Sürpriz Yumurta'nın ilk bölümünü yayımlamış olacağım. İkinci kitap çok daha farklı olacak. Biraz spoiler olmakla beraber (nasılsa ilk bölümü okuduğunuzda öğreneceğiniz gibi) Dünya'da, hatta Türkiye'de geçiyor olacak.

Sizlere keyifli okumalar efendim, son bir kez oy ve yorumlarınızı unutmayınız ^-^

-20 Yıl Sonra-

Hayatımızdaki belki de en acı anları geçirirken Parma zihnimize son bir gayret ile bağlanıp

"Onları iyi bir yere gönderin. Onlar başka bir yerde olmalılar, burası değil. Bunu hissediyorum." dedi ve gözlerini sonsuza kadar kapattı.

Yaklaşık beş dakika önce gözlerini son kez yummuş Atanca'nın yanı başında duran bir dağ boyutundaki Parma'nın son kez nefes alıp verişini tüm süvarilerle birlikte acı içinde izledik.

Henüz bir hafta önce aramızdan ayrılan Tcor ve Cebeden'den sonra bu acı çok çabuk gelmişti ancak bunun yakında olacağını hepimiz bekliyorduk. Tcor'u, en yakın dostunu kaybetmiş Atanca'nın; ve eşini, Cebeden'i kaybetmiş Parma'nın dayanmayacağını hepimiz farkındaydık.

Bütün ejderhalar havalanarak Parma ve Atanca'nın üstlerinde acı ile daire çizmeye başladığında hepimiz saygıyla başlarımızı eğdik. Yirmi üç ejderhanın kanatlarının rüzgarında ayakta durmak bir hayli zor olsa da hepimiz bunu başardık.

Ejderhalar Parma'nın ve Atanca'nın bedenini kendilerinin daha iyi bir yer dediği, bizimse neresi olduğunu bilmediğimiz bir yere gönderdikten sonra yavaşça yanımıza doğru indiler.

Artık en büyük ejderhalar Ohen, İklir ve Birmah olduğundan kendimi biraz tuhaf hissetsem de metanetimi korumayı başardım. Zawe genç ejderha ve süvarilere dönerek

"Bugün eğitim olmayacak." dedi.

On beş yıl öncesinde beş ejderha birden yumurtalarından çıkana kadar hala en deneyimsiz süvariler biz olsak da biz eğitimimizi tamamlar tamamlamaz ejderhalar bunu hissetmiş gibi birden yumurtalarından çıkmaya başlamışlardı. Tcor'un yaklaşık yirmi yıl önce bulunduğu tahmindeki gibi ejderha devri yeni başlıyordu ve hepimiz bunu hissedebiliyorduk.

Bütün ejderhaları ve süvarilerini eğitmeye içinde bulunduğumuz açıklık yetmediğinden yeni bir yer bulmuş ve büyü gücüyle orayı şekillendirmeye başlamıştık. Gella'dan da bizim ülkemizden de, bilinen başka her yerden de uzak olan bu yerin yapımını henüz tamamlamışken orayı görmeyi başaramayan dört dostumuz, dört hocamız için hepimizin içi kanıyordu.

Yine de bazı zamanlarda doğru olanın bu olduğunu hissediyordum. Onlar bizleri yeni döneme hazırlamak için varlardı, hiçbir zaman yeni dönemin içinde yer almayı planlamamışlardı.

Tüm ejderha ve süvariler açıklıktan ayrılırken bize selam verdiler, biz de ejderhalara selam verdikten sonra sonunda açıklıkta yalnızca altımız kalmıştık. Zawe Tcor'un evine girerek elinde altı ejderha yumurtasıyla geri döndükten sonra

"Parma'nın son isteğini görmezden gelemeyiz." dedi.

Renk renk olan yumurtalara kısa bir bakış atıp

"Ancak onları hiç bilmediğimiz yerlere göndermek de bir hayli tehlikeli." dedim.

"Bunu hissetmiş olmalı." dedi İklir ve devam etti.