Camdan Yumurta

21. Bölüm •Yemin

YAZARDAN NOT: Bu bölüm @TRyama70 adlı kullanıcıya yani Ravza'ya ithaf edilmiştir. Yeni bölümün ne zaman geleceğini sürekli sorarak aklımda tutmamı sağladığın, sürekli Camdan Yumurta'yı düşünmemi sağladığın ve yeni bölümü normalde yazacağım süreden daha kısa sürede yazmamı sağladığın için teşekkürler Ravza, iyi ki varsın ♡'･ᴗ･'♡

Hepinizi çok seviyorum, lütfen yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin. Keyifli okumalar ^•^

Yatağımda dönüp camdan dışarı bakmaya başladım. Gece boyu bir saniye bile uyuyamamıştım. Akşam Zawe'in söylediklerinden sonra uyumak mümkün müydü zaten? İşin kötü tarafı Zawe gerçekten beni seviyor muydu yoka dalga mı geçiyordu emin olamıyordum. Yüz ifadesi doğruyu söylüyor gibi dursa da böyle bir şey mümkün müydü?

'Sen hala uyumadın mı?' dedi İklir yattığı yerden başını hafifçe kaldırarak.

'Uyku tutmadı.' dedim.

'Ejderhalara güvenmelisin.' dedi İklir hafifçe gülümseyerek ve devam etti

'Sana Zawe'in hislerinden bahsetmiştim. Ama ne yalan söyleyeyim itiraf edeceğini hiç düşünmemiştim.' dedi.

Oflayarak sırt üstü yattım ve odanın tavanına bakmaya başladım.

'Bir de babam konusu var. Çok kötü durumda İklir. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Daha ne kadar dayanabilir bilmiyorum.' dedim.

'Baban konusunda ne yapabileceğimizi ben de bilmiyorum. Belki de bunu Keto ile paylaşmalısın.' dedi.

'Evet. Sanırım en iyisi bu olur. Keto benden çok daha olgun ve çok yönlü düşünebilen bir insan.' dedim.

'Öyleyse ben tekrar uyuyorum.' dedi İklir. 

Ve başını çapraz şekilde duran ön bacaklarının üzerine koyarak tekrar uyumaya başladı.

Derin bir iç çektikten sonra yüzümü tekrar camdan tarafa çevirerek bir saat daha dışarıyı izledim. Sonunda gün doğarken yatağımdan kalktım. Bir süre büyük horultular çıkararak uyuyan İklir'i izledikten sonra banyoya geçtim. Kısa bir duşun ardından üzerimi giyinip kahvaltıdan önce kısa bir koşu yaptım.

Gün daha yeni doğmasına rağmen bütün elfler çoktan uyanmış ve kahvaltıya gelmişlerdi. Tabağımı aldıktan sonra bulabildiğim en küçük masaya oturup etrafıma bakınmadan kahvaltımı yemeye başladım.

Eğer şansım varsa Keto, Zawe'den önce kahvaltıya gelirdi. Böylece Keto oturduktan sonra Zawe masaya oturamazdı.

Karşıma konulan tepsinin sahibini görmek için kafamı kaldırdım. Zawe yüzünde derin bir gülümsemeyle karşıma oturdu.

Zawe'in süvari elf kulaklarının benim hızlanan kalp atışlarımı duymamasını umut ederek tabağıma döndüm.

"Günaydın." dedi Zawe. Sesinin tonundan hala gülümsediği anlaşılıyordu.

"Günaydın." dedim zor duyulur bir sesle.

Kısa bir süre sessizlik içinde kahvaltılarımızı yedikten sonra Zawe hafifçe boğazını temizleyip

"Karel." dedi.

Kafamı kaldırıp ona baktım, biraz gergin duruyordu. Normalde hafifçe çekik olan mavinin en açık tonu gözleri şimdi gerginlikle daha da çekikleşmiş gibiydi.

"Efendim?" dedim.

"Dün akşamki konuşmamızdan sonra bana farklı davranacağını tahmin etmiştim. Ama farklı davranmanı gerektirecek hiçbir şey yok Karel. Bunlar benim hislerim, bunları öğrendin diye kendini sorumlu hissetmene gerek yok. Sonuçta sen öğrenmeden önce de sana karşı hislerim vardı." dedi.