Camdan Yumurta

24. Bölüm •Dönüş Yolu

YAZARDAN NOT: Merahabalar efendim. Bir bölüme daha hoş geldiniz. Bu aralar gerçek anlamda çok yoğun olduğum için yeni bölüm bu kadar geç geldi. Bir de finalini düzgün yapabilmek için Camdan Yumurta ile ilgili her şeyi kafamda oturtmak istedim. Umarım anlayışla karşılarsınız ^-^ Hem bir dahaki bölümün arasını bu kadar açmayacağım, söz!

Eh, finale çok az kaldı. Tahminen 26. Bölüm final olacak ancak kesin değil. Her neyse, her şekilde finale az kaldı işte. Sizleri çok çok, pek çok seviyorum.

Finale bu kadar az kalmışken satır içi yorum yaparsınız değil mi? *Yavru köpek bakışları atan yazar emojisi*

-Zawe-

Anne ve babama kısa bir bakış attım. Hala büyük bir hayretle bana bakıyorlardı.

"Ne yaptım dedin?" dedi babam sanki yanlış duyduğundan eminmiş gibi.

"Karel ve Keto'ya gizli büyüyü öğretmesi için Tcor'u teşvik ettim." dedim rahat bir ifade ile.

"Nasıl? Nasıl böyle bir şeye cürret edebilirsin?" dedi babam sinirle tahtından kalkarak.

"Bunu gidip Tcor'a söylemek ister misiniz kralım?" dedim gülümseyerek.

Babam sinirli bir nefes alırken 

"Elbette söyleyemezsin. Ben de bir Süvariyim artık. Tekrar hatırlatmalıyım ki sizin gücünüz benimkinin üzerinde değil. Karel'a bu savaşı kazanması için yardım edeceğim!" dedim.

"Bu bizim savaşımız değil Zawe." dedi annem usulca.

"Evet anne, bu bizim savaşımız değil. Bu benim savaşım." dedim.

"Bundan birkaç ay önce Karel'ı öldürmene tek engel bizdik! Ne oldu da şimdi onu korumak için Etsas'a karşı çıkacaksın?" dedi annem çaresiz bir ifade ile ayağa kalkarak. Babam konuşamayacak kadar şaşırmış görünüyordu.

"Birkaç ay içerisinde oldukça değiştim." dedim sakince.

"Değişmedin Zawe!" dedi annem, artık resmen bağırıyordu.

"Değiştim, yalnızca siz bunu görmediniz. Bakın, artık benimle ilgilenmediğiniz için ya da bir elf olduğum için, bu kadar soğuk bir hayat yaşadığım için sizi suçlamıyorum. Sanırım insan da olsan elf de olsan her şeye aynı anda sahip  olamıyorsun. Bir tahtın varisi olmanın meşgul bir aileyi beraberinde getirdiğini anlamam çok uzun sürdü. Ama artık biliyorum. Binlerce elf yerine benimle ilgilenmediğiniz için size kızamam." dedim ve kısa bir nefes aldıktan sonra devam ettim.

"Sizin de bazı şeyleri farkına varmanız gerek artık. Beni bundan sonra Karel'dan ayrı düşünemezsiniz, tıpkı Ohen'den ayrı düşünemeyeceğiniz gibi. Onlar beni değiştirdi, şimdi olduğum kişiden de oldukça memnunum."

"Neyinden memnunsun Zawe! Yanımızda olmayacaksan değişmenin bir önemi var mı?" dedi annem.

"Hissediyorum anne, artık hissedebiliyorum. Yalnızca mantığın getirdiği soğukluğun gölgesinden çıkıp duyguların ışığında ısınabiliyorum! Eğer hissetmeyeceksem yaşamamın da bir anlamı yok." dedim ve devam ettim.

"Doğru yolu seçtiğime tüm kalbimle inanıyorum. Büyük bir ihtimal ile bu savaştan dönemeyeceğim, bunun farkındayım. Ama yine de denemeliyim, Etsas'ı devirmek için ufacık bir umudumuz dahi olsa denemeliyim ve deneyeceğim. Söyleyeceğiniz hiçbir şey beni durduramaz. Sizin ya da elflerin bu savaşa katılmasını beklemiyorum. Sizden istediğim tek şey kararıma saygılı olmanız. Eskisi gibi bir çocuk değilim ben. Her şeyden önce artık bir Süvariyim." 

"Ne zaman gidiyorsun?" dedi babam ilk kez konuşarak.

"Birazdan. Yola çıkmak için akşam olmasını bekledik. Yarın akşam saatlerinde başkentin sınırına dayanmış oluruz. Kimseye haber vermedik. Buranın kral ve kraliçesi olarak size haber vermemiz gerektiğini düşündük. Karel ve Keto misafirperverliğiniz için gelip bizzat teşekkür etmek istediler ancak ikisinin de buraya gelmesi şüphe çekerdi bu yüzden benimle ilettiler. Ve sizden son bir ricaları var: onlar gittikten sonra annelerinin, kardeşlerinin ve Aberac ile kız kardeşinin burada huzur içinde yaşamalarına izin vermeniz." dedim.