I'm No Longer The Only Styles #2

Hoofdstuk 26 Harry help me!

Ik probeer zo snel mogelijk van de trap te rennen maar ik heb geen energie meer en voel me duizelig. Ik hou bijna geen evenwicht meer en ik kan elk moment in mekaar zakken. Ik wordt omhoog getild en Luke kijkt me kwaad aan. Ik kan mijn ogen amper open houden en Luke tilt me naar de kamer terug. Hij legt me op het bed neer en hij blijft me kwaad aankijken. ‘’WAAR WAS JIJ MEE BEZIG?!’’ Schreeuwt hij. ‘’Ik voel me suffig..’’ Zeg ik, mijn oogleden vallen steeds voor enkele seconden dicht. Maar ik mag nu niet opgeven, straks gaat hij dingen met me doen terwijl ik buitenwesten ben. ‘’Ik haal wel even een bekertje water en wat eten.’’ Zucht Luke. ‘’En als ik erachter kom, Lau dat je opnieuw een poging gaat doen om hier weg te komen. Dan heb je echt een heel groot probleem.’’  Luke grijnst gemeen en loopt de kamer uit.

 Als hij even later de kamer terug komt geeft hij me plastic bekertje gevuld met ijskoud water. Maar ik kan het bekertje niet goed vast houden en het bekertje valt. Het water glijdt uit de beker en de vloer is lichtelijk verspreid door het water.  ‘’Wacht, ik ben zo terug. Dan help ik je even.’’ zegt Luke. Hij pakt het bekertje op en loopt snel de kamer uit .

Even later komt hij weer terug. Hij komt naast me zitten op het bed. Hij  brengt het bekertje naar mijn mond en ik drink. Het water glijdt naar binnen in mijn mond. Als ik het bekertje op heb, geeft Luke me een banaan. Hij  pelt de banaan en meteen denk ik aan Harry, Harry is altijd dol op bananen. Ik eet het fruit gulzig op en voel me nu iets beter, misschien doordat ik weer wat voedsel in mijn buik heb. ‘’Voel je je al wat beter?’’ Vraagt Luke. Ik knik. ‘’Mooi zo.’’ Zegt Luke. Hij kijkt me aan en ik zie weer pure lust in zijn ogen. Hij komt dichterbij en ik weet dat ik weg moet, voor hij me weer aangaat raken op plekken waar ik liever niet heb waar iemand me aanraakt. Ik probeer weg te komen, maar Luke pakt me stevig vast bij mijn arm. ‘’Dacht het niet.’’ Zegt hij en op de manier hoe hij het zegt ben ik bang dat hij me weer gaat aanraken. ‘’Please blijf van me af.’’ Zeg ik haast smekend . Hij gaat met zijn hand door mijn blonden lokken en kijkt me met een speels blik aan. ‘’Wat zie je toch in die Curly?’’ Vraagt Luke op een vriendelijke toon. ‘’Bedoel je Har-‘’ Maar ik kan zijn naam niet uitspreken, want ik voel een stomp in mijn buik, opnieuw. ‘’Spreek die naam niet uit, hoe vaak moet ik je dat nog vertellen!’’ Roept Luke geïrriteerd. ‘’Dus je wilt weten wat ik in hem zien?’’ Vraag ik, bang dat hij me weer een stomp zal geven in mijn buik of dat hij zal gaan slaan. Luke knikt. Voor de zekerheid bescherm ik mijn buik door mijn armen om mijn buik heen te slaan. ‘’H-Hij is lief voor me, hij is knap. Ik kan met hem diepgaande gesprekken voeren, hij is grappig, hij is gewoon alles, hij is het helemaal.’’ Zeg ik met stralende ogen. ‘’Hij is niks waard! Dat vriendje van je is helemaal niks waard!’’ Roept Luke. ‘’Hij is veel meer waard dan jij ooit waard zal zijn.’’ Zeg ik zacht. Ik verplaats mijn handen naar mijn gezicht. Ik bescherm mijn gezicht in mijn handen, bang dat hij me weer gaat slaan.

Luke trekt me in een knuffel en ik schrik van zijn plotselinge actie. Even later laat hij me los. ‘’Het spijt me,’’ Zegt hij. ‘’Wat bedoel je?’’ Vraag ik verbaasd.  ‘’Wat ik je allemaal heb aangedaan, het was nooit de bedoeling geweest. Maar Laura, je bent zo perfect. Ik dacht toen je me zoende in de hotelkamer dat het echt wederzijds was, dat je niks meer voelde voor die sukkel van een Curly. Hij heeft gewoon alles! Succes, miljoenende fans over de hele wereld. De hele wereld aanbid hem als een god, alsof hij de god is van de muziekwereld.’’ ‘’B-Ben je jaloers op hem?’’ Vraag ik. ‘’Jaloers is een groot woord. Het probleem is gewoon, One Direction heeft gewoon de wereld veroverd. Er is maar één plaats voor maar één boyband en die band is One Direction.’’ ‘’Maar jullie hebben ook zoveel fans, jullie fans komen speciaal voor jullie naar het voorprogramma en daarna gaan ze weg. Jullie band en de Band van de jongens  kunnen het goed met mekaar vinden, de fans kunnen het goed met mekaar vinden, dus wat is nou het hele probleem?’’ ‘’Dat leg ik je net uit, dom blondje. Je moet wel goed luisteren. Hij heeft succes in de muziekwereld en hij heeft een heel bijzonder bezit en ik wil dat bezit ook.’’ ;;Welk bezit?’’ Vraag ik. Luke zucht en kijkt me aan met zijn blauwe ogen. ‘’Wat is het?’’ ‘’Het is een ‘wie’  Laura.’’ ‘’Wie is het dan- ohh… Ik ben het of niet?’’ Vraag ik zacht. Luke knikt. ‘’Je bent zo leuk, zo mooi, zo grappig en je bent zo ontzettend aardig. Laura je bent gewoon perfect.’’ ‘’Perfect bestaat niet.’’ Zeg ik. ‘’Jawel, ik dacht ook niet dat het bestond, maar toen zag ik jouw.’’ ‘’Ik voel me gevleid, maar ik hoor bij Harry. Oh ja ik ben geen bezit van iemand. Ik ben gewoon van mezelf.’’ Luke lacht. ‘’Het spijt me oké?’’ Zegt hij.  ‘’Laat je me nu gaan dan?’’ Vraag ik. ‘’Ben je gek, nee natuurlijk niet.’’ Zegt Luke en meteen komt de lust in zijn ogen terug. Luke glimlacht naar me en gaat recht voor me zitten. ‘’Je bent echt bijzonder Laura, ik laat zoiets als jou echt niet voor de tweede keer gaan, echt niet.’’ Zegt hij. ‘’Laat me gaan, alsjeblieft, ik heb je niks gedaan.’’ Zeg ik. Ik dacht dat hij misschien een fout had gemaakt om mij te ontvoeren, te verkrachten, maar ik zat er naast. Ik zat er helemaal naast.

‘’Je hebt me wel degelijk wat aangedaan. Je hebt me gezoend en toen zei je dat je niks voor me voelde! En nu ga ik ervoor zorgen dat je wel iets voor me gaat voelen, of nou ja. Je gaat iets van mij voelen.’’ Hij kijkt naar mijn nek en richt dan zijn blik op mijn lippen. Hij drukt zijn lippen op die van mij. Hij legt zijn hand in mijn nek. Ik probeer me te verzetten, maar hij is te sterk. Even later haalt hij zijn lippen van die van mij af. Hij richt zijn blik op  mijn topje. ‘’Trek hem uit,’’ Zegt Luke. Ik schud mijn hoofd. ‘’Anders trek ik hem uit.’’ Zegt hij met een hese stem. ‘’Je blijft van me af.’’ Piep ik. ‘’Nee.’’ ‘’Ik wil dit niet.’’ Zeg ik zachtjes.  ‘’Jammer dan, ik wil dit wel.’’ Zegt hij. Hij trekt mijn topje uit en ik duw hem van me af. ‘’Nee is Nee!’’ Roep ik. ‘’Dat woord staat niet in mijn woordenboek.’’ Zegt Luke. ‘’Als ze me vinden echt ze slaan je allemaal in mekaar! Allemaal en Harry zorgt ervoor dat je straks niet meer kan lopen.’’ ‘’Oh Lau, je bent zo naïef. Dat kan ik ook bij jou doen.’’ ‘’Nee, dat doe je niet.’’ ‘’Let jij maar is op, ik doe het zo als je weer tegen stribbelt.’’ Hij frunnikt aan mijn bh-sluiting.

Harry help me, ik wil hier weg. Langzaam trekt hij alle mijn kleren uit. Luke raakt me aan en ik voel weer tranen opkomen. ‘’Luke ik wil dit niet.’’ Piep ik. ‘’Ik wel, dus hou je kop en laat me mijn gang gaan.’’ Zegt Luke die mijn lichaam scant met zijn blauwe ogen. Ik hoop dat Harry me snel vindt.  Ik hou dit niet meer vol......

 Harry vindt Laura!!!

Omg jullie reacties op mijn vorige hoofdstuk Zooo bedankt!!! Jullie zijn de beste!!
Hahah ik heb een selfie met het biologie skelet gemaakt met mijn klas :D
Vote?Commemt?Follow?
Xxx Marit