Backstage Love - Shawn Mendes

#30

POV DEMI

Ik snap nog steeds niet wat Kate bedoelde, maar oke. De dokter en zuster deden net een paar testjes en zeiden dat ik morgen naar huis mag. THANK THE BIG LORD.

Ik wil zo graag hier weg. Dit saaie ziekenhuis heeft een zuster die met één blik iedereen chagrijnig of depressief maakt. No joke.

Ik pak een boek en lees die om de tijd te verdrijven.

Vanuit het niks hoor ik zachtjes de klanken van een gitaar. Vervolgens gaat mijn deur open en zie ik Shawn vrolijk spelend naar mij toe lopen. Hij gaat naast mij zitten en kijkt mij met een glimlach aan.

"Damn, you look so good with your clothes on." Zingt hij. Ik giechel zachtjes. Het is zo random, lief en schattig.

"And I'm not trying to come off too strong. But you know that I can't help it. 'Cause girl you're beautiful." Ik glimlach naar hem. Zijn stem klinkt zo mooi.

"And I can't deny I want your body." Ik heb nog nooit zo'n grote glimlach op mijn gezicht gehad.

"But I'm a gentleman so I'll be. The one who takes it slowly. 'Cause girl you're so beautiful." Zingt hij.

Na het liedje ,lights on, drukt hij een kus op mijn voorhoofd.

"Dankje." Zeg ik blij en knuffel Shawn.

"Ik heb eten voor je." Shawn zet zijn gitaar neer en pakt de rugzak van zijn rug en haalt er een Mc Donalds zak uit. Ik straal weer en kijk met grote ogen naar de zak.

"Hier." Shawn geeft mij een pakje waar een mc wrap in zit. "Shawn je bent mijn held!" Zeg ik luid en blij.

"Milkshake?" Vraagt hij en laat mij een beker zien met een grote gele M er op. Ik knik. Hij geeft mij er een en drukt er een rietje in. "Dankje dankje dankje!"

Shawn grinnikt en pakt mijn hand. Met zijn duim wrijft hij er rondjes over terwijl ik van het eten en de milkshake geniet.

"Is et lekker?" Vraagt hij, ik knik. Shawn eet zelf de frietjes en drinkt ook een milkshake. "Heerlijk, en hoe smaken je frietjes?" "Lekker." "Mooi."

Na het eten blijft Shawn bij mij zitten en pakt zijn laptop om een film te gaan kijken.

"Je mag wel naast mij liggen hoor." Zeg ik en schuif een beetje op. Shawn stopt mij. "Wat nou als ik achter jou ga liggen zodat jij tussen mijn benen kunt relaxen?" Vraagt hij en staat op, ik knik en schuif naar voren.

Shawn gaat achter mij zitten en ik schuif dicht tegen hem aan. Ik voel rillingen, over al. Ik knijp mijn ogen dicht en merk dat mijn ademhaling onregelmatig worden.

Ik voel Shawn's adem in mijn nek. "Rustig Demi, ik ben het maar."

"NU GODVERDOMME RUSTIG WORDEN, KUT KIND!" schreeuwt papa en slaat mij kei hard. Hij duwt mij de trap af en blijft schreeuwen. Hij komt dichterbij en dringt hemzelf aan.

"Demi? Rustig. Alles is oke." Shawn staat inmiddels naast mijn bed en houdt mij bij mijn schouders vast. Ik voel tranen rollen. Ik veeg ze weg, naar ze blijven komen.

"Hey, gaat het weer?" Shawn veegt een paar tranen weg en gaat op de rand van het bed zitten. "Ja." Zeg ik.

"Sorry." Ik durf hem niet eens aan te kijken, zo erg schaam ik me. "Demi, geen sorry. Het is oké." Zegt hij en pakt mijn handen. "En je hoeft je ook niet te schamen." Shawn zoekt oog contact, en uiteindelijk hebben we dat.

"Ik hou van je." Mompel ik, nogal onduidelijk. "Wat zei je?" Vraagt hij. Ik zeg niks, ik weet niet of ik het wel durf.

Shawn legt zijn rechter hand op mijn kaak. Hij komt dichter bij. Ik doe zo me best om mezelf onder controle te houden. "Ik hou ook van jou." Fluistert hij en vlak daarna drukt hij zachtjes een kus op mijn wang.