Never Let Go - Lesbian Love Story (COMPLETED)

Chapter 24

a/n: iba ibang pov's po to.. ingat sa pag babasa :) hehe. enjoy..

Arci's POV

Bago pa man magkaron ng happy ending full of hugs and kisses ang dramahan namin ni Kamille heto nanaman ang forever asungot sa buhay ko tinutulak yung wheelchair ko at full-speed. Malay ko anong problema niya pero who cares.. -____-

Masyado bang kalmado yung first paragraph? Actually kase, yung buong katawan ko eh nanginginig na sa kaba at sa sakit. Jusme naman.. Mula sa condo unit ni Kamille hanggang sa baba, tulak tulak ni Ranz ang wheelchair ko?

"Ano bang problema mo?!" Sigaw ko habang tumatakbo siya at tulak tulak nga itong wheelchair.

"Tinatakas kita. Pwede bang wag ka na lang sumigaw at magpasalamat ka na lang sakin?" Sagot naman niya.. Masyado siyang focused sa pagddrive nung wheelchair..

"Tinatakas from what? Kuya alam mo.. This is so pointless. Jusmiyo. Nakita mo nang kasama ko yung girlfriend ko kanina.. At last, bati na kami.. And then.. The moment na nalingat lang ako ehh.. You already ruined the moment!"

"Just.. Shut your mouth.. After this, I know you will thank me."

Nakababa na kami sa basement at tumatakbo pa rin siya.. Siguro papunta kung san nakapark yung sasakyan niya..

Inalalayan niya akong makaupo sa shotgun seat saka niya finold yung wheelchair at pinasok sa second row ng sasakyan niya.. (a/n: kapagod mag type ng 'wheelchair'.. eto nanaman at tinatype ko nanaman ang 'wheelchair' :)) )

Bago siya pumasok ehh binilinan na si Ms. Jean na iuwi daw saamin yung sasakyan na gamit namin kanina..

Pagsakay naman niya, he immediately ignited the engine then drove as fast as he could possibly do.

"Alam mo Sis.. Hindi naman ako ganun kasama sa iniisip mo.." Bigla niyang sabi out of the blue.

"San mo ba ko dadalhin ha? And you know what.. You're really acting weird." Sabat ko naman.

"Kailan mo kaya ako makikita bilang good big brother? Ang dami kaya diyan na gusto ng kuya.. Ikaw meron ka.. Kaso tinataboy mo." Tumingin siya sa direction ko saka nag smirk.

"This is up to no good again. Am I right? Lahat ng ginagawa mo sakin, napupunta sa masama. Sabihin mo nga sakin.. Bakit ko magugustuhan ang taong nag pasa ng lahat ng responsibilidad sa akin? I was too young back then! Kailngan kong i-shoulder lahat ng pasanin na iniwan mo para lang makapagliwaliw ka!" Nag iinit na yung ulo ko dahil sa inaasal niya sa akin. Hindi ko alam ano bang meron para sa kanya at gustong gusto niya akong ipahamak?

"This time, you will thank me. For sure." Saka siya ngumiti ulit.

Hindi na ako sumagot kase baka mahampas ko pa siya.. Hindi pa magaling yung braso ko.

"Dito na tayo." Sabi niya saka bumaba.

Tumingin ako sa bintana saka ako nakakita ng maliit na bahay.

Tinulungan ako ni Ranz makababa sa sasakyan saka inalalayan sumakay sa wheelchair ko.

Merong garden sa labas na merong greenhouse tapos mga orchids. Tapos bago makapasok ng tuluyan sa bahay, dadaan pa sa porch na may three steps na taas galing sa ground. Buti na lang merong ramp sa gilid. Dun niya ako idinaan.

Pag pasok sa loob ng bahay, makikita mo na di naman pala ganon kaliit. Pahaba lang kase yung space niya. Sala agad ang bubungad sayo tapos may divider naman na maliit na cabinet. Sa kabilang side, dining area na.

"Sandali lang.." Sabi ni Ranz.

Tinuloy ko yung pag tingin sa bahay. Inikot ko yung handle ng gulong sa side ko para umabante yung wheelchair. Pag deretso ko sa dining area, merong maliit na bar sa dulo serving as a divider nanaman papunta sa kitchen. Andun pala si Ranz, kumukha ng ng pitchel ng tubig.