Imagine That... II Park JiMin II [ZAKOŃCZONE]

#74

~Przypominam o wyzwaniu. 1k do końca roku, a powstanie nowa książka, a mam już co do niej wspaniały plan, który będzie połączony ze słynnym już cytatem "Love Yourself". Mam nadzieję, że bardzo wam się ona spodoba. Właściwie to chciałabym, żeby był to pewnego rodzaju projekt, a nie sama książka czy opowiadanie.

Serdecznie zapraszam do książki "King of The Drugs- Jeon JeongGuk"~

Po tym jakże słodkim pocałunku Jimin usiadł obok ciebie na sofie i przyglądał się tobie z uwagą. Dokładnie słuchał tego jak opowiadałaś mu co zobaczyłaś dziś w domu. Jimin chyba nie do końca był w stanie teraz to zrozumieć, ale z uwagą słuchał wszystkiego co tylko mu mówiłaś. Jednak w pewnej chwili ci przerwał.

-Idziemy coś zjeść?- spytał nagle

-Jimin czy ty mnie w ogóle słuchałeś?

-Tak. Słyszałem wszystko. To idziemy?

-Tak, ale za chwilę. Zaraz do ciebie przyjdę. Tylko spakuję swoje rzeczy. Zgoda?

-Czekam na dole.- ucieszony pocałował cię i wyszedł z pomieszczenia

Kiedy pozbierałaś wszystko od razu wyszłaś z sali, ale nie spodziewałaś się, że spotkasz przed wejściem Sugę. Chłopak stał oparty i ścianę na wprost twojego studia.

-Musimy pogadać.- zaczął łapiąc cię za ramię

-Nic nie muszę, a zwłaszcza z tobą.- odparłaś szybko i zabrałaś swoją rękę

-To ważne!- krzyknął zły, a może już wściekły

-Nie, nie mam zamiaru cię nawet wysłuchać. Zraniłeś ją i mnie też więc po co?

-Bo ty tego nie rozumiesz.

-Nie rozumiem? To co jest tutaj aż tak skomplikowane, że nie rozumiem tego?

Chłopak zaczął się na ciebie wydzierać. Jednak nie słuchając go odeszłaś. Chciał cię jeszcze zatrzymać, ale nie dał rady. Wsiadłaś do windy i zjechałaś do Jimina. Razem z chłopakiem poszłaś do restauracji na kolację.