Imagine That... II Park JiMin II [ZAKOŃCZONE]

#47

Minął tydzień, a ty nie miałaś zamiaru wyjść z domu. Mama weszła do twojego pokoju i usiadła obok ciebie.

-Wiesz, że wreszcie będzie musiała powiedzieć prawdę?- zapytała głaszcząc cię po ramieniu

-Nie.- zaprzeczyłaś

-Ta sytuacja robi się już chora. Nie możemy nigdzie wyjść, bo zaraz są obok nas media. Pogadaj z nimi i powiedź co było naprawdę.

-Nie, powiem to czego oczekują.- odparłaś i wstałaś

Przebrałaś się i wyszłaś z domu. Na trawie i chodniku stało pełno dziennikarzy, którzy tylko cię widząc zaczęli zadawać pytania i robić zdjęcia.

-Jesteś [Y/N]?- zapytała jedna z kobiet

-Tak, to ja. Wiem, że jest o mnie ostatnio bardzo głośno.

-Odpowiesz na nasze pytania?

-Tak, jeśli tylko po tym co powiem opuścicie mój dom i zostawicie mnie w spokoju.

-Więc jak chcesz skomentować tę sytuację?

-Skomentować? Ja po prostu powiem to co powinnam powiedzieć. Jimin ma rację, jestem jego fanką. Uwielbiam BTS i byłam na ich koncertach. To prawda, że spotkałam go i poprosiłam o autograf i przytulenie. Najwidoczniej moje zachowanie spowodowało, że zostałam uznana za psychofankę. Jeśli było to nie komfortowe to przepraszam Jimin Oppa. A tych zdjęć nie mogę skomentować, bo nie jestem na nich również i ja. Wydaje mi się, że wyjaśniłam już wszystko. Jeszcze raz bardzo przepraszam Jimin i obiecuję, że więcej nie spotkamy się, abyś nie czuł się niekomfortowo w moim towarzystwie.- powiedziałaś i ukłoniłaś się, każde zdanie wypowiadane bolało cię, ale uważałaś, że tak będzie najlepiej

Niekontrolowanie po twoich policzkach spłynęło kilka słonych łez, a ty odwróciłaś się tyłem co nie uszło uwadze dziennikarzy.

-Dlaczego płaczesz?!

-Okłamałaś nas?!

-Jednak coś cię łączyło z Jiminem?!

-Nie, to po prostu z tego jak bardzo jest mi przykro za to co się stało. Chyba nie sądzą państwo, że idol nastolatek zaczął spotykać się z fanką? To jest przecież nieprawdopodobne.- powiedziałaś i weszłaś do domu

Słyszałaś jeszcze za sobą pytania skierowane do ciebie, ale nie zwróciłaś na to uwagi i olałaś ich. Twój ojciec "wypędził" dziennikarzy i wreszcie stało się cicho. Teraz mogłaś wypłakać się z tego co zrobiłaś.