Imagine That... II Park JiMin II [ZAKOŃCZONE]

#25

-Jimin co ty tutaj robisz?- zapytałaś siadając na sofie, która była w twoim studiu

-Szukałem cię i przez przypadek tutaj wszedłem. Kim ty jesteś?- spytał podnosząc do góry twój notatnik

-Tekściarka? Skończyłam studia i chciałam pracować w wytwórni, ale nikt nie dał mi pracy. To jest moje studio.- odparłaś

-Ale przecież te teksty są wspaniałe. Już wiem czemu sądzisz, że nasze piosenki są dobre. Ty też tworzysz jak my. 

-Zależy, który teraz masz zeszyt.- powiedziałam i zabrałam go od niego

-Zależy? Który? Ile ty ich masz?!- pytał będąc w szoku

-Z 4 może 5. Nie wiem dokładnie. W każdy zeszyt jest inny jeśli chodzi o klimat. Tworzę pod wpływem emocji.

-Jakim cudem z takim talentem nie dostałaś się nigdzie?

-Nie mam doświadczenia, ale koniec z tym. Zbieramy się i idziemy na ten festyn.- powiedziałaś stanowczo

Park tylko przytaknął i wyszliście z pokoju. Jimin założył maskę, okulary oraz nałożył kaptur na głowę. Wyszliście z mieszkania i udaliście się nad rzekę, gdzie miał odbyć się festyn. Szliście spory kawał drogo w ciszy, ale długo tego nie wytrzymaliście.

-A może chciałabyś skomponować coś z Sugą? Wiesz on ostatnio nie za dobrze sobie radzi, a nasz comeback się zbliża.- zapytał nagle zatrzymując się przed tobą

-Mogłabym spróbować, chodź wolę sama pracować. A ty nie tworzysz?

-Ja? Coś ty. Ja tworzę choreografie. Nie dla mnie jest muzyka.

-A masz taki piękny głos, sądziłam, że również tworzysz. Powinieneś kiedyś spróbować.- odparłaś i ruszyłaś w dalszą drogę

Chłopak dogonił cię i szedł obok.

-Tak mnie zastanawia czemu ty ciągle chodzisz pieszo skoro masz auto?- spytał

-A czy to jest ekonomiczne, żebym sama jeździła autem? Jeszcze gdybym miała kogoś to zgoda, ale tak jest to nie ekologiczne.- odparłaś

-A chłopak, narzeczony nie wiem jakikolwiek chłopak?- zapytał, a ty poczułaś się źle przez jego pytanie, byłaś w końcu sama

-Nie mam. W Seul znam tylko uczniów z mojego wydziału, [I/P] i ciebie.- odparłaś