Yıldızlar Ne Kadar Yaşar? | Regulus Black

8:Beklenmedik Ziyaret

Kendimi aklamayı başaralı belki bir hafta bile geçmemişti ki bir sabah çatı katındaki odamda bir tıkırtı duyuldu. Gözlerimi kapalı tutmaya devam ederek; uyuşuk ve uyku sersemi bir zihinle aklımı oraya verdim. Ses bana yaklaştı ve en nihayetinde büyük bir el omzumu kavrayarak beni sarmaya başladı "Reg, uyan!.. Hadi... kalksana... Öldün mü!"

Gözlerimi aralayarak pencereye baktım. Daha dışarıda hala karanlık hüküm sürüyordu "Saat kaç? Dört mü?" Sessizce "Buçuk." diye ekledi Sirius "Dört buçuk." Bir homurtuyla pikemi kafama kadar çekip gözlerimi yeniden yumdum "Git buradan." Pikeyi gevşek parmaklarımdan rahatlıkla kurtararak üzerimi açtı "Kalkmazsan suratına tükürürüm." Gözlerimi inatla kapalı tutarak ona dil çıkarınca güldü "Şebekliği kes. Dumbledore burada."

"Dumbledore mu?" gözlerim fal taşı gibi açılmıştı ve ona bakıyordum "Bu saatte neden?" Omuz silkti "Bizimle görüşmek istiyor. En çok da seninle. Voldemort'un sırrıyla alakalıymış." Yanımdan kalktı ve "Hazırlanıp, beş dakika içinde aşağıda ol." dedikten sonra kapağa yöneldi. "Ne!" diye haykırdım arkasından "Benim yataktan kalkmam beş dakika sürer zaten."

Gerindim ve esnedim. Yatağın kenarında oturur pozisyon almam epey zaman aldı. Gökyüzü birkaç ton aydınlanmıştı ve bazı kuşlar bağırmaya başladı. Gözümü oda içinde gezdirdim. Burası ben burada yaşamaya başladığımdan beri epey dolmuştu. Kalacağım ilk gece bir yatak eklenmiş derken dolap, masa ve lamba gibi şeyler de odadaki yerlerini almışlardı.

Üzerimi giyinir giyinmez aşağı inerek Sirius ile Dumbledore'u oturma odasında otururlarken buldum. Onlar dışında başka kimse yoktu. Gözlerimi ovuşturarak Sirius'un yanındaki yerimi aldığımda Dumbledore hiç beklemeden konuya girdi "Sizi bu saatte rahatsız ettiğim için kusura bakmayın. Aklıma Voldemort'un sırrıyla ilgili ufak bir şey takıldı: Regulus, Kreacher'ın onu yok etmiş olduğuna inanıyor musun?"

"Elbette!" dedim kuşkusuzca "Kreacher bana çok sadıktır, beni sever ve emirlerime asla karşı gelmez. Ona Madalyonu yok etmesini emrettim. O da hiç kuşkusuz bunu yapmıştır." Sirius bana baktı "Evet, ben emretmiş olsam şüphelenmekte hakkınız var ama Kreacher, annemden sonra en çok Regulus'u sever." Dumbledore sakin sakin başını salladı "Bundan şüphem yok ancak Kreacher'ın bunu başarmış olduğundan şüpheliyim."

"Neden efendim?" diye sordum kibarca "Sıradan bir madalyon işte. Kreacher rahatlıkla ona hasar verebilir." Dumbledore iç geçirirken göğsü gözle görülür bir şekilde içe çöktü "Korkarım bu bu kadar kolay görünmüyor. Üzerinde bir kara büyü olduğunu söyledin. İncelemek için ona ihtiyacım var." Sirius bana baktı "Ya-yani bu bir görev. Bizden ya da daha doğrusu Regulus'tan Madalyonu istiyorsunuz."

Dumbledore başını salladı "Evinizin her köşesine hakimsiniz. Kreacher'ın da onu nereye sakladığı konusunda bir fikriniz vardır." Aldığım görevin zorluğunu düşünürken "Belki," dedim "Efendim, Kreacher bizden hiçbir şey saklamaz ama-" Dumbledore "ama," diyerek lafımı kesti "emredilirse bunu yapar." Sirius'un bana bakarken göz bebekleri irileşti "Ben de onunla gideceğim."

"Buna gerek yok!" diye çıkıştığımda baskınlık kurmak için benden daha yüksek bir tonda "Evet, var!" dedi "En azından odalarda araştırma yaparken kapıda bir gözcüye ihtiyacın var. Seni tabii ki oraya yalnız başına yollamayacağım." Söyledikleri bizzat Dumbledore tarafından onaylanınca Sirius gururla kabardı ve gözlerinin altından beni süzdü.

"Saat beşe geliyor." dedim sakin sakin "Şu an herkes -yani umarım annem ve Kreacher'dan başka kimse yoksa- uyuyor olmalı. Bunu fırsat bilip hemen gitsek çok iyi olur." Sirius sanki bu anı bekliyormuş gibi ayaklandığında Dumbledore da gitmek üzere ayağa kalktı. Birbirimize başımızla selam verdikten sonra üçümüz aynı anda cisimlendik ancak biz eve o başka bir yere gitti.