A different Pan story...

Hoofdstuk 50: eerlijk en open

Wachtend staat Peter voor de deur. Wat nou als Aurora's moeder opendoet? Laten we hopen van niet. Gelukkig opent Aurora de deur. "Hé," zegt ze verrast en heel blij. Ze omhelst hem onmiddellijk en trekt hem mee naar binnen zonder dat Peter iets tegen haar heeft kunnen zeggen. "Mijn vriendin, Wendy, is hier. En ik weet niet wat er met haar is gebeurd, maar ze gedraagt zich zó raar en anders dan normaal," zegt Aurora terwijl ze met allebei haar handen zijn handen losjes vasthoudt. "Normaal zou ze me gaan helpen met een bepaald vak voor school, maar nu wil ze een film kijken. We spreken helemaal niet zo vaak, dus ik vind het best een beetje opvallend." "Wendy was..?", vraagt Peter, omdat hij niet zo goed meer wist welk meisje van haar vriendinnen groep nou Wendy was. "Het verlegen meisje," zegt Aurora en Peter kijkt haar verbaasd aan. "Ik had niet verwacht dat zij dat was waarover je het net had," zegt Peter en glimlacht. "Nee, daarom dus. Ze is helemaal niet meer zo verlegen vergeleken met hoe ze eerst was." "Wie is dat?", hoort Peter iemand uit de woonkamer schreeuwen. Aurora geeft Peter snel een kus op zijn mond en neemt hem dan mee naar de woonkamer, waar Wendy is. "Het is Peter," zegt Aurora en ze glinstert. "Hey," zegt Wendy op een nogal sexy toon. "Hoi," antwoordt Peter een beetje ongemakkelijk. "We gingen een film kijken. Wil je mee kijken?", vraagt Wendy uit zichzelf. Peter kijkt naar Aurora die haar blik heeft gericht op Wendy. Het is een vuile blik. Eentje die je zou werpen naar iemand die vervelend is of op wie je jaloers bent. Zou Aurora jaloers zijn? Peter denkt erover na en beslist dat hij dat best wel lief en schattig vindt bij Aurora. Peter wilt niet weg bij Aurora, want hij is er pas net, dus een film kijken is dan wel oké. Wat dat dan ook mag zijn. "Ik vind het goed, hoor," zegt Peter en haalt zijn schouders omhoog. Hij kijkt Aurora aan en ziet aan haar gezichtsuitdrukkingen dat ze licht geïrriteerd is, maar ook wat sip. "Oké, dan," zegt Aurora met een lichte boze stem. "Ik ga eerst nog even naar de wc. Kijken jullie maar alvast naar een film," zegt Wendy en loopt de woonkamer uit, de gang in en zoekend naar de wc. Peter loopt naar de jaloerse Aurora toe en houdt haar heupen vast. "Je bent van mij," fluistert hij in haar oor. Hij kust haar oor en gaat dan weer voor haar staan. Er verschijnt een kleine glimlach op haar gezicht en Peter hoopt dat hij daarvoor heeft gezorgd. Wendy loopt ondertussen terug de kamer in. "En zijn jullie er al uit?", vraagt ze en ploft weer op de bank. "Nop, nog niet gekeken," zegt Aurora en ze loopt naar de televisiekast waar de televisie op staat en opent de deuren van de kast. Ze haalt er een grote doos uit met dvd's. Aurora en Wendy kijken samen naar de dvd's terwijl Peter ondertussen naar de televisie is gelopen. "Wat een bijzonder ding is dit," zegt hij en raakt het scherm van de tv heel voorzichtig aan met een vinger. Dan knippert er opeens een lampje onderaan het scherm en Peter wordt verblind door een fel licht dat van het beeldscherm komt. Aurora had de tv aangezet. Peter valt bijna achterover, maar gelukkig kan hij nog net zijn evenwicht houden. Giechelend kijkt Aurora naar Peter die onder de indruk is van de televisie. Ze hoopt wel dat Wendy het niet heeft gezien. Het is tegenwoordig nogal raar als iemand op deze wereld niet weet wat een televisie is. "We hebben een film uitgekozen, hoor. Het wordt 'Sausage Party'," zegt Wendy en laat het hoesje van de dvd zien. "Wat gaan we nou doen?", vraagt Peter een Aurora een beetje verlegen. Voordat Aurora kan antwoorden, zegt Wendy: "Een film kijken, duh." Peter slikt en weet nu nog steeds niet wat ze bedoelen. "Ja, dat snap ik nu wel, maar wat is dat in godsnaam?!" Wendy is stil en een beetje geschokt. "Je weet niet wat een film is?", vraagt ze verbaasd. Aurora bijt op haar onderlip en weet niet wat ze moet zeggen, net zoals Peter. "Laten we gaan kijken," stelt Aurora op een gegeven moment voor om deze ongemakkelijke stilte te onderbreken.

Peter kijkt met grote ogen naar het televisiescherm.Zittend naast Aurora is hij verwonderd over wat er allemaal gebeurd op het scherm. Peter wordt uit zijn trans gehaald door Wendy die aan de andere kant van Aurora zit. "Peter, waar zit jij eigenlijk op school?" Waarom moet die Wendy hem zoveel ingewikkelde vragen stellen die hij niet eens kan beantwoorden zonder zijn hele achtergrond bekend te maken? "Ik woon niet in Londen, dus ik zit hier niet in de buurt op school," zegt Peter en hij is best trots op zichzelf dat hij dat net even had bedacht. "Waar woon je dan?" "In Neverland," floept Aurora eruit. Peter kijkt haar verbaasd aan. Heeft ze dat zojuist echt gezegd? "Dat is een gebied nogal ver weg van Londen," zegt Peter zodat Wendy niet gaat denken dat Neverland een hele andere wereld is dan deze. "Maar Peter..." Aurora wordt snel de mond gesnoerd door Peter voordat ze nog meer verboden informatie gaat vertellen. Wendy merkt dat er iets voor haar gehouden wordt en vraagt: "Wat is er?" Peter en Aurora kijken elkaar aan. Peters gezicht is streng en hij bijt op zijn onderlip terwijl hij heel licht 'nee' met zijn hoofd schudt. Aurora negeert zijn nee-beweging en lacht heel geniepig naar hem. Peter voelt het al aankomen: ze gaat het aan Wendy vertellen. "Neverland is eigenlijk een hele andere wereld dan die waar we nu in leven," zegt Aurora op een snel tempo, zodat Peter haar niet tegen kan houden. Peter slaat zijn hand over haar mond en trekt haar naar zich toe. Door Peters hand heen hoor je het gegiechel van Aurora. Wendy weetniet wat ze moet zeggen en kijkt de twee vragend aan. Peter beseft dat het al te laat is om nu nog te liegen over zijn thuisland, maar toch durft hij nietsmeer te zeggen. Opeens vraagt Wendy: "Kunnen we daar naartoe?" Peter laat van schrik Aurora los. Aurora kijkt haar verbaasd aan. "Sorry, maar dat is niet echt mogelijk," zegt Peter tegen Wendy. "Hoezo niet?" "Het is nogal lastig om vanaf hier in Neverland te komen, vooral met drie personen." "Ah joh, het is jou ook gelukt. Dan moet het ons toch ook lukken?" Peter zegt niks. Het is echt lastig om met z'n drieën naar Neverland te vliegen. "Nou, je moet wel kunnen vliegen om daar te kunnen komen," zegt Aurora. "En jij kunt dat?", vraagt Wendy aan Aurora en Peter. "Ik niet, maar Peter wel," zegt Aurora heel onschuldig en kijkt haar vriendje aan. Peter kijkt haar aan en denkt weer even na over hoe mooi ze is. Hij glimlacht naar haar en vergeet wat Aurora net allemaal gezegd heeft. Hij wilt haar zoenen, maar dan beseft hij dat Wendy ook nog bij hen op de bank zit, dus hij houdt zich toch maar in. "Peter?", zegt Aurora waardoor hij uit zijn trans raakt. "Ja?" "Jij kunt vliegen," zegt Aurora. Peter knikt bevestigend. "Echt?", zegt Wendy met grote ogen. "Dat is zo cool. Kun je ons echt niet naar dat Neverland meenemen?", vraagt Wendy nog een keer. "Ik neem Aurora wel eens mee naar Neverland, maar dan draag ik haar en dan vlieg ik. Ik kan geen twee mensen dragen natuurlijk." Peter denkt even na en beseft dat hij wel een beetje elfenstof bij zich heeft voor één iemand, maar misschien moet hij het hier eerst even over hebben met Aurora, zonder Wendy. Het valt Peter op dat Wendy niet veel tijd nodig heeft om al deze informatie te verwerken, terwijl het niet niets is dat hij kan vliegen. Peter staat op en loopt naar de gang. Hij vraagt aan Aurora of ze even naar hem toe kan komen en ze staat op om naar hem toe te lopen. "Ben zo weer terug, hoor," zegt Aurora tegen Wendy en Wendy wacht geduldig op de bank. Aurora sluit de deur tussen de woonkamer en de gang. "Wat is er?" "Ik heb elfenstof en dat betekent dat Wendy wel mee kan naar Neverland, maar wil jij dat wel?" Aurora denkt even na en beslist dan dat Wendy wel mee kan: "Ze mag wel mee, hoor." Dat klonk niet super overtuigd, dacht Peter. "Ze flirt wel een beetje met je," zegt Aurora opeens een beetje jaloers. "Ik merk er niks van en ik val niet op haar, maar op jou," zegt Peter heel lief. Aurora knuffelt Peter en hij slaat ook zijn armen om haar heen. Zo voelt het alsof hij haar voor alles kan beschermen. Hij kust haar op haar hoofd. Wanneer Aurora zich een beetje losmaakt van Peter, kust ze hem. Ze houden elkaar stevig vast en kussen elkaar uitgebreid. Hun kus voelt even als een opluchting. Na een paar seconden laten ze elkaar weer los en lopen ze terug de woonkamer in. "Even lekker gezoend?", zegt Wendy die alles waarschijnlijk doorhad. De twee blozen en reageren niet. "We kunnen met zijn drieën naar Neverland, maar het is gevaarlijk, dus je moet goed naar me luisteren," zegt Peter serieus. Wendy knikt en staat op van de bank: "Let's go then."