A different Pan story...

Hoofdstuk 47: Het plan

Peter wordt wakker en wrijft in zijn ogen. Er ligt geen Aurora meer in zijn bed. Hij gaat rechtop zitten en gaapt. Ze staat met haar rug naar hem toegekeerd. Peter ontvangt een korte glimp van haar zwarte kanten onderbroek en trekt daarna haar broek over haar kont. "Hoe laat is het?", vraagt Peter. "Tijd om naar school te gaan," zegt ze met een teleurgestelde ondertoon in haar stem. Ze zou hier nog wel uren willen blijven liggen met Peter. De nacht die ze samen met hem had doorgebracht was fijn, maar ook vermoeiend. Apart van elkaar waren ze in slaap gevallen, maar Aurora en Peter waren midden in de nacht kort wakker geworden en Peter ook. Ze kropen naar elkaar toe en legden elkaars voorhoofden tegen elkaar zonder hun ogen te openen, want daar waren ze te moe voor. Aurora gaf hem een kus op zijn neus en draaide toen weer om. Peter ging achter haar liggen en sloeg zijn arm over haar heen. Door Peters warme lichaam en zijn stiekeme kusjes in Aurora's nek, viel ze na 20 minuten rustig in slaap. In de vroege ochtend werd Peter weer wakker. Zijn droom had hem onrustig gemaakt. De afstand tussen hen was groter geworden. Hij ging op zijn rug liggen en doordat Aurora doorsliep, viel Peter al snel weer terug in slaap. Toen Peter wakker werd, merkte hij dat hij nog aardig moe was en dat hij haar aanwezigheid één van de fijnste dingen vindt. Maar nu moet ze weer weg. Voor de zoveelste keer vraagt Peter zichzelf af: wat doet ze toch met hem? Als Aurora helemaal klaar is, vraagt ze: "Kun je me naar huis brengen?" "Ja," is het enige wat Peter kan zeggen. Hij stapt uit bed en loopt naar haar toe. Peter kijkt diep in de ogen van Aurora en probeert haar als een soort magische magneet naar zich toe te trekken. Als Peter vindt dat het te lang duurt, stapt hij zelf op haar af en kust hij haar op haar lippen. Na een niet al te lange kus omhelzen ze elkaar en verstopt Aurora haar gezicht in Peters nek. "Laten we gaan," zegt ze uiteindelijk, want ze beseft dat ze hier nu niet kan blijven. Om Aurora even af te leiden van 'school' en 'weggaan', tilt hij haar op. Ze moet even giechelen en geniet dan van het gedragen worden door haar sterke en lieve Peter. Aurora's lange haren zit deels in Peters gezicht waardoor zijn zicht geblokkeerd wordt. Wanneer ze de kamer uit lopen, botst Peter dan ook tegen Felix aan. Peter zet Aurora snel neer en kijkt Felix aan alsof hij iets strafbaars heeft gedaan. Felix schraapt kort zijn keel en zegt: "Ik ging net kijken of je al wakker was. Maar zo te zien wel. Ik ben blij dat ik niet naar binnen ben gelopen zonet." De laatste zin zei hij wat zachter en met zijn hoofd een beetje naar beneden gekanteld. Normaal zou Peter hem straffen voor zijn onbeschoftheid, want hij had wel door wat Felix probeerde te zeggen met die zin. Hij was blij dat hij niet naar binnen was gelopen, omdat Felix hun tweeën dan misschien dingen zag doen die hij niet had willen zien. Maar hoe kon hij dat nou denken? Peter en Aurora zijn nog maar net bij elkaar en het zou een beetje vroeg zijn om verder te gaan dan... zoenen. Tuurlijk, Peter heeft daar wel eens over nagedacht, maar stel ze zouden iets anders en spannender dan zoenen gaan doen, dan weet hij niet of amper wat hij moet doen. Aurora is zo mooi en lief, zij moet vast wel al iets hebben gedaan. Nee, dat kan eigenlijk niet. Ze is pas 15, zei ze. Peter kiest ervoor om Felix te negeren en hem met een vijandige blik te verlaten.

Peter landt op de harde en koude stenen van Londen en zet zijn geliefde neer. Ze staan in een smal steegje waar niemand anders is, zodat niemand Peter zeg vliegen. Aurora hoeft alleen nog maar het steegje uit te lopen, dan naar rechts en ze heeft haar school gevonden. Beide durven ze niet zoveel te zeggen. Aurora geeft Peter nog een laatste lange tongzoen en dan laten ze elkaar los. Aurora loopt naar school en Peter vliegt terug naar de verloren jongens.

"Wat is uw plan, kapitein?", vraagt Smee op zijn liefste toon. "Wat ik jou nu ga vertellen, is alleen voor jou bestemd. Begrepen?!", zegt Hook streng en houdt als een dreiging zijn haak wat omhoog. "Ja, kapitein." "Aurora is mijn dochter en ik ga er alles aan doen om haar terug te krijgen." "Maar meneer, is ze niet zojuist weggegaan met Peter Pan?" "JA!", schreeuwt Hook boos en zet zijn haak in de tafel. "En dat is nou precies waarom ik een plan moet maken om haar terug te krijgen. Ze mag niet verleid worden door die harteloze Pan, die alleen maar om zichzelf geeft en om niemand anders." Hook trekt met zijn andere hand de haak uit zijn houten bureau. "Ik of één van jullie gaat naar de mensenwereld en zoekt de beste vriendin van Aurora," legt Hook uit. "Maar kapitein, Aurora kent ons en ze zal u alleen maar gaan haten als ze merkt dat je haar beste vriendin hebt ontvoerd," "Ik was nog niet klaar, Smee!" Smee zet een stap naar achter en mompelt een excuus. "Daar geef ik haar een liefdesdrankje, waardoor ze verliefd wordt op Pan. Ik zal haar betoveren met een krachtige spreuk die ervoor zorgt dat ze doet wat ik zeg. Dan zal ik haar vertellen dat ze aan Aurora moet vragen of ze mee mag naar Neverland. Zij moet Peter dan hier proberen te verleiden en ze moeten kussen. Als Aurora ziet dat ze zoenen of merkt dat er iets afspeelt tussen hun tweeën, zal ze een gebroken hart hebben en hem verlaten. En wat zal er dan gebeuren, Smee?" Smee denkt even na en probeert de informatie die Hook hem net heeft verteld op een rijtje te zetten. Uiteindelijk zegt hij: "Ze zal verdrietig zijn en wegrennen?" Hooks gezicht straalt teleurstelling uit en zegt dan met al de kalmte die er nog in hem zit: "Naar wie?" "Naar haar moeder?" "NEE! Natuurlijk niet, dwaas! Ze zal naar mij toekomen en zeggen dat ik gelijk had en dat ze bij mij had moeten blijven." "Ohhh," zegt Smee en geeft zichzelf een tikje op zijn voorhoofd. Het lijkt erop dat Hook de enige is die hier nadenkt. "Aangezien jullie, stelletje nietsnutten, het waarschijnlijk fout gaan doen, zal ik zelf naar Aurora toevliegen. Het enige wat ik daarvoor nodig zal hebben, is een beetje elfenstof, een onzichtbaarheidsspreuk en een liefdesdrankje." Hook grijnst naar Smee en de dikke piraat knikt bevestigend.

Het is rustig in het kamp waar Peter net is gearriveerd. De jongens hebben zich verspreid over het eiland. De enige die hier nog zijn, zijn Felix, Fox, Curly en Tootles. Ze zitten aan een houten tafel in het midden van het kamp te kaarten. Peter loopt naar ze toe en vraagt: "Kan ik meedoen na dit potje?" "Wat is er met jou gebeurd?", vraagt Tootles. "Wat bedoel je? Er is helemaal niks," zegt Peter oprecht, omdat hij dit keer echt geen flauw idee heeft waar ze het over hebben. En normaal zou hij liegen als hij wist wat Tootles bedoelde. "Normaal was je gewoon erbij gaan zitten en had je iets gezegd van: 'Ik doe mee'." De andere jongens knikken, want die zijn er mee eens met wat Tootles zei. Nu Peter erover nadenkt, heeft hij eigenlijk wel gelijk. "Dus, Pan, wat is er met je gebeurd?" "Misschien kunnen jullie die vraag beter beantwoorden," zegt Peter en gaat naast Fox zitten. Peter kijkt ze niet aan en wrijft met de vingers van zijn linkerhand over zijn lippen. "Komt het door Aurora?", vraagt Felix zachter dan het normale praatvolume, waardoor de anderen zich afvragen wat Felix daar net zei. "Ik denk het," zegt Peter twijfelend. "Ze heeft me veranderd. Door haar kwam ik erachter dat ik wel in staat was om lief te hebben." "Ja, je hebt altijd al van jezelf en van macht gehouden," grinnikt Curly en stoot Fox aan die ook moet lachen. Felix kijkt ze met een dodelijke blik aan waardoor het grinniken gelijk stopt. "Nee, ik hou van haar," zegt Peter zonder daar eigenlijk goed over nagedacht te hebben. Hij schrikt van zijn antwoord, maar beseft dat hij het niet meer kan terugnemen. "Je houdt van haar?!", zegt Curly met ongeloof. "Je bent niet meer hetzelfde als vroeger, Pan," zegt Felix, "maar iedereen verandert en dat hoeft niet altijd slecht te zijn." "Ik weet het nog niet zo goed," zegt Peter. Nu hij toch al eruit heeft gegooid dat hij van Aurora houdt, kan het niet ongemakkelijker of emotioneler worden dan dit. "Ze zorgt ervoor dat ik me blij en geliefd voel, maar zo zit ik niet in elkaar," zegt Peter verward van alles. "Heb je 'het' al gedaan met 'r?", vraagt Tootles opeens aan hem. "Wat bedoel je?", vraagt Peter, die stiekem al ergens in zijn achterhoofd weet waar hij het over heeft. "Ik bedoel seks," zegt Tootles en zet zijn duim en wijsvinger tegen elkaar aan waardoor er een rondje ontstaat. Een paar centimeter daarnaast houdt hij zijn wijsvinger in de lucht die naar het rondje wijst. Dan doet hij zijn wijsvinger in het rondje en beweegt hem langzaam heen en weer. Curly geeft hem een fikse klap op zijn been waardoor Tootles zijn handen stoppen met de in-en-uit-beweging en hij grijpt naar zijn zere been waarbij hij ondertussen 'au' roept. Daarna kijken de twee nieuwsgierigen (drie nieuwsgierigen als je Felix erbij optelt) terug naar Peter, afwachtend op zijn antwoord.