His Howling Voice (Gazellian Series #1)

Chapter 26

Chapter 26

Alam ko kung saan ang dapat kong destinasyon, hindi man eksakto pero nasisiguro kong dito sa lugar na ito ko matatagpuan ang pangahas na babaeng walang nalalaman sa mundong ito.

Kung wala siyang pundasyon sa mundong ito, hindi ba at sapat lamang na paniwalaan ang lalaking itinakda sa'yo higit kanino man? Anong klaseng paniniwala ang mayroon ang mga tao?

Mates can't betray one another, papaano siya pagsisinungalingan ng kapatid ko?

Iniluwa ako ng aking kapangyarihan sa hindi pamilyar na kagubatan, ang Halla Eberron ang may pinakamaraming kagubatan sa mundong ito kaya hindi na ako nagtataka kung hindi ko makabisado ang mga lugar dito. Isa pa, wala akong hilig manatili sa mga kagubatan.

Nararamdaman ko ang presensiya ni Claret sa hindi kalayuan, mabilis akong tumakbo at sinundan ko ito. Habang pabilis na nang pabilis ang pagtakbo ko ay pilit kong pinapakalma ang sarili ko. Malaki ang posibilidad na may hindi ako magandang magawa sa inutil na taong katulad niya. Baka mapatay ko siya sa matinding galit na nararamdaman ko. Papaano nakakapagsalita ang mga tao ng walang basehan?

Nakarating ako sa pusod ng kagubatan at agad naglabasan ang mga pangil ko nang may mga lalaking may malalaking katawan na humarang sa akin. Werewolves.

Walang kahit anong nilalang ang makakapagpapigil sa akin, galitin mo na ang lahat huwag lamang ang isang babaeng Gazellian.

Ilalabas ko na sana ang aking nakamamatay na usok nang biglang magpakita si Claret sa aking harapan na may kasamang ibang lalaki. Lalong nag init ang mga mata ko sa kanya. How could her?! Muling bumalik ang mga imahe nang mga nangyari kanina. Kung papaano siya sumakay sa likuran ng lobo at iwan ang kapatid kong tulala.

I want to rip her throat! I want to kill her right now. Anong karapatan niyang gawin 'yon? Ang karapatan ng babaeng ito?!

"How dare you! Ang lakas ng loob mo! Tandaan mo tao ka lang! Tao ka lang!" malakas na sigaw ko. Mabilis humarang sa kanya ang kilalang lobo sa buong Parsua, the future Alpha king.

"Bampira, umalis ka na sa lugar na ito. Nasa teritoryo kita" malamig na sabi niya sa akin. Ramdam ko na nagsisimula nang pumalibot sa akin ang mga lobong matalim na mga nakatitig sa akin.

Hindi ako natatakot. Sa halip ay muli kong sinalubong ang mga mata ng babaeng walang ibang ginawa kundi pahirapan ang kapatid ko.

"Ano? Ngayon dito ka naman titigil? Sa mga lobong ito? At pagkatapos ka ulit sabihan nang kaunting kasinungalingan, tatakbo ka papalayo sa kanila? At aakusahan ng kung ano ano? Ang tanga mo Claret! Ang tanga tanga mo! Mahal na mahal ka ng kapatid ko! Pero kaunting kasinungalingan lang binalewa mo siya! Fvck! Gustong gusto na kitang saktan!" hindi ko mapigilan ang sarili ko, ilang beses akong humakbang papalapit sa kanya. My hands are aching for her neck. Gusto ko siyang sakalin sa mga oras na ito.

Agad naalarma ang mga lobo at humarang ito sa kanyang harapan. Papaanong nakuha niya ang simpatya ng mga lobong ito? Kailan pa may tinulungang bampira ang mga lobo?

What kind sorcery have you done to them Claret?

"Mahal?! Lily naman, gagamitin niyo ako para buhayin ang totoong mahal niya! Huwag nyo na akong gamitin!" lalong kumulo ang dugo ko sa narinig ko mula sa kanya.