His Howling Voice (Gazellian Series #1)

Chapter 16

Chapter 16

Gusto ko muling lumingon kay Adam, gusto kong ikumpirma sa mga mata niya ang narinig ko. I know that was from him, I know that voice was from my one and only mate. That was our own mate link.

Bagay na siyang isang matibay na patunay ng isang matinding koneksyon ng dalawang nilalang na itinakda sa isa't isa. There might be spells blocking us but it can't separate us forever. Dahil lagi itong tatalunin ng koneksyon namin sa dalawa.

Huminga ako ng malalim habang sinisimulan ko nang abutin ang bunga ng makapangyarihang puno. I can't just disappear, lalo na at tuluyan na niya akong nakikila. I am not like that witch, malinis ang intensyon ko sa bungang pipitasin ko. I am not doing this to claim whatever power this fruits has, I am claiming this for my brother's lives.

Masasabi kong tunay na makapangyarihan ang punong ito kung tama niyang mababasa ang malinis kong intensyon. Pikit mata kong inabot sa nangangatal kong mga kamay ang bunga at halos hindi ako huminga ng ilang segundo nang maramdaman ko na ito sa aking mga kamay.

I can even hear Orion's voice calling my name. I was waiting for his voice to come out again but I can hear no more but Orion's voice. Napakagat labi na lang ako, what is that? My own hallucination? Masyado ko na bang iniisip ang hindi niya pagkilala sa akin na hanggang sa isipan ko ay umaasa akong biglang magsasalita ang boses niya?

Pakiramdam ko ay nag init ang sulok ng aking mga mata. Umasa lamang ako sa ilusyon ng sarili kong isipan.

Nang abot kamay ko na ang bunga ay marahan ko na itong pinitas. Unti unti kong iminulat ang aking mga mata para tingnan ang sarili ko kung mapapagaya ako sa mangkukulam na nagliwanag ang katawan. Ilang minuto akong nakatigil at pinagmamasdan ang sarili pero lumipas pa ang ilang minuto ay wala akong nararamdamang kakaiba sa aking katawan.

Hindi ko na mapigilan mapatalon sa tuwa, matatanggal na ang lason ng tatlong prinsipe. Makakatuloy kami sa kaharian ng Eberron, makakausap pa namin ang hari nito at makakauwi pa kaming kumpleto sa Parsua.

"I made it!" natutuwang sabi ko nang humarap ako sa kanila. Nakangiti sa akin si Orion.

Pero nang magtama ang mga mata ko kay Adam ay agad kong naramdaman ang pagningas ng mga mata ko maging ang mga mata niya ay sumisigaw rin ng apoy na pilit nang nagwawala. Pakiramdam ko ay gustong maglabasan ng mga pangil ko maging ang tindi ng pagkauhaw ko ay bigla na lamang nagparamdam sa akin.

Oh god, I can't take this anymore. I need my mate right now. Hindi ko na napigilan ang sarili ko, nagpakawala ako ng manipis na usok na siyang hindi mapapansin ni Orion at ng batang babae. Sa isang iglap ay nawalan ng malay si Orion na siyang bumagsak sa damuhan, maging ang batang buhat ni Adam ay nakatulog na rin at mabilis nitong ibinaba.

Binitawan ko na ang bungang hawak ko at agad kong ginamit ang bilis ko bilang bampira sa pagtakbo. Maging si Adam ay ganito na rin ang ginawa hanggang sa magkasalubong kami, siya mismo ang kumabig sa akin hanggang sa mariing naglapat ang aming mga labi.

Agad niya akong nabuhat dahilan para pumulupot ang mga binti ko sa kanyang bewang. Halos magmadali siya sa paglalakad para makalayo kami sa mga katawang natutulog. At sa bawat paghakbang niya ay palalim na nang palalim ang palitan namin ng mga halik.

We kiss each other with full of hotness, fire and passion. We can't just stop, ayaw na namin tigilan ang isa't isa na parang kapag may nagtangkang tumigil ay muli na lang kaming magkakaroon ng napakalaking distansya.