His Howling Voice (Gazellian Series #1)

Chapter 2

Chapter 2

Matapos ang isang linggo kong pagkukulong sa aking kwarto ay napagpasyahan ko na muling lumabas at makisalamuha sa aking mga kapatid. Dahil kung patuloy kong iisipin ang lalaking itinakda sa akin na alam kong kailanman ay hindi ko makakasama ay lalo lamang sisikip ang aking dibdib.

Isa akong maharlikang bampira at isa siyang lobo, walang kahit anong paraan para magkasama kaming dalawa. At ako bilang isang kilala at tinitingalang prinsesa ng emperyong ito ay walang kahit anong balak na sumalungat sa mga patakarang kinamulatan ko.

I can't be a disgrace.

Ngunit hindi ko pa rin maiwasang isipin kung nagawa nang lobong maramdaman ang aking presensiya. Nakilala niya ba ako bilang isang bampira? Anong reaksyon niya nang malamang isang bampira ang babaeng itinakda para sa kanya? Nag isip din kaya siya katulad ko?

Ipinilig ko ang aking ulo at sinimulan ko nang buksan ang pintuan ng aking kwarto.

I should stop thinking about this shit sin. I am Princess Lily Esmeralda Gazellian, loving an enemy and bringing my life into a mess is not of being an ideal princess.

Humakbang na ako papalabas ng aking silid at nang makita ako ng mga tagasunod ng palasyo ay nagsimula silang magsiyuko para magbigay galang sa akin.

Mas itinaas ko ang aking noo habang marahan akong naglalakad papunta sa silid kung saan madalas kaming natitipon magkakapatid. Kilala ako bilang isang napakagaling na prinsesa, hinahangaan ng buong kaharian at minamahal ng mga mamamayan. At ang magkamali sa harap ng daang mata ng mga bampira sa buong Parsua Sartorias ang kahuli hulihan kong gagawin.

I can't disappoint my people, I can't disappoint my family. I can't disappoint myself.

Tumigil ako sa paglalakad at tinitigan ko ang isang tagasunod na nakayuko sa akin. Mas lumapit ako sa kanya, buong akala niya ay siya ang hahawakan ko pero sa estatwang kabayo lumapat ang kanang kamay ko.

"Masyado pa itong maalikabok, ulitin mo ang paglilinis" malamig na sabi ko.

"Opo, mahal na prinsesa.." hindi ko na ako sumagot at mabilis ko siyang tinalikuran.

I am not your ordinary soft hearted Princess. Minsan lamang ako ngumiti at bihira lamang ang mga bampirang nakakasaksi nito. Kung wala siguro si Caleb, Evan at Finn hindi na siguro makakatikim ng ngiti ang aking mga labi.

I am known as the blunt princess. I don't filter my words. At wala akong kahit sinong pinipiling bampira, maharlika man, konseho o kilalang may mga posisyon ng isang kaharian. Kung alam kong tama ang pinaniniwalaan ko, hindi ako magdadalawang isip na magsalita at isampal sa isang bampira ang katotohan.

My words can slaughter any living vampire in this world. Karamihan sa mga makakapangyarihang bampira ay kinangingilagan ako na siyang talagang pinagmamalaki ko.

Nabuhay akong tinitingala, nabuhay akong pinagbabaan ng ulo, nabuhay akong angat sa lahat ng mga bampira. Hindi ko hahayaang mawala ang lahat nang ito dahil lamang itinakda ako sa maling lalaki.

Habang naglalakad ako ay naramdaman ko na lang na may umakbay sa akin. Ang dalawa sa mga kapatid ko, si Evan at Finn na mukhang maganda na naman ang gabi dahil sa lapad ng mga ngisi ng mga ito sa akin.

"You should try to ask her nicely" ngusong sabi sa akin ni Evan.