Acı, Iztırab ve Aşkın ortak hikayesi...
İnsan acıyı bu kadar derinden hissetmemişti. Acı her nefes aldıklarında teslimiyyetini kuruyordu onların üzerinde. İki farklı yaşamı olan insanın tek ortak noktasıydı acı!
Şöyle ki, iliklerine kadar hissetmiş...
Merhaba canlar. Helal bana helal. Daha 12 saat geçmeden yb-le karşınızdayım. Bu sizin sayenizde. İyi okumalar canlar.
Emeğe saygı duyup oy verin lütfen bide tabi ki yorum...
Ha bide satıriçi yorumlarınızı bol bol yapın. Sizleri seviyorum:)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Lara...
"Lara napıyorsun sen?" diye kükredi adam. Hastanedeydiler. Leyla intihar etmişti ama doktorlar sayesinde kurulmuştu tabi ki Allahın kısmeti daha gelmemişti. Lara da burada kimseleri olmadığı için Ateşi aramıştı. Şimdi de Ateş hesap işlerini kapatmak için aşağıya giderken Dilara aramış ve sinsi Lara da fırsatdan yararlanarak telefonu açmıştı. Biliyordu Züleyha bunu bilecekti. Zafer kazanmış gibi sırıtıyordu.
"Sana soru sordum! Telefonumda ne arıyordun?! "
"Bağırma Ateş. Kardeşin aradı bende merak etmesin diye açtım yabancı diyil sonuçta "
"Sana aç diyen oldu mu?!"
"Eskiden telefonlarımız bir birinden saklanmazdı"
"Adı üstünde eski!"
"Ama yeniden başlaya biliriz "
"Lara ben seni sevmiyorum ! Benim sevdiğim bi karım var!"
" sevmiyorsun onu! Benim bi çağırışıma burdasın işte yanımdasın! Sadece yokluğumda boşuna denk gelmiş o kadar!"
"Hay da insanlık da yaramıyor. Ya kızım Leyla için burdayım. O da umrumda değil ama insanlık işte "
Lara bi şey demedi. Ateş ondan gitmişti, kayb etmişti sevdiği adamı. Onun tek suçu ablasının yanında olmaktı. Çünkü biliyordu ablasını yanlız bıraksa şu intiharı o anda yapacaktı. Ama kardeşi yapmıştı, en çok korktuğu şeyi yapmıştı. Gözlerinden gelen bi damla yaşa engel olamadı. Sonra gözlerini hızla silip;
"sen güçlüsün Lara ! Ateş senin olucak !" dedi kendi kendine "(şu an nah senin olucak dediğinizi duyar gibiyim:))
"Noldu doktor bey? "
"Ateş bey hasta durmadan Ali ismini çağırıyor. Her kimse gelse iyi olur yoksa durum kritik "
"Gelemez!" dedi Ateş son derece keskin ve kararlı şekilde. Lara o zaman onun gözlerine baktı. Orada onlara karşı nefretten başka hiç bi şey göremedi. Ali Ateşin zayıf damarıydı, o bi üzülürse Ateş bin üzülürdü. Şimdi onun buraya gelmesine izin veremezdi.
"Neden?. Eğer uzaktaysa Ateş bey çağırın lütfen çünkü hastayı uyandıramıyoruz "
O an Lara Ateşe ağlayarak yaklaştı.
"Ben kardeşim için bizden vazgeçtim Ateş. Senin Aliyi sevdiğin kadar bende onu seviyorum. Lütfen onu bana bağışla bari tesellim o olsun. " diyerek daha çok ağlamaya başladı. Evet her kesin kardeşi, ailesi kendisi için değerlidir. Aşkınızdan, kendinizden vazgeçecek kadar hemde.
