SONUM (TAMAMLANDI, DÜZENLENİYOR)

{12}

Medya: ATEŞ ve Züleyha

Multi: Özcan Deniz "Hala Seviyorum"

Yorum ve vote vermeyi unutmayın.

Ateşin dilinden...

Karşımda gördüğüm kadın yutkunmama sebep olmuştu. Ne kadarda dik duruyordu karşımda. Oysa ben onu 3 aydır geceli gündüzlü aramış, başına bi şeylerin gele bileceğini düşünerek ne kadarda boşuna sitem etmiştim. Belki de boşuna etmemiştim. Ama güçlü olması hoşuma gitmişti, çünkü ben güçlü ve zor olanı hep severim ama bu onu sevdiğim anlamına da gelmiyor. Sadece hoşuma gitti böyle olması. Şimdi bi anda karşıma çıkmış ve açıkçası beni şaşırtacak kadar güçlü ve güzel görünüyordu. Ama heyecanını da hiss ediyordum. Bana karşı attığı her adımında, söylediği her kelimesinde heyecan vardı. Hatta bana selam verirken elini tuttuğumda titrediğini bile anlamak benim için zor olmamıştı. Galiba onu etkiliyordum. Bilmiyorum neden ama bu benim de hoşuma gidiyordu. Ne de olsa onun ilki benimdi. O her kelimesinde beni kendi gücüyle ezmek isterken onun hissettiklerini duyduğumu bile anlamıyordu. Sanki hazırlanmış gibiydi, karşımda oynuyordu ve rolünü de güzel yapıyordu ama bana işlemez. Nedenini bilmiyorum ama bu kadın bende farklı hissler barındırıyordu ve bende bu hislerin ne olduğunu tam olarak anlamıyordum.

Bana yaklaşırken duruşumu bozmadan selamını almıştım. Heyecanlıydı, hemde fazlasıyla heyecanlıydı. Belli ettirmek istemese de belli oluyordu. Onun karşımda böyle heyecanlanması hoşuma gidiyordu. Ve onu biraz daha sınamak istercesine konuşmuştum. Yanımızdaki adamlara "biz zaten tanışıyoruz " dediğimde gözlerini iri açarak bana baktı, sanırım biraz da korkuyordu. Her halde ona mükemmel aşık rolünü oynayarak sahip olduğumu söylemiycektim ama onun içine sanki şüphe düşmüştü. Ürkek Ceylan gibi korkuyordu ve heyecanlı bi şekilde gözlerime bakıyordu. Bense zafer çalmış gibi onun gözlerine bakarak sırıtıyordum. Bi taraftan da karşımdakı kadın benim için heyecanlanıyordu. Ve bu bende farklı duygular yaratıyordu. Her ne kadar ondan nefret etsem bile o kadar da onu arzulamıştım. Tüm güzelliyi ile karşımda göz kamaştırıcı şekilde duruyordu. Elimde olsa şimdi onu burdan kaçırır ve onunla bazı fantazilerimi yapardım. Ama napalım zalim kader, şimdilik sadece oynayacaktık.

Züleyha

Her kese "biz tanışıyoruz" dediğinde gözlerimi iri açarak pür dikkat gözlerine bakmıştım. Ne diyecekti ki?! Bir çarpışma neticesinde tanışmış ve onu kurbanım mı etmişim diyecekti?! Bu adam bana daha ne kadar kötülük yapa bilirdi. Ne yani şimdi beni her kese sürtük diye mi tanıtıcaktı yine?!. Bi de karnımda taşıdığım, canımdan can olan bebeğimin babası bu adamdı. Ne kadar da acı. Hayatında hep iyi bi ailen olsun, güzel bi bebeğin olsun ve ona güzel bakan bi babası olmasını isterken o adam gelsin senin katilin olsun. Evet o benim katilimdi! Belki cismen ölmemiş ola bilirim ama ruhen çoktan ölmüştüm ben, katilimse o olmuştu. Eğer o gece Mehmet gelmeseydi, beni kurtarmasaydı ben çoktan bi ölüydüm hemde kendi arkamdan bilmeden bebeğimi bile götürücektim. Peki kim için, ne için, bu adam için mi. Umrunda olurmuydum? Öldüğümü bilse üzülürmüydü? Muhtemelen zerre kadar umrunda olmazdım. Zaten üç ay boyunca beni aramamıştı bile. Onun için değmezdi.

Pür dikkat yüzüne bakıyor ne diyeceğini bekliyordum. Oysa o bana bakarak hayince sırıtıyordu. Bu sırıtması bile kalbimin hızlı atmasına neden oluyordu. Ama ona yenilmiyicektim. O benim düşmanımdı ve yakın zamanda ona bu hayatı zindan edicektim.....

Ateşten devam.....

"nerden tanışıyorsunuz?" dedi bana Mehmet denen adam. O an karşımdakı kadına yine baktım. Hemde güzel kahverengi gözlerinin derinlerine. Hala titriyordu. Belli ki ne diyeceğimi bekliyordu. Bense zafere doğru gider gibi halimi bozmadan cevap verdim.