I'm Nothing Without You. LT

- 53 -

Chloe pov
Ik word wakker van mijn wekker die what makes you beautiful draait. Ugh.. Die heb ik het hele jaar gehoord..

Wacht eens..

Vandaag is het een jaar geleden toen die uitkwam! Maar waarom had ik mijn wekker gezet? Ik rol mijn bed uit waardoor ik met een klap op de grond beland. Great, nu doet mijn rug pijn. Slim bezig Chloe..

"Chloe kom je.." Harry stopt zijn zin en begint te lachen als hij mij ziet liggen.

"Lig je lekker?" vraagt hij.

"Heerlijk." mompel ik en trek mezelf omhoog aan mijn bedrand. Ik klop mijn shirt af die onder de haren zit. 1 nadeel aan een huisdier: de haren.

"Bedankt voor het helpen." zeg ik sarcastisch.

"Ik heb helemaal niet geholpen." zegt Harry. Ik kijk hem aan met een are-you-facking-kidding-me blik.

"Wat wilde je zeggen?" vraag ik om het onderwerp te veranderen.

"We hebben ontbijt. Nienke eet mee." zegt hij. Ik knik en glimlach. Nienke zit nog steeds in het weeshuis, maar is hier blijven slapen. De jongens denken eraan om haar te adopteren. Dan is dit huis echt wel vol. Ze moet dan wel bij mij op de kamer, omdat we anders kamers te weinig hebben. Maar dit huis is ook niet normaal groot en het is super gezellig met 5sos erbij. Dus geen rede om te klagen.

"Ik kom er zo aan." glimlach ik naar Harry. Hij knikt en verlaat mijn kamer. Ik spring weer op mijn bed. Mn kat komt er ook vrolijk bij zitten. Klopt, ik heb nog steeds geen goede naam verzonnen. Niall wilde Little Potato. Nou dat dus echt niet. Michael dacht aan Pussy Princess. Ik heb daar zou hard om moeten lachen, maar nee. Zo gaat hij dus echt niet heten.

"Hey cutie." mompel ik en neem haar in mijn armen om haar vervolgens te kunnen aaien. Ze is nog maar 12 centimeter en super zacht wat haar echt heel schattig maakt. Na wat geaaid te hebben zet ik haar weer op mijn bed neer. Ik kleed me om in een high wasted shortje en korte mouwen shirt, doe mijn haren in een vlecht en doe de ketting om die ik van Louis heb gekregen. Ik ben er echt heel blij mee. Ik heb ook besloten om niet op dwarsfluit les te gaan, maar het een beetje zelf uit te zoeken. Als ik mezelf goed heb gekeurd in de spiegel pak ik kat-zonder-naam en loop naar beneden.

"Simba!" roept Louis keihard zodra hij me ziet. Ik schrik en laat bijna het lieve onschuldige katje uit mijn handen vallen.

"Simba?" vraag ik verbaasd. Louis knikt trots.

"De naam voor je kat." zegt hij. Ik bekijk hem even goed. Simba. Simba. Ik herhaal het een aanal keer in mijn hoofd en kijk dan op naar Louis.

"Simba is perfect." zeg ik glimlachend. Louis knikt trots.

"Maar waarom moest ik Simba net bijna laten vallen omdat jij zo hard en onverwachts begon te schreeuwen toen ik binnenkwam?" vraag ik.

"Nou, ik zat met die naam en wist dat ik het zou vergeten. Dus ik bleef maar aan Simba denken en moest het meteen tegen je zeggen voordat iemand anders al met je kon praten." legt Louis uit. Ik lach.

"Je bent echt niet goed wijs." grinnik ik. Louis haalt zijn schouders op. Nienke komt bezorgd op me aflopen.

"Geef mij Simba eens." zegt ze. Verbaasd doe ik wat ze zegt. Vervolgens zet ze Simba op de bank neer. Ik kijk haar verbaasd na.

"Wat doe je?" vraag ik, maar voor ik het weet heeft ze mijn hand al vast en draait mijn arm om. Ohh, de sneeën. Zij weet het natuurlijk nog niet.

"Wat is dit?" vraagt ze. Ik zucht even.

"Ik ben een lange tijd depressief geweest. Maar het is al veel beter. Ik eet beter, snij bijna nooit meer en het is al bijna over." stel ik haar gerust. Ze knikt en knuffelt me stevig.

"Ik heb je eindelijk terug. Please, ga niet deze rare dingen doen." ik trek knikkend terug. Ze pakt mijn handen en kijkt me strak aan.

"Beloof het me." zegt ze bijna smekend. Ohw shit..

"Ehm, ik weet niet of ik het wel kan beloven." stamel ik en kijk beschaamd naar beneden.

"Waarom niet?" vraagt ze.

"Ik wil geen beloftes breken." zeg ik en kijk haar voorzichtig weer aan.

"Daarom is het belangrijk om deze te maken. Dan wil je het niet breken." dat is slim...

"Oké. Ik beloof het." zeg ik met nog een beetje moeite. Nienke knikt tevreden en knuffelt me.

"Meow." ik voel een paar kleine nageltjes in mijn been krabben.

"Aww Simba." mompel ik en pak hem op.

"We moeten even een krab paal voor je halen vandaag." is het raar dat ik tegen mijn huisdier praat? Ach, who cares?

"Chloe, vandaag komt Brooke langs." zegt Niall die me meetrekt naar de ontbijttafel. Er passen 12 mensen aan in totaal, dus Nienke past er makkelijk bij. Eerst hadden we er 1 voor 8 personen, maar we hebben een nieuwe moeten kopen omdat 5sos nu bij ons is ingestrokken. Het is toch wel anders in eens met zo veel mensen. Maar wel gezellig.

"Dus, Niall." begin ik na een tijdje tijdens het ontbijt. Iedereen is ana het praten met elkaar.

"Jij en Brooke." Niall wordt meteen knalrood.

"Hoe ver zijn jullie al gegaan" karma voor die ene keer met Louis..

"Gewoon, normaal." mompelt hij. Ik lach om zijn gezicht.

"En wat is normaal?" ga ik verder.

"Gewoon. Chloe ik heb geen zin in dit gesprek. Ik ben ouder en wijzer, dus ik kan best zelf bepalen met wie ik om ga." zegt Niall.

"Ouder, klopt. Wijzer, na ah. Iedereen weet dat ik wijzer en verstandiger ben dan jij." zeg ik als grapje, maar Niall vat het blijkbaar anders op.

"Oh ja? Ik ben niet degene die zichzelf verwoest door zich te verhongeren en te snijden." auwtsj... Die deed echt pijn. Mijn glimlach verdwijnt als sneeuw voor de zon. Iedereen is gestopt met eten en kijk ons aan. Niemand heeft een idee van wat er aan de hand is.

"Waarom zeg je dat nou?" vraag ik en probeer niet te huilen. In moet echt mijn tranen inhouden.

"Misschien omdat het de waarheid is." snauwt hij. Agressiviteit hierzo..

"Weet je Niall. Woorden kunnen me niks meer schelen. Het zijn maar meningen. Behalve als ze van mensen komen waar ik om geef." met die woorden verlaat ik de kamer en ga op de bank zitten. Ik hoef echt niet meer bij hem in de buurt te komen. Zayn is mij gevolgd en gaat naast me zitten.

"Waar ging dat over?" vraagt hij voorzichtig. Hij is waarschijnlijk bang om me te kwetsen. Ik haal mijn schouders op.

"Een kutgesprek." is het enige wat er uit mijn mond komt. Ik ben niet goed in staat om te praten nu. Zayn heeft dat door en slaat zijn arm om me heen. Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder en huil bij hem uit.

Zayn, ja hoe zeg je dat? Hij is niet de beste prater, maar hij is er voor je als je hem nodig hebt. Zoals nu.