I'm Nothing Without You. LT

- 49 -

Chloe pov
Home!! Yes! Ik loop blij weer de woonkamer binnen. Iedereen kijkt me meteen aan. Blijkbaar is 5sos er nogsteeds.

"Chloe!" gilt Harry en sprint naar me toe om me te knuffelen. Ik lach.

"Ok leuk om jou weer te zien Hazza." grinnik ik. Iedereen omhelst me en zegt hoeveel ze mij hebben gemist. Oberdrijven is ook een vak..

"Wat doet 5sos hier nog?" vraag ik.

"Ten eerste, we waren bezorgd om jou en ten tweede, we trekken hier in." zegt Calum.

"Oké ten eerste, waren bezorgd? Als in: we zijn alleen bezorgd als je in het ziekenhuis ligt en ten tweede: ik ga het niet overleven met 9 jongens in 1 huis." zeg ik. De jongens lachen.

"Maar, volgens mij hebben jij en Ash nog wat te zeggen." zegt Niall. Ik bloos. Ashton daarintegen pakt mijn hand en verstrengelt onze vingers.

"Ik en Chloe zijn samen." zegt Ashton trots. Iedereen juicht.

"En Louis is daar oké mee?" vraagt Zayn. Louis knikt en glimlacht.

"Ik en Chloe zijn gewoon vrienden." zegt Louis. Ik knik instemmend.

"Ik heb honger." zeg ik random.

"Dan pak je eten." zegt Harry.

"Maar ik ben lui en heb geen zin om te lopen." spreek ik hem tegen en laat me vervolgens op de bank vallen.

"Dat komt op hetzelfde neer." zegt Ashton.

"Shush, mijn hersenen zijn te moe om te denken." zeg ik.

"Welke hersenen?" vraagt Michael. Boos sla ik hem. Michael grijpt naar zijn arm en kijkt me verdrietig aan.

"Sinds wanneer ben jij zo sterk?" vraagt hij.

"Sinds wanneer ben jij zo slap?" ik ben echt in een droge bui, maar dat komt doordat ik honger heb. Dus iemand moet even snel eten voor mij halen.

"Ik heb honger." zeg ik weer.

"Ik ga niks halen. Je staat zelf maar op." zegt Harry. Waarom is hij zo vermoeiend?

"Harry je ben vermoeiend." zeur ik.

"En jij bent lui." ik lach.

"Klopt." zeg ik en sta op om vervolgens weg te lopen.

"Wat ga je doen?" vraagt Niall.

"Eten halen!" roep ik en verdwijn de keuken in. Dan doe ik het zelf maar. Ja ik weet het, ik ben onbeschoft en lui. Maar zo ben ik gewoon, leer ermee leven. Ik open de koelkast, maar zie niks lekkers dat mij interesseert, dus kijk ik in het kastje naast de koelkast. M&m's, chips, koekjes, nog meer koekjes. Wat is dit? Nialls voedselvoorraad? Ik denk het wel. Ik pak een zak naturel chips en begin daarvan te eten. Vervolgens loop ik weer de woonkamer in.

"Is dat mijn zak chips?" vraagt Niall. Ik kijk even van naar de zak en daarna weer naar Niall.

"Blijkbaar." zeg ik schouderophalend en begin weer te eten.

"Gaan we zwemmen vandaag?" vraagt Calum waardoor ik Ashton geschrokken aankijk. Ze weten dat ik in het ziekenhuis lag, ze weten dat ik bijna dood bloedde, ze weten dat ik mezelf heb gesneden, maar ze hebben het niet gezien. De enige die het ooit hebben gezien zijn Harry, Louis en Ashton. Niall weet het, maar heeft ze niet gezien. Ik wil niet dat ze het zien, maar als we gaan zwemmen zullen al mijn sneeën zichtbaar worden.

"Ik heb niet zo'n zin in zwemmen." zegt Ashton. Ik glimlach dankbaar naar hem. Hij knikt en glimlacht lief terug.

"Ashton die niet wilt zwemmen? Dat is ook voor het eerst. Wie gaat er wel mee?" vraagt Calum.

"Ik blijf denk ik ook binnen." zeg ik voorzichtig. Wantrouwend kijkt Liam mij aan. Ik kijk snel ergens anders heen. Please, niks vragen..

"Chloe?" shit hij gaat wat vragen..

"Ja?" vraag ik zacht, bijna onhoorbaar en kijk Liam in zijn ogen.

"Is er misschien iets gebeurd waardoor je niet in een bikini kan lopen?" vraagt hij. Shit, wat nu?

En toen bedacht ik de beste smoes ever.

Chloe, you're a genius.

"Nee, ik ben ongestelt." zeg ik en bloos. Ik hoop dat hij het gelooft, maar Liams gezichtsuitdrukking verandert geen milimeter.

"Chloe, zeg eens eerlijk." wow, over intimiderend gesproken.

"Nee, er is echt niks aan de hand. Ik heb me gesneden, dat klopt, maar meer is er echt niet aan de hand." ik wil dat hij stopt met deze vragen, maar ik lieg zo ongelofelijk slecht dat hij door blijft gaan. Is het mogelijk dat je je schaamt omdat je je ergens voor schaamt?

"Laat me je arm eens zien." zegt hij en zet een stap naar voren. Uit reflex zet ik een stap naar achter en trek mijn arm weg. Great job Chloe, nu weet hij dus zeker dat er wat is.

"Shit Chloe, ik weet dat je het hebt gedaan, maar doe er niet zo geheimzinnig over." mompelt hij. Beschaamd sla ik mijn ogen neer.

"Ik vind het gewoon niet fijn om ze te laten zien. Ik ben er enorm onzeker over en wil ze het liefst verbergen." leg ik beschaamd uit. Iedereen is er spontaan stil van.

"Maar, kan je dan nu wel zwemmen?" vraagt Calum waardoor ik lach.

"Als jullie beloven niet door te vragen en niet te staren, want het zijn er veel." iedereen knikt. Ik glimlach en loop naar boven om daar mijn bikini aan te doen. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Ik ben dun, ik zie mijn ribben. Ik ben lelijk, door mijn sneeën. Ik heb geen mooi figuur en ben zo waardeloos as fuck. Maar omdat niks mij meer echt wat kan schelen, loop ik gewoon naar beneden.

Meteen staren de meesten naar mijn armen. Ik wist het. Het is onvermijdelijk. Ik wist dat ze zouden staren.

"Jezus Chloe.." mompelt Michael. Ik schaam me er toch wel een beetje voor.

"Hoeveel eet jij?" vraagt Michael.

"Meer dan vroeger, maar ik heb er soms wel moeite mee. Niet altijd, maar soms in een slechte bui kan mijn eetlust gewoon ineens weg zijn." Michael knikt.

"Ik weet nog hoe je eerst was. In vergelijking met toen, ben je enorm veel vooruit gegaan." ik glimlach naar Mickey.

"Dankje Mikey, maar stop alsjeblieft met staren het is heel ongemakkelijk." smeek ik. Michael knikt en lacht.

"Kom, dan gaan we zwemmen."

Holy shit!

AWJHDJWJAJRNAJQJAKKAJAND!!!!
78 in fanfictie😍
nieuw record! Thank you so much❤❤❤