I'm Nothing Without You. LT

- 47 -

Chloe pov
"Ik moet gaan." zeg ik snel en zo zacht dat niemand het heeft kunnen horen. Maar ze kunnen me wel zien wegrennen. Ik ren naar mijn kamer. Alles wat er nu door mij heen gaat is: snijden. Alleen maar snijden. Niet stoppen.

Ashton pov
Chloe mompelt iets heel zachts en rent dan de trap op. Ik weet al precies waarom. Ze gaat zich snijden. De meesten van ons denken precies hetzelfde.

"We moeten haar stoppen." zeg ik.

"Misschien is het beter als jij gaat Ash." zegt Niall. Ik knik en ren zo snel als ik kan naar Chloes kamer. Als ik haar niet zie raak ik in paniek. Dan is ze dus in haar badkamer. Ik stres nog meer als ik ook nog zachte kreunen en snikken uit haar badkamer hoor. Ik storm er naar binnen en zie haar hele armen onder het bloed zitten. Ze heeft niet door dat ik er ben.

"Chloe stop." zeg ik omdat ik niets anders weet dan dat. Ik ruk het mesje uit haar hand. Huilend kijkt ze me aan. Het breekt me om haar zo te zien.

"Ach meis toch." mompel ik en trek haar in een knuffel. Dat is het enige wat we doen. Knuffelen. Maar Chloe lijkt niet van plan om te stoppen met huilen. Wat nu? Ik durf haar niet meer te kussen. Echt niet. Maar ik weet niet wat ik anders zou moeten doen.

"Het is oké. Ik ben er nu." zeg ik en veeg haar tranen weg met mijn duimen.

"Ashton."snikt ze.

"Shh, het is al goed." sus ik haar omdat ik zie dat ze niet uit haar woorden gaat komen door het huilen.

"Ik had *snik* nooit ge*snik*dacht dat ik dit zou *snik* vragen, maar alsje*snik*blieft, kus me." ik glimlach. Dat laat ik me geen 2 keer zeggen. Ik druk zacht mijn lippen op die van Chloe en voel haar meteen al wat meer ontspannen.

Als ik na een tijdje voel dat ze een stuk rustiger is geworden haal ik mijn lippen van haar af.

"Ik hou van je Chloe. Sorry dat ik het zeg. Maar het is waar." mompel ik. Ze grinnikt.

"Ik hou ook van jou." mompelt ze en knuffelt me. Huh, wat? Hoorde ik dat nou goed? Oké, nu niet aan denken Ash.. We gaan eerst haar sneeën verzorgen.

"Kom, we moeten even alles schoonmaken." zeg ik en neem haar me naar de badkamer. We beginnen al het bloed weg te halen met wc papier. Hoeveel kan iemand bloeden? Jeetje.. Dat ze niet is flauw gevallen.

"Ashton." zucht Chloe zacht. Ik kijk haar aan en zie dat ze wankelt. Shit! Zo snel als ik kan til ik haar op en leg haar op haar bed.

"Blijf erbij Chloe. Ik bel een ambulance." zeg ik.

"Ash." zucht ze nog een keer. Ze houdt het niet lang meer vol. Ik zie het. Ik voel in mijn achterzak, maar bedenk me dan dat mijn telefoon nog in Lukes zak zit. Ik ren naar de trap.

"Bel 112!" gil ik en ren gestresst weer terug om vervolgens Chloe mee naar beneden te nemen. Iedereen kijkt geschrokken naar Chloe. Luke, Liam en Zayn staan op om plaats te maken voor Chloe. Zelfs Louis is erbij. Chloe doet moeite om haar ogen open te houden.

"Ashton?" zucht ze alweer. Ik ga naast haar zitten.

"Het is al goed. Hou vol, de ambulance komt." sus ik haar, maar het is te laat. Ze valt weg.

~~

De ambulance heeft Chloe net meegenomen. Iedereen zit zwijgend in de woonkamer.

"Dit is mijn schuld." snikt Louis. Ja dat is het zeker. Maar laat ik dat maar niet zeggen, dat is lullig.

"Lou, zij koos ervoor om zich te snijden. Jij kon er niks aan doen." zegt Niall.

"Maar als ik niet zo boos was geworden, was er nu nog." snikt Louis.

"Maar je werd boos om een rede. Alles gaat om oorzaak en gevolg en als je dan steeds maar weer terug gaat-" Louis onderbreekt Liam.

"Dan kom je uit op Ashton." snauwt hij. Euhh..

"Ik." vraag ik verontwaardigd. Wat heb ik nou weer fout gedaan?

"Als jij haar nooit had gezoend, waren we waarschijnlijk nu nog bij elkaar." snauwt Louis boos.

"Ik wou eigenlijk zeggen dat je dan niet meer de oorzaak zou weten omdat je dan te ver terug in de tijd zou gaan. Want ook Ashton had een rede om haar te zoenen. En Chloe had er altijd nog voor kunnen kiezen om hem weg te duwen. De fout ligt dus bij niemand. Oké?" Louis zucht. Wordt hij nou serieus boos op mij? Echt wat een klootzak.