I'm Nothing Without You. LT

- 45 -

Een week later

Chloe pov
Ik heb een tijdje nagedacht over Louis en mij. Ik heb ook om raad gevraagd bij Niall. Ik heb hem alles uitgelegd en hij begrijpt me volkomen op het zoenen met Ashton na dan. Hij zei dat het beter is dat ik eerlijk ben, omdat ik eerst voor mezelf moet kiezen en dan pas voor anderen. Ik ga het hem daarom vandaag vertellen. Hoe moeilijk ik het ook vind.

Ik ga Louis vertellen dat ik niks meer voor hem voel.

Ik heb Niall gevraagd of hij er sowieso bij wilt zijn. Dat vond hij gelukkig goed.

Ik zit nu in de woonkamer met Niall, Zayn en Harry. Liam en Louis komen net binnen en gaan bij ons zitten. Louis wilt me een kus geven, maar die ontwijk ik door hem een knuffel te geven. Hij kijkt me raar aan, maar doet er niks aan.

Ik kan het hem nu nog niet vertellen. Het is gewoon oneerlijk. Hij heeft me zo lang geholpen en nu moet ik het uit gaan maken. Hoe lullig is dat?

"Hoe was het voetballen?" vraag ik aan Louis en Liam.

"Gezellig. Liam struilelde over een aardbei." grinnilt Louis.

"Als jij niet zo lomp was om die aardbeien te laten slingeren was ik niet gevallen." zegt Liam. Ik lach. Hij lijkt net een klein kind.

"Babe?" vraagt Louis waardoor ik hem aankijk.

"Gaan we vanmiddag naar de stad?" vraagt hij. Oké, nu raak ik lichtelijk in paniek. Hulpzoekend kijk ik Niall aan. Hij geeft me een blik dat ik eerlijk moet zijn.

"Je bedoeld als date?" vraag ik.

"Ja, hoe anders?" vraagt hij grinnikend. Ik lach nerveus.

"Is er iets?" vraagt hij dan bezorgd.

"Ja, eigenlijk wel." mompel ik en sla mijn ogen neer. Het is super moeilijk om hem nu in de ogen te kijken.

"Chloe, kijk me aan." zegt hij en duwt zacht mijn kin naar boven waardoor ik hem wel moet aankijken. Ik probeer ergens anders naar te kijken, maar mijn blik blijft steeds hangen op de onschuldige ogen van Louis die straks waarschijnlijk enorm gekwetst gaan staan.

"Wat is er aan de hand sweety?" vraagt hij. Ik zucht even diep in en uit.

"Luister Louis, ik moet je al een tijdje wat zeggen, maar ik heb geen idee hoe." ik zucht trillerig in en uit.

"Als je het gewoon in 1 keer zegt is het er maar uit." zegt hij. Ik knik. Oké Chloe, dit kan je..

"Het spijt me echt, maar ik maak het uit." niet te geloven dat ik dat heb gedaan, maar ik heb hem wel gekwetst. Er ontstaan vrijwel meteen tranen in zijn ogen.

"Wat? Waarom?" vraagt hij gebroken.

"Ik ben niet meer verliefd. Het is gewoon heel ingewikkeld." mompel ik. Ik durf niet te zeggen dat ik en Ashton hebben gezoend. Dat gaat nu echt te ver.

"Chloe, vertel het hem. Hij heeft er recht op." zegt Niall. Ik zucht hardop.

"Is er meer?" vraagt hij zacht. Ik knik.

"Ehm.. Hoe zeg ik dit?" vraag ik in mezelf.

"Zeg het nou maar." bromt hij.

"Ik en Ash.." ik vind het super moeilijk om deze zin af te maken. Maar dat hoeft niet. Louis lijkt me al te begrijpen.

"Jezus.." zucht hij terwijl de eerste traan al over zijn wang rolt.

"Louis, het spijt me echt." zeg ik en wil zijn traan wegvegen, maar hij slaat mijn arm weg.

"Tuurlijk spijt het je! Jezus! Denk je echt dat ik dat geloof? Why the fuck doe je het dan!?" zonder dat ik antwoord kan geven rent hij al naar boven. Ik laat me gebroken naar achter op de bank vallen en bedek mijn gezicht met mijn handen. Ik voel dat er iemand naast me komt zitten en me in een knuffel trekt. Ik weet dat het Niall is. Dat ruik en voel ik. Zacht begin ik ook te snikken. Ik haat deze situatie zo erg.

"Het komt wel goed." mompelt Niall en wrijft over mijn rug wat me al wat rustiger laat worden. Liam, Zayn en Harry zijn er stil van.

"Jeetje Chloe.." mompelt Zayn.

"I know, ik ben een bitch." snik ik.

"Nee, dat bedoel ik niet. Je bent totaal geen bitch. Hoe lang speelt dit al?" vraagt Zayn. Ik trek terug uit de knuffel van Niall om Zayn aan te kunnen kijken.

"Ongeveer een week geleden hebben Ashton en ik gezoend. Niet 1, niet 2 maar wel 3 keer. Puur omdat ik me klote voelde en Louis onbereikbaar was. Ashton begon de eerste keer en toen dacht ik: fack iedereen en ben er in meegegaan. De andere 2 keren begon ik, geen idee waarom eerlijk gezegd. De dag daarna hebben we besloten het achter ons te laten omdaf het vreselijk fout was. Maar op de 1 of andere manier kon ik het niet vergeten. Vanaf die dag was alles anders. Ik voelde niks meer voor Louis. Sterker nog: ik haatte het als hij me kuste. Het voelde zo raar. Gister heb ik met Niall gepraat en zijn advies opgevolgd om het aan Louis te vertellen. Hoe moeilijk het ook zou zijn. Hij heeft me zo lang geholpen en ik heb hem nu heel erg gekwetst. We hadden heel veel leuke momenten samen. Momenten dat ik wel van hem hield. Waarschijnlijk ben ik dat nu allemaal kwijt." Zayn, Harry en Liam luisterden aandachtig naar wat ik te zeggen had.

"Wat een kut situatie. Ik snap het wel, behalve dat gedoe met Ashton. Ik wil het er niet in gaan wrijven, maar dat was inderdaad niet zo verstandig. Waarschijnlijk is Louis nog even boos. Maar dat is om het feit dat hij je nu kwijt is. Uiteindelijk zal hij begrijpen dat de situatie kut is, maar dat het niet jou schuld is." ik glimlach naar Liam.

"Dankje Li." mompel ik en veeg mijn tranen weg.

"Knuffel?" is het enige wat Harry vraagt. Ik lach en trek hem in een knuffel. Als hij terugtrekt veegt hij met zijn duimen mijn tranen weg.

"Het komt wel goed, oké?" vraagt hij waarop ik knik en wee op de bank ga zitten.

Nu maar hopen dat het inderdaad goed komt. Anders kan ik echt niet meer met mezelf leven.