I'm Nothing Without You. LT

- 43 -

Chloe pov
Ik word wakker en voel wat naast me. Verbaasd draai ik me om en zie Ashton liggen. Oh ja, die ruzie van gister..

Shit! We hebben gezoend! 3 keer!

Wat heb ik gedaan? Ik moet echt even met Louis praten. Ik stap in mijn sloffen en loop naar Louis' kamer. Ik klop aan, maar omdat ik niets hoor kom ik maar gewoon zacht binnen. Louis ligt nog in bed, maar wel met zijn ogen open. Huilt hij?

"Lou?" vraag ik voorzichtig. Hij schiet overeind en veegt snel zijn tranen weg.

"Sorry dat ik zo tegen je deed gister." zeg ik en ga naast hem zitten. Hij glimlacht.

"Ik moet ook sorry zeggen. Ik deed ook niet al te leuk." ik knik.

"Ik hou echt van je Chloe." zegt hij en knuffelt me. Ik knuffel ongemakkelijk terug.

"Ik ook van jou." zeg ik zacht. Dat voelde totaal niet goed om te zeggen.. Louis trekt terug uit de knuffel en drukt zacht zijn lippen op die van mij, maar op 1 of andere manier voelt het niet zoals het zou moeten, dus trek ik terug.

"Wat is er?" vraagt Louis verbaasd.

"Louis.. Er is ie-" ik stop mijn zin als ik iemand binnen zie stormen. Het is Ashton.

"Oh godzijdank je bent hier. Ik schrok toen ik je niet meer zag liggen." zegt Ashton opgelucht. Ik glimlach zwak.

"Ash, we moeten het hem vertellen." zeg ik. Ashton schudt zijn hoofd.

"Ik vind van niet." zegt hij. Louis kijkt ons raar aan.

"Wat is er dan?" vraag ik.

"Chloe, ik vertrouw erop dat je je mond houdt." zegt Ashton. Ik rol mijn ogen. Typisch..

"Hij moet het echt weten." zeg ik.

"Oké fine." zucht Ashton en gaat ongemakkelijk tegen de muur aanstaan. Of ik het echt ga vertellen? Nee, niet als Ashton dat niet wilt. Maar hij weet nu al dat er wat is, dus dan is liegen de enige optie.

"Ash en ik hebben bijna gekust. Bijna, maar we bedenkten net optijd dat het niet verstandig zou zijn." Ashton kijkt me verast aan. Ik glimlach naar hem.

"Als jullie het niet echt hebben gedaan, kan ik niet boos zijn. Je was verdrietig en boos en Ash wilde je waarschijnlijk alleen maar opvrolijken." zegt Louis volkomen rustig. Ik knik en fake een glimlach. Louis drukt een kusje op mijn lippen en staat dan op.

"Ik ga me omkleden, dus doei." ik lach en verlaat met Ashton zijn kamer.

"Waarom loog je?" vraagt Ashton verbaasd.

"Als jij niet wil dat ik het vertel, prima, maar hij wist al dat er wat was." Ashton knikt.

"Dat is waar. Laten we het maar niet meer doen. Het geeft alleen maar problemen." zegt hij. Ik knik en maak een instemmend geluidje.

"Wat geeft alleen maar problemen?" vraagt Michael die langs ons loopt.

"School." verzin ik. Michael lacht en knikt.

"Op het ontmoeten van muzikale vrienden na dan." zegt hij waarop ik lach.

"Je bedoelt Luke en Calum?" vraag ik. Hij knikt.

"En Ashie komt van facebook." lacht Michael. Ashton maakt lachend een instemmend geluidje.

"Ja, sorry guys, ik heb een afwijking." grinnikt hij. Ondertussen zijn we al beneden aangekomen. We lopen naar de keuken en maken ontbijt voor onszelf. Dat eten we op aan de ontbijttafel en gaan dan weer naar boven.

"Heb je in je kleren geslapen?" vraag ik aan Ashton. Hij knikt en wordt langzaam rood.

"Ik ben naast jou in slaap gevallen, sorry." mompelt hij waarop ik grinnik.

"Daar hoef je toch geen sorry voor te zeggen gekkie. Ik ga wel bij Niall iets halen. In mijn badkamer liggen handdoeken en douchegel. Ook mannen douchegel en shampoo, want ja, louis en ik douchen wel eens samen. Dus leef je uit." zeg ik. Ashton knikt en glimlacht naar me.

"Je bent lief voor me. Waar heb ik dat aan verdient?" vraagt hij. Ik haal mijn schouders op.

"Lieve jongens horen lief behandelt te worden." zeg ik met een enorme neppe knipoog wat Ashton laat lachen en loop dan mijn kamer uit.

Ik kom zonder pardon Nialls kamer binnen en loop door naar zijn kast.

"Hey Ni, Ashton heeft kleding nodig dus ik pak wat van jou." zeg ik.

"Oke, je gaat je gang maar." grinnikt hij. Ik rommel wat in zijn onderbroeken la zonder schaamte en vind iets anders dan een onderbroek..

"Niall?" vraag ik zuchtend.

"Ja?"

"Je bent echt een downie." zeg ik en laat de condoom zien die ik in zijn la vond. Zijn gezicht wordt meteen knalrood. Ik lag en stop hem weer terug. Ik pak een zwarte joggingbroek, een wit shirt en een zwart vest uit zijn kast en loop zijn kamer weer uit.

"Byee downie!" roep ik net voor ik zijn deur sluit. Ik loop mijn kamer weer in en leg het setje kleding op mijn bed. Ik hoor niet dat de douche aanstaat, dus hij zal wel klaar zijn.

"Ash, ik leg de kleding op mijn bed en en kleed mezelf even om in mijn kast." zeg ik bij de deur van de badkamer.

"Oké, dankjewel!"

"Graag gedaan." ik loop mijn inloopkast in en kies een leuk setje uit (zie media). Ik hoor de badkamerdeur piepen wat betekent dat ik nu niet de kast uit moet komen.

"Ben je bijna klaar?" vraag ik nadat ik nog even heb gewacht.

"Ja, je kan al komen hoor." zegt hij. Ik doe de deur open en loop mijn kamer weer binnen.

"Zozo, ben je eindelijk uit de kast gekomen?" grapt Ashton. Ik kijk hem droog aan.

"Ha ha ha, super grappig Ash.." hij lacht even en strikt het lusje van de joggingbroek. Dan pas valt het me op dat hij shirtless is.

Damn boy, sixpack..

Ashton lacht. Shit, zei ik dat hardop!? Ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen.

"Sorry, het was niet de bedoeling dat ik dat hardop zou zeggen." mompel ik.

"Is niet erg hoor. Ik weet wel dat ik een goddelijk lichaam heb." zegt Ashton. Ik rol mijn ogen.

"Mocht je willen, Irwin." plaag ik hem.

"Ik zou maar uitkijken met wat je zegt, Horan." imiteert Ashton mij. Ik lach en trek hem mee zodra hij een shirt aan heeft.

"Kom, we gaan naar beneden."