I'm Nothing Without You. LT

- 5 -

Chloe pov
'Chloe, neem op z'n minst 1 punt.' zeurt Niall die de pizza naar me toe schuift. Ik zucht, maar pak toch een punt pizza. Ik stop het puntje in mijn mond en bijt hem af waarna ik er chagrijnig op begin te kauwen. Niall zucht, rolt zijn ogen en pakt zelf ook een punt. Nadat ik mijn punt op heb gooi ik het korstje neer, klop ik mijn handen af en sta ik op.

'Ik ga naar bed.' Het is pas zeven uur, maar ze moeten morgen om 4 uur 's nachts al weer een soundcheck doen en ik weet hoe dat af gaat lopen. Ze gaan herrie maken, niet beseffend dat ik niet mee ga en dat ik dus gewoon wil uitslapen, en daar ga ik wakker van worden. Ik kan dus maar beter eerder gaan slapen en zo mijn rust pakken, dan hopen dat ik door het lawaai heen ga slapen. In mijn hotelkamer kleed ik me om en poets ik mijn tanden om vervolgens in bed te gaan liggen. Na een tijde voel ik het bed inzakken waardoor ik geïrriteerd omhoog kijk. Wie is er nou zo genadeloos om mij mijn rust nu al niet te gunnen? Oh, het is Louis.

'Ik moet even met je praten.' zucht hij. Ik grom geïrriteerd en leg mijn hoofd weer in mijn kussen. Al de hele week dat we op tour zijn negeer ik hem. Ik weet het, ik was degene die om hulp vroeg, maar zoals gewoonlijk heb ik daar spijt van en heb ik me bedacht. Ik wil geen hulp en al helemaal niet van Louis. 'Chloe.' zeurt hij. Gewoon negeren Chloe... 'Chloe, ik ben serieus.' Zeurt hij verder. 'Wat!?' snauw ik en kom vermoeid rechtop zitten. 'Dit kan zo niet langer.' zegt hij. 'Wat niet?' snauw ik weer. Al heb ik geen recht om te snauwen. Ik weet wel waar hij het over heeft.

"Dit niet. Je eet niets en blijft me negeren. Je glimlacht alleen maar fake en ik durf te wedden-' hij stopt zijn zin en schuift mijn mouw in 1 snelle beweging omhoog. Als reflex trek mijn arm terug en schuif mijn mouw weer terug, maar dar heeft natuurlijk geen zin meer, want hij heeft her al gezien. 'Wat gaat jou dat aan? Wie geeft nou om mij?' Vraag ik en ik breek. Er ontstaan tranen in mijn ogen. Hij hoeft die vraag niet te beantwoorden. Ik weet het antwoord al: niemand. Niemand geeft om mij. Maar Louis lijkt een ander antwoord te hebben. 'Ik Chloe, IK geef om je.' Ik zie de paniek ontstaan in zijn ogen. 'I-i-ik...' Louis, wordt even rustig.' Onderbreek ik hem en zonder erbij na te denken pak ik daarbij zijn hand vast die ik ook weer snel los laat. Hij haalt diep adem. 'Wat wilde je zeggen Lou?' vraag ik. 'Dat ik van je hou, Chloe." Het is even stil. Mijn blik wend ik af naar de grond. 'Nee.' fluister ik uit verbazing. Het is onmogelijk, niemand kan houden van iemand zoals ik.

'Hoe kan je houden van een gebroken mislukkeling zoals ik?' Vraag ik en kijk hem weer aan. 'Omdat je ten eerste geen mislukkeling bent. En ten tweede, omdat ik weet dat ik je kan helpen. Het is geen toeval dat wij elkaar gevonden hebben Chloe. Ik weet het, het klinkt super cliche, maar ik wil je zo graag helpen. Je bent zo mooi van binnen én van buiten en ik vind het zo zonde dat je jouw lichaam zo verwaarloost.' Inmiddels is er een traan ontsnapt uit zijn ooghoek, die ik met mijn duim wegveeg, maar ik trek mijn hand niet meer terug. Ik laat hem op zijn wang liggen om hem gerust te stellen. Hij kijkt me lang en diep aan en nu merk ik dat zijn ogen echt super mooi zijn. Zijn ogen staan oprecht en het feit dat hij mij zo diep aankijkt betekent dat hij wilt laten zien dat hij meentwat hij zegt. Langzaam maar zeker komt hij steeds een beetje dichterbij, dus doe ik dat ook.

Maar dan hoor ik een deur opengaan. Ik trek geschrokken terug en kijk naar de deur. Niall staat daar met een grijns van hier tot Tokyo. Ik ben zo betrapt. Mijn wangen worden zo'n 20 tinten roder. Laaf ik maar wat meer van Louis afgaan, omdat ik bijna op zijn schoot zat.

'Oh sorry, ik eh, ben wat vergeten.' zegt Niall snel en weet niet hoe snel hij weg moet wezen. Ik rol mijn ogen en kijk weer naar Louis. Nou, dit is uhm... akward. 'Ik eh moet eigenlijk ook naar bed, morgen vroeg op enzo.' zegt Louis gehaast. 'Louis wacht!' roep ik en wil zijn pols vastpakken, maar hij is al weg. Als ik de deur dicht zie gaan laat ik me teleurgesteld achterover vallen.

'Ik hou ook van jou.' mompel ik.

~~~~~

De tijd dat Louis nu míj negeert is aangebroken. Sinds die bijna-kus van gister spreekt hij niet met me, staat niet bij me en kijkt me zelfs niet aan. Dit kan hij niet maken. Eerst zeuren dat ik hem negeer en zeggen dat hijvan me houdt en vervolgens mij zelf ook gaan negeren. Nee dat gaan we niet doen. Vlak voor de jongens de kleedkamer in zijn pak ik Louis' pols. De deur gaat dicht en alleen wij 2 blijven in de gang achter. 'Ik schrok me dood.' zucht hij en lacht het een beetje ongemakkelijk van zich af. Ik kijk hem boos aan. 'Lou, stop me te negeren.' zeg ik waarna ik mijn armen over elkaar vouw. 'Doe ik dat dan?' vraagt hij en lacht het opnieuw van zich af. Ongemakkelijk wrijft hij zijn handen over elkaar en kijkt hij naar de vloer. 'Ja, nogal.' Het is even stil. 'Sorry oké? Ik was gewoon geschrokken van gister. Ik had het nooit mogen doen. Het was dom en roekeloos en sorry als ik onze vriendschap verpest heb.' zegt hij. 'Vriendschap? Heb ik vrienden?' vraag ik Een beetje verbaasd. Louis glimlacht zwak. 'Ja, die heb je Chloe.' zegt hij en knuffelt me. Ik sla verbaasd mijn armen om hem heen. 'Maar waarom zou je dat niet mogen doen? Dat van gister?' vraag ik als ik terug trek uit de knuffel.

'Omdat ik weet dat jij me toch niet leuk vind-' Ik onderbreek hem. 'Heb ik dat ooit gezegd?' vraag ik. 'Nee.' zegt hij verbaasd alsof hij niet weet waar dit naartoe gaat. 'Nou dan. Luister, jij moet mij veel leren over zekerheid, maar dat betekend niet dat ik jou niets mag leren. Louis, je moet geen conclusies trekken als niemand het nog heeft gezegd.' zeg ik en glimlach oprecht wat hem ook laat glimlachen. Hij lijkt zijn zekerheid weer terug te krijgen en legt zijn handen op mijn heupen om mij dichter naar hem toe te trekken. 'Ik heb het gister al gezegd, maar ik hou van je Chloe, echt.' zegt hij. Ik begin spontaan te glunderen. 'Ik hou ook van jou Louis, dankje... Voor, alles.' zucht ik.

'Is goed darling.' zegt hij. Ik begin te blozen bij die bijnaam. Als ik hem weer aankijk dwalen mijn ogen af naar zijn lippen. Ergens wil ik het moment van gister afmaken, maar ik ben bang dat Niall het voor de zoveelste keer komt verstoren. Louis lijkt hetzelfde idee te hebben, want hij begint weer dichterbij te komen. Als hij heel dichtbij is voel ik zijn adem op mijn lippen en zacht ook zijn neus tegen die van mij. Hij pest me gewoon.

"You teaser." fluister ik en druk mijn lippen op die van hem. Ik leg mijn handen om zijn nek. Groot is hij niet, maar dat ben ik ook niet dus dat komt mooi uit. Meteen ontploft er een bom in mijn buik. Zijn lippen passen perfect op die van mij en bewegen synchroon over elkaar. Dit voelt zo geweldig. Helaas trekt hij terug. Onze hoofden rusten op elkaar.

"Chloe, wil je mijn meisje zijn?" vraagt Louis. Ik knik en glimlach, echt dit keer.

"Heel graag Louis, heel graag." zeg ik. Hij drukt zijn lippen weer op die van mij. En ik dacht dat ik nooit meer van iemand zou kunnen houden, dat heb ik fout. Ik hou zielsveel van deze jongen. Alleen geloof ik niet dat hij echt van mij houdt.

Niall pov
Na een tijdje valt het me op dat Louis en Chloe niet in de kleedkamer zijn terwijl Louis wel achter ons liep.

"Waar zijn Lou en Chloe?" vraag ik.

"Weet niet. Ga ze zoeken zou ik zeggen." zegt Zayn. Ik knik en loop naar buiten. Meteen zie ik zel al. Ze staan gevaarlijk dicht op elkaar. Louis komt dichterbij. Chloe fluistert iets en zoent hem dan. Ik wist dat dit moment een keer zou komen. Ik heb ze al twee keer eerder betrapt op het bijna-zoenen van elkaar. Misschien was dat wel een beetje lullig...

"Chloe, wil je mijn meisje zijn?" hoor ik Louis vragen. Chloe knikt en glimlacht.

"Heel graag Louis, heel graag." zegt ze en drukt haar lippen weer op die van hem. Ik pak mijn telefoon en maak er een foto van. Hij is echt heel schattig als ik eerlijk ben. Ik stop mijn telefoon weer weg en besluit heel flauw te doen.

"Eh ehm." kuch ik. Geschrokken kijken ze me aan. Louis begint gelijk te blozen maar Chloe lijkt echt geschrokken.

"Niall! Sorry i-ik eh..." stottert ze en brabbelt nog wat.

"Chloe, het is goed ik vind het schattig." glimlach ik. Chloe glimlacht nu ook.

"Komen jullie? Louis moet nog naar de visagie en het concert begint al bijna." zeg ik. Ze knikken. Louis slaat zijn arm om haar heen en Chloe leunt met haar hoofd tegen zijn schouder. Een kleine 'aww' verlaat mijn mond. We lopen terug naar binnen. Iedereen kijkt meteen naar Louis en Chloe. Chloe pakt zijn hand en verstrengelt hun vingers.

"We zijn samen." zegt Louis en glimlacht. Iedereen juicht.

"Aw wat cute!" roept Liam. Ik grinnik. Liam kan soms echt een grote baby zijn weet je.