YUSUF'UN MELEĞİ

36.BÖLÜM

Melek

Bir ay sonra....

   "Yusuf... Yusuf..." Yusuf yerde hareketsiz yatıyordu. Koşarak yanına gittim. Yanına vardığımda elimle dokundum yüzüne.

  " Yusuf ne oldu sana. Yusuf korkutma beni hadi kalk. Hadi uyan. " Ağlamaya başladım.

  " Yardım ediiiin. Ne olur kimse yokmu?  YARDIM EDİİİİN!!" Bağırdım. Etrafıma bakındım ama kimse yoktu.

  " Yusuf....Bak Meleğin geldi. Ne olur aç gözlerini. Niye açamıyorsun gözlerini. Yusufum ne olur uyan. Uyaaan...Uyaaan...Bırakma beni. Yusuf... Yusufum...." Kafamı göğsüne gömdüm ve daha da şiddetli ağlamaya başladım. Açmıyordu gozlerini. Niye ya niye. Ben onsuz yaşayamam. Bırakmasın beni.

  " Yusuf aç gözlerini hadi. Sensiz yaşayamam. Yusuf...Seni seviyorum. Ne olur bırakma beni. Yusuf... YUSUUUF!!.."

  'Bismillahirrahmanirrahim... Hayırdır inşallah. Bu neydi şimdi. Nasıl bir rüyadır bu. Allah'ım sen bana Yusuf'un acısını yaşatma. '

  Gördüğüm rüyanın etkisindeydim hala. Uyamaya çalışıyorum olmuyor. Komidinin üstündeki telefonumu alıp saatte baktım. Ezan da okunmak üzereydi. Uyamak zor olacaktı belli. En iyisi uyamak için kendimi zorlamamaktı.

   Namazımı kıldıktan sonra Kur'an'ı aldım elime. Kur'an okumak iyi geliyordu bana. İçimde bir sakıntı vardı. Anlam veremediğim bir şey. Yok böyle olmayacak ben Yusuf'u arayacaktım. Evet evet sesini duymak iyi gelecekti. Sabahın köründe aramak ayıp olur ya. Biraz daha mı beklesem. Hem uyuyordur hala. Yok yok arayacağım. Ne olursa olsun.

  Telefonu alıp aradım Yusuf'u. Çaldı, çaldı, çaldı... Ve sonunda cevap verdi.

  " Melek... Canım ne oldu? Birşey mi oldu? Kötü birşey mi oldu?"

  " Dur biraz sakin ol. Birşey olmadı. "

  " Ohh çok şükür. Korktum bu saatte arayınca. "

  " Kusura bakma ne olur. Biliyorum biraz erken...Yani şey baya baya erken. "

  " Canım içi ne oldu?"

  " Ben...Kötü bir rüya gördüm de. İçim rahat etmedi sesini duymak istedim. Kusura bakma seni de sabahın köründe uyandırdım. "

  " Önemli değil canım benim. Sana birşey olmasın da tek ben sabahın köründe uyanayım. Nasıl bir rüya gördün sen anlat bakalım. "

  " Ben...Ben seni rüyamda ölmüş olarak gördüm. Çok korktum. Hala etkisindeydim. "

  " Hımmm... Demek çok korktun. Bak bu çok hoşuma gitti. "

  " Dalga geçme Yusuf ya. "

  " Tamam tamam. Rüya işte. Allah hayır etsin. İçin rahat edecekse eğer ben çok iyiyim merak etme."

  " Neyse kapatıyorum ben. Hadi sen de uykana kaldığın yerden devam et. "

  " Tamam canım. Seni seviyorum. " Ben de seni seviyorum demek istiyorum sana ama diyemiyorum. Sadece kendi içimden söyleyebiliyorum. Seni seviyorum Yusufum.
 
    Telefonu kapattım. Biraz olsun rahatlamıştım. Onun sesi bana iyi gelmişti. Allah'ım sen beni sevdiklerimle sınama.

  Annemle oturmuş kahvelerimizi içiyorduk. Yarın gelinlik bakmaya gidecektik. Çok heyanlıydım. Haftaya evleniyorum. Açık konuşmak gerekirse çok da mutluyum.

  " Hayırdır kızım. "

  " Anlamadım anne."

  " Niye gülüyorsun. " Anlaşılan farkında olmadan gülümsedim ve bunu annem fark etti.