3.BÖLÜM ( nikah tarihi )

9.9K 572 9
                                    


Melek

  Sabah erkenden kalkmıştım. Annem daha uyanmamıştı. Mutfağa inip kahvaltı hazırlımaya başladım.

   Kahvaltı hazırdı. Yukarı çıkıp giyinmem gerekiyordu. Saat yediye geliyordu. Bizimkiler de kalkardı birazdan. Odama girip giysi dolabımı açtım. Ne giysem diye bir süre düşündüm. Bugün iş çıkışı Kenanlara gidecektik. Ne giyeceğim konusunda kararımı vermiştim. Bebe mavisi Mevlana etek üzerine de pudra pembesi gömlek giymeye karar vermiştim. Bunlara uygun eşarp da bulabilirsem güzel olacaktı.

  Giyinip aşağı indim bizimkiler de uyanmıştı.

  " Hayırlı sabahlar canlarım " deyip önce babamın sonra da annemin yanağına birer öpücük kondurdum.

" Sana da güzel kızım. " Babam gülümseyerek göz kırptı. Ardında annemde gülümseyerek

  " Hayırlı sabahlar bitanem " dedi.

  " Babacığım bugün akşam sen mi alırsın beni. "

  " Ben alırım kızım seni. "

  " Tamam baba sen gelirken haber edersin bana. "

  " Tamam kızım. "

  Kahvaltımızı yapmıştık artık benim işe gitmem gerekiyordu. Çantamı alıp ayakkabılarımıda giyip çıktım evden. Her zaman ki gibi yine yürüyerek gidiyordum butiğe.

  Mağaza geldiğim de kimse yoktu. Saat 07:50 di. Birazdan herkes gelmeye başlardı. ' bismillah' diyerek kapıyı açtım. İçeri havalansın diye kapıyı açık bıraktım. Direk yukarı çıkıp çantamı astım.  Aşağıdan sesler geliyordu yukarıdan aşağıya doğru baktığımda bizimkiler gelmişti. Yeni bir gününe daha başlamıştık.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
  Akşam olmuştu birazdan çıkacaktık. Telefonumun çaldı arayan babamdı.

  " Efendim baba. "

  " Kızım 10 dakika orada olurum anneni alıp gelirim yanına. "

  " Tamam baba bekliyorum. " Telefonumun kapatıp Aslı ablaya seslendim.

  " Aslı abla ben bugün erken çıkıyorum sana emanet burası. "

  " Hayırdır canım. "

  " Kenanlara gideceğim. Babam geliyor beni almaya. "

  " Anladım canım. Tamam merak etme sen burayı. "

  " Sağol ablacığım. "

  " Sende sağol canım benim. " Aslı ablayla konuşmamız bittikten sonra feracemi ve çantamı da alıp aşağı indim. Kızlarda müşterilerle ilgileniyordu. Onlara da çıkacağımı söyleyip dışarı çıktım. Bir dakika sonra babamlarda gelmişti.Arabaya bindim ve Kenan'lara gitmek üzere yola devam ettik.

   Gelmiştik. Kapıyı çaldık. Bir dakika sonra kapı açıldı. Cemre gülümseyerek

  " Hoş geldiniz " dedi.

  Cemre, teyzemlerin yanında çalışan Gülsüm ablanın yiğeniydi. 20 yaşlarında iyi biriydi. Cemre de burda çalışmaya başlamıştı. Bir kaç ay olmuştu çalışmaya başlayalı.

  İçeri girdik, ben arkadan geliyordum. Teyzemle eniştem salonda ayakta bizi karşıladılar.

  " Camın kardeşim hoş geldin. " Teyzem kollarını açarak anneme doğru yürüdü. Birbirilerine sarıldılar.
  " Hoş buldum abla. " Annem teyzeme gülümsedi.  Teyzem sonra baba dönüp  
  " Hoş geldin Ömer. "

  " Hoş bulduk Yıldız. Nasılsın. "

   " Çok şükür iyiyim, seni sormalı. "

  " Çok şükür ben de iyiyim. "  Babam sonra enişteme döndü. Eniştemle tokalaştılar.

  " Hoş geldin bacanak " dedi eniştem.

  " Sağol bacanak . "

  " Sen de hoş geldin Nergis. "

  " Sağol Haluk abi. " Teyzem o sırada bana sarıldı. Yanağımdan öptü.

  " Canım kızım özledim seni. "

  " Ben de sizi çok özledim teyze. " tekrardan sarıldım teyzeme. Yerlerimize oturduk. Kenan yoktu. Nerde acaba diye düşünürken babamın konuşmasıyla dikkatimi oraya verdim.

  " Kenan nerde göremedim. " Beklediğim bir soru olmuştu. Cevap veren teyzem oldu.

  " İşleri çok yoğun bu aralar birazdan gelir. " 

    İşleri hep yoğun oluyordu zaten. Halbuki dünden ona geç kalmaması için uyarmıştım. Çok da dikkate almamış.

  Aradan iki saat geçmişti. Sonunda Kenan bey de gelmişti.  Canım fazlasıyla sıkılmıştı. Yanımıza gelip

  " Hoş geldiniz " deyip oturdu. Sonra bana bakacağını anladım ve gözlerimi onun üzerinden çekip başka yöne baktım. Ona biraz kızgındım. İnsan en azından geç kaldığı için özür diler. Neden geç kaldığı için açıklama yapar. Ama ne yazıkki yapmadı. Ben içten içe Kenan'a kızarken yine nikah konusu açıldı. Konuyu açan teyzem oldu.

  " Ee çocuklar nikah tarihini ne zaman alacaksınız. "

  " Kenan işlerden fırsat bulursa alacağız teyze. " Normal konuşmak için çabalasamda sesim biraz sert çıkmıştı. Kenan'a olan kızgınlığım belli olmuştu sanki. Kenan'a  bir bakış attım. O da bana bakmaktaydı. Normal bakıyordu. Babamın konuşmasıyla ikimizde ona baktık.

  " Fazla uzatmayın artık çocuklar. Nikah kıyıldıktan sonra bizde ona göre düğün hazırlıklarına başlayalım."

  " Ömer'e katılıyorum doğru söylüyor. " Eniştem de babamı destekledi. Gözlerimi tekrar Kenan'a çevirdim. O ise yere bakıyordu. Aklından ne geçiryordu acaba. Annemin konuşmasıyla şaşkınlıktan ağzım açık kaldı.

  " Haftaya nikah tarihini alın. Bu hafta gereken neyse yapın. Bence çok uzadı. " Herkese göz gezdirdim. Herkes hem fikirdi bu konu da.

  " Tamam. Ben gerekeni yaparım. " Kenan'nın konuşmasıyla gözlerim Kenan da sabitlendi. Bizimkiler memnun olmuş gibiler. Ben birşey demek istemedim. Sonuçta ailem böyle istiyor. Yani ben de istiyorum.

   Gitme vakti gelmişti artık. Herkesle vedalaşıp çıkmıştık teyzemlerdem. Araba kimse birşey konuşmadı. Benim için yorucu bir gündü. Beynim fazla yorulmuştu. Yarım saatlik yolculuktan sonra eve gelmiştik. Anne ve babama iyi geceler deyip direk odama geçtim. Üzerimi değiştirip kendimi yatağa attım. Kendimi uykunun kollarına bıraktım.

YUSUF'UN MELEĞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin