YUSUF'UN MELEĞİ

16.BÖLÜM

Melek

  Kenan'a olanlara aklım almıyordu. Kim neden böyle yapsın ki? Annem hazırlanmak için odasına girmişti. Babamda işe gitmekten vazgeçip annem ile Kenan'ın yanına gidecekti. Ben gitmeyi düşünmüyordum. İçimden gelmiyordu. Yanlız kalmamak için arkadaşım Ayşe'yi aramaya karar verdim. Telefonumu alıp Ayşe'yi aradım.

  " Alo. Canım ne yapıyorsun nasılsın?"

  " İyiyim çok şükür canım sen nasılsın?"

  " İyiyim çok şükür canım. Senden birşey isteyebilir miyim canım ya?"

  " Tabii ki canım benim. "

  " Canım birkaç saatliğine yanıma gelebilir misin? Annelerin acil işi çıktı. Beni de yanlız bırakmak istemiyorlar. "

  " Ahh canım ya. Gelmeyi çok isterdim ama biz şu an amcamlardayız. Biliyorsun amcam şehirde oturmuyor. Hem yatıya kalacağız. "

  " Anladım canım tamam. Sen keyfine bak selam söyle Meral teyzeye. "

  " Aleykum selam canım söylerim. Melekciğim kusura bakma olur mu? "

  " Estağfurullah canım ne kusuru. Hadi Allah'a emanet ol görüşürüz. "

  " Sen de canım görüşürüz. "

  Ayşe gelmiyordu. Kimi arasam acaba. Bu sırada annem aşağı indi. Hazırlanmaştı, yanıma geldi.

  " Kızım aradın mı Ayşe'yi?"

  " Aradım anne gelemiyor. İşi varmış."

  " İstersen gitmeyebiliriz de kızım. "

  " Gitmelisin anne. Teyzemi yanlız bırakma. " Annemin gitmesini istiyordum çünkü teyzem kesin perişandır. Küçük bir olay bile olsa kötü oluyordu. Kenan'a aşırı düşkündü. Kenan'ın durumunu açıkçası çok da merak etmiyordum.

  " İyi de kızım seni yanlız bırakamam. Başka zaman gideriz. "

  " Anneciğim boşuna mı hazırlandın? Siz gidin, ben de Zeynep'i arayayım belki o gelir. "

  " Tamam canım sen bir ara bakalım. Gelirim derse çıkarız biz. "

  " Tamam. " Telefondan Zeynep'i bulup aradım. İnşallah uyanmıştır. Açmıyordu, acaba uyuyormuydu? Uzun bir çalıştan sonra Zeynep telefona bakmıştı.

  " Efendim abla. "

  " Selamün aleyküm canım. Ne yapıyorsun?"

  " Aleykum selam ablacığım.Evdeyim sen ne yapıyorsun?"

  " İyiyim çok şükür. Canım işin yoksa bize gelebilir misin ?

  " Olur abla. Hayırdır birşey mi oldu?"

  " Gelirsen anlatırım canım. Geliyorsun değil mi?"

  " Evet evet geliyorum hatta çıktım bile. "

  " Tamam canım bekliyorum seni."

  Telefonu kapattıktan sonra anneme baktım.

  " Zeynep geliyor anne. "

  " Öyle mi? Çok iyi kızım. O zaman biz  çıkalım. Zeynep gelene kadar idare edersin değil mi? "

  " Sen beni merak etme canım benim. Zeynep çıkmıştır bile. Uzun sürmez burda olur. "

  " İyi bakalım canım selam söyle Zeynep kızıma. "

  " Aleykum selam söylerim anne. " Babam salona geçmişti. Annem babamı çağırmak için yanına gitti. Ben de telefonu kucağıma koyup ellerimi tekerleklere uzattım. Tekerlekleri çevirip annemin peşi sıra bende gittim. Artık alışmıştım, kendi başıma gidebiliyordum. Biraz beni zorluyordu ama buna da şükür. Ben odamdan çıkana kadar annemler salondan çıkmıştı. Babam yanıma gelip alnımdan öptü.