YUSUF'UN MELEĞİ

15.BÖLÜM

Yusuf

  " Zeynep!" Zeynep'i karşımda görünce ne yapacağımı bilemedim. Öylece bakakaldım. Herşeyi duymuş olmalıydı. Kollarını göğsünde bağlayıp konuşmaya başladı.

  " Hayırdır abi? Sen ne zamandır adam kaçırtıp dövdürüyorsun? "

  " Ne kaçırmasından bahsediyorsun canım anlamadım?" Konuşurken gözlerimi Zeynep den kaçırmıştım. Yanıma doğru gelmeye başladı.

  " Konuşmanızın hepsini duydum abi. Şu yüzünün haline bak ya. Sana inanamıyorum abi. " Eliyle yüzüme dokunup geri çekti. Sonra tekrardan kaşlarını çatıp Emir'e döndü.

  " Sana da aferin Emir. Sen nasıl abime uyarsın ya? "

  " Zeynep...ben..." Emir başını öne eğdi.

  " Emir'e kızma Zeynep. Bana da kızma. Bilmediğin şeyler var. "

  " Neymiş o bilmediğim şeyler. Söyle de bilelim abi. "

  " Bilmeni gerektiren birşey yok. "

  " Ya abi sen ne diyorsun? Sen nasıl Melek ablanın nişanlısını dövdürürsün?"

" Birincisi o artık Melek'in nişanlısı değil. İkincisi onu dövdürmedim. Tamam kaçırtmış olabilirim ama dövdürmedim. Yüzümden de anlaşılacağı üzere kapıştık. " Zeynep nedense daha da sinirlendi. İki elini de başına götürdü. Kafasını iki elinin arasına aldı.

  " Ne fark eder abiiii? Melek ablaya ne derim ben. Ya öğrenirse. Nasıl yüzüne bakarım ben? "

  " Merak etme yüzümü görmedi Zeynep. Kimse bir şey öğrenmeyecek."

  " Ya sen neden böyle birşey yaptın ki abi. Senle Kenan ne alaka anlayamadım. " Yanıma gelip oturdu. Biraz daha sakin görünüyordu. Neden yaptığımı nasıl söylerdim ki. 'Ben Melek'e aşık oldum. Onun bir damla gözyaşı için herşeyi yapabilirim' diye nasıl söylerim. Kenan ile Melek'in ayrılması tabii ki işime geldi ama...Ama onu en kötü zamanında, sırf yürüyemiyor diye terk etmesini hasmedemedim. Hasmedemezdim. Bunu ona ödetmem gerekiyordu. Melek sevilmeyi hak ediyor. Mutlu olmayı da. Melek o kadar narin ki en ufak sarsıntıda un ufak olabiliyor. Önce sakatlığı sonra da terk edilme. O, içindeki parçalanmış umutlarını, hayallerini dışarıya yansıtmıyor olabilir ama ben görüyordum.Ben hep Melek'in yanında olacağım. Beni kabul edeceği günü bekleyeceğim. Beni görmesi için elimden gelen herşeyi yapacağım. Benim bu hayatta Melek'ten önce tek bir amacım vardı. Ama artık iki amacım var. Ve ben bu amaçlarıma ulaşmadan ölmek istemiyorum.

  " Abiiii! Sana diyorum. Duymuyor musun beni ?" Zeynep'in omzuma dokunmasıyla düşüncelerimden kurtulup kendime geldim. Başımı Zeynep'e çevirdim. O da hafifçe gülümseyip,

  " Diyorum ki, Kenan canını sıkacak bir şey mi yaptı?"

  " Evet öyle canım. Hem de çok fazla sıktı canımı. "

  " Ne yaptı?"

  " Boşver Zeynep. "

  " Hayır, boşveremem efendim. Neler olduğunu anlatacaksın abi."  Zeynep fazla üzerine gelmeye başlamıştı. Zeynep'in yanından kalkıp adımlamaya başladım.  O da ardımdan  kalktı hemen. Arkadan kolumdan tuttup kendine doğru çevirdi beni.

  " Abi neler oluyor? Neyin var senin?" Kolumdan tutmuş olduğu elini ellerim arasına aldım. Sağ elimi kaldırıp çenesinden tuttum.

  " Canımın içi, birşeyim yok benim. Artık bu konuyu burada kapatalım olur mu?"

  " Hayır abi kapatmayacağım. "

  " Zeynep lütfen. "

  " Hayır abi. Neler oluyor hepsini bilmek istiyorum. "