YUSUF'UN MELEĞİ

4.BÖLÜM (yangın)

Melek

  " Yardım edin kimse yok mu. Ne olur biri bana yardım etsin. Allahım yardım et. Kimse yok mu. " Bağırmaktan sesim kısılmıştı artık. Kimse sesimi duymuyordu. Düşmek üzereydim. Kollarımın dermanı kalmamıştı. Artık vücudumu taşıyamaz olmuştu. Var gücümle yine bağırdım.

  " YARDIM EDİN. KİMSE YOK MU. ALLAH RIZASI İÇİN BİRİ BANA YARDIM ETSİN. " Uzaktan bir ses duymuştum biri bana seslendi.

  " Melekkkk "

  " Yardim edinnnn. " Biri uçurumun kenarına yaklaştı. Kafasını uzattı aşağı doğru. Kenandı bu. Evet evet Kenandı.

  " Kenan burdayım yardım et ne olur."

  " Melek !  "

  " Kenan yardım et. " Çok yorulmuştum artık. Kenan hiçbirşey yapmadan bakıyordu. Neden bana yardım etmiyordu ki. Elini uzatsa kurtulacaktım buradan. Ama yardım etmek gibi bir niyeti yoktu.

  " Kenan neden yardım etmiyorsun. Hadi ne olur elini uzat. Korkuyorum Kenan ne olur kurtar beni. " Kenan oturduğu yerden kalktı ve

  " Ben... yapamam " dedi. Ne demek yapamam. Beni ölümün kollarına teslim ediyordu. Bunu nasıl yapabilir. Allahım sen yardım bana.

  " Kenannnnn. " Kenan artık uzaklaşıyordu benden gidiyordu. Beni burada uçurumda bırakıp gidiyordu.

  " Kenan ne olur gitme yardım et bana. KENANNNNN. " Gitmişti. Beni burda bırakıp gitmişti. Kollarım artık gücünü kaybetmişti. Ayaklarım altı boştu. Destek alabileceğim bir yer yoktu. Artık sonuna gelmiştim. Hafiften gözlerimi aşağı çevirdiğim de karanlıktı hiçbir şey görünmüyordu. Kimse yardım etmiyordu, artık mücadele etmenin anlamı yoktu. Ben de Kenan'ın bana yaptığı gibi  kendimi ölümün kollarına bırakmaya karar verdim. Gözlerimi kapattım kendimi bırakacaktım ki bir el bileğinden tuttu. Beni yukarı çekmeye başladı. Kenan'ın geri geldiğini düşünmüştüm. Beni artık tamamen yukarı çekmişti. Kafamı kaldırıp ona baktım Kenan değildi. Ama yüzü belli de olmuyordu. Tanıyamıyordum. O da hiç konuşmuyordu. Sadece bakıyordu.

  " Allah razı olsun. Beni kurtardın. " Onun sadece gözlerini seçebiliyordum. Sessiz bir şekilde  bana bakıyordu.  Konuşmuyordu.

  " Kimsin sen " dedim ve biraz daha yaklaştım. Ben yaklaşınca o arkasını döndü. Yürümeye başladı. Gidiyordu. Uzaklaşmaya başladı benden. Arkasında seslendim.

   "Gitme. Kimsin sen ne olur adını söyle bana. " Ama o aldırış etmeden gidiyordu. Arkasından bağırdım.

  " GİRMEEEE. "

" Bismillah. Hayırdır inşallah. Bu neydi şimdi. " Nefes nefese kalmıştım. Çok tuaf bir rüya görmüştüm. Terlemiştim. Yastığım ıslanmıştı. Yataktan kalkıp banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkayıp tekrar odama geldim. Hala rüyanın etkisindeydim.  Kenan beni uçurumdan bırakmıştı. Sonra tanımadığım biri beni kurtardı. Hayır olur inşallah.

  Üzerimi değiştirip aşağı indim. Annem kahvaltı hazırlıyordu. Yardım etmek için yanına vardım.

  " Hayırlı sabahlar anne. "

  "Hayırlı sabahlar kızım. "

  " Yapmam gereken birşey var mı anne. "

  " Herşey hazır kızım sen masayı hazırla. "

  " Tamam. "

   Masayı hazırlamıştık. Annemde babamı uyandırmak için yukarı çıktı. Bir süre sonra indiler aşağı. Masaya oturup kahvaltı yapmaya başladık.