YUSUF'UN MELEĞİ

1. BÖLÜM ( karizmatik adam )

Melek

   Çok şükür bugünde akşam olmuştu. Eve gitme vakti gelmişti artık. Son bir kontrolden sonra hazırdık. Her zaman ki gibi en son ben çıkardım butikten.

   " İyi akşamlar Melek abla. " Konuşan yanımda çalışmakta olan Zehra idi. 18 yaşlarında çok tatlı biriydi.

   " İyi akşamlar canım benim. "

   Butiği hava kararmadan kapatırdık. Babamın kesin emri vardı. Çalışmamı istemiyordu babam. Güçlükle ikna etmiştim. O da hava kararmadan evde olmamı şart koşmuştu. Butiği babamın yardımıyla açmıştım. İki katlı, alt katı mağaza, üst katıda atölyemdi. Butikte benle birlikte dört kişi çalışıyorduk. Zehra ve Elif mağazayla ilgileniyordu. Elif , 20 yaşında biraz içine kapanık biriydi. Pek konuşmazdı. Atölyede de ben ve Aslı abla çalışıyorduk. Mağaza için gereken elbiseleri dikiyorduk. Çok şükür işimizde iyi gidiyordu.

   Askıdan feracemi giyip çantamı da alıp çıktım butikten. Kapısını kilitleyip evin yolunu tuttum. Evimiz butiğe fazla uzak değildi. 20 dakikalık bir yürüme mesafesi vardı.

    Yolu yarılamıştım ki telefonum çaldı. Çantanın içinde kaybolmuştu adeta telefon. Ve sonunda bulmuştum. Arayan nişanlım Kenan idi.

  " Efendim Kenan. "

  " Canım ne yapıyorsun. "

  " Butikten çıktım eve doğru gidiyordum, sen ne yapıyorsun. "

  " Ben de şirketteyim hala yapılacak bir sürü iş var. Bugün geç çıkarım. "

  " Anladım. Allah kolaylık versin. Çok da yorma kendini. "

  " Tamam canım benim. "

  " Kenan, canım yarın da geç çıkayım deme sakın. "

  " Niye ki. "

  " Nasıl niye ki. Canım benim yarın biz size gelecektik ya. Unuttun mu yoksa. "

  " Valla unutmuştum canım kusura bakma. Hatırlattığın iyi oldu. "

  " Nedense hiç şaşırmadım. "

  " Öyle deme prenses ya işlerden dolayı kafam bi milyon. "

  " İyi peki öyle olsun bakalım. Hadi görüşürüz kapatıyorum. "

  " Tamam canım görüşürüz selam söyle sizinkilere. "

  " Aleykum selam. Söylerim. "

   Kenan ile konuştuktan sonra telefonu feracemin cebine koydum.

   Teyzenim ve annemin isteği üzerine Kenan ile nişanlanmıştım. Annem 'Kenan'dan iyisini nerden bulacaksın kızım ' demişti bana. Belki de haklıdır. Kenan'a aşık olmasam da ona güveniyorum. Hem o beni seviyor. Yani kendisi söylemişti.  İnşallah hakkımızda hayırlısı olur.

   Kafamdaki düşüncelerle eve gelmiştim. Çantanın arka cebinden anahtarları alıp kapıyı açtım. İçeri girip babetleri çıkardık sonra

   " Ben geldim " diye seslendim.

   Ama evde kimse yoktu. Anlaşılan annem daha eve gelmemişti. Annemin çiçekçi dükkanı vardı. Genelde benden önce gelirdi ama bugün gecikmişti.  Yukarı odama çıkıp çantamı bıraktım. Üzerimi değiştirmeden tekrar aşığı indim. Mutfağa girip yemek var mı diye bakındım ama yemek yoktu. En iyisi annemin yanına gidip bir görünsem iyi olacaktı. 

   Anahtarları alıp çıktım evden. Dükkan, bizim evin hemen bir alt sokağındaydı. Caddeye yakındı.

   Bir kaç adım atmıştım ki arkadan biri bana seslendi.