22| Oyunbozan Hayat..

4.4K 247 33
                                    

Bölüm Şarkısı; Gökhan Türkmen - Sar Beni Başkasına Yasakla.

|Ama fazla da üzülme , hayat bitiyor bir gün.|



22

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

22.Bölüm "OYUNBOZAN HAYAT.."

İnsan bazen umut ediyordu.. Sevilebileceğine , mutlu olabileceğine. Fakat hayatta her şey istediğimiz gibi gitmiyordu. Farketmeden en güzel anınızda sizi bozguna uğratıyordu hayat..

Oyunbozan hayat işte.. Bazen insanı ben ne oldum dedirttiriyordu.

Araf'ın açıklamasını dinlemek istemediğim için , yatağın içine tamamen girip küçük yatakta Mevsim'in yanına kıvrıldım.

"Güneş beni dinlemeyecek misin?"

Üzerimde olan keskin kahve gözleri beni tedirgin ediyordu. Koluma dokunduğunda hızlıca çektim.

"Sana yanlış adreste , yanlış sokakta olduğunu söylemiştim."

Sıkıntılı bir şekilde nefes alıp verirken bir kez daha koluma dokundu. Bu sefer biraz sertti ve kolumu çekemedim.

"Burada mı uyuyacaksın?" dedi şaşırmış bir şekilde. "Küçücük yatakta , Mevsim'le."

Üzerime örttüğüm örtüyü biraz açıp kolumdan destek alarak hafifçe doğruldum.

"Başkasına ait bir adamla aynı yatakta uyuyacağıma , burada küçücük yerde uyumayı tercih ederim."

Ardından birşey söylemesini beklemeden yattım. Fakat hala oturduğu yerden kalkmamış ve başımda bekliyordu.

Parmakları saçlarımı geriye attırırken , "Uyuyacağımızı kim söyledi , güzelim?" dediğinde aynı zamanda munzurca gülüyordu. "Sana hatırlatmam gereken bir şey vardı diye hatırlıyorum."

Kullandığı tüm kelimeleri tek tek ona yedirmek isterdim. Hemde şu saatten sonra..

"Araf git başımdan lütfen. Bari dalga geçme. Her şeyden önce karnımda senin çocuğunu taşıyorum."

"Dalga geçtiğimi kim söyledi?"

Gözlerimi devirip kapattım. Bugün fazla hissizdim. Yaptıklarına karşılık içimden bir çok şey geçiyordu ama o gücü kendimde bulamıyordum.

"Kimin yatağından çıkıp yanıma geldiysen ona git. Açıklama yapmanı da beklemiyorum zaten." Dişlerimin arasından gözlerim kapalı ona söylenirken içimde patlamak üzere olan bir volkan vardı.

Sustum.. Anlatamazdım.

"Söyleyeceklerimi duymak istemiyor musun?"

Ciddiyetle sorduğu soru üzerine boş gözlerle ona baktım. "İstemiyorum."

GARDENYA MEVSİMİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin