"Kabuk bağlayan yaranı her kaşıyışında canın aynı şekilde yanar , acıyı kanatırsın. Bir zaman sonra tekrar kabuk bağlar yaran.. Konu gönül yarası olunca hiç bir zaman iyileşmez. Geçmesini istesende kanar durur sürekli." Yeşil gözleri denizin sesini...
| Gökyüzünde ne çok yıldız var.. Biri parlak , biri ürkek , biri yalnız , diğeri sanki burda.|
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
15. Bölüm ∽ " NEFRET.."
Bir yer tamamen güneşliyken nasıl başka bir yere aynı zamanda yağmur yağabiliyordu?
Aynı gökyüzünün altında farklı iklimler..
Aynı insanlar gibi. Hepimiz aynı gökyüzünün altında ama birbirimizden çok farklıydık.
Araf ve ben. O tamamen aydınlıktı , ben ise tamamen karanlık. O gündüzdü , ben gece. O hayattı , ben ölüm. Birbirinin tam zıttı iki kelimelik kısa cümleler.. Hayatımızın özeti kısaca bu olmalıydı.
Elini kollarımdan çekip duvara , iki yanıma koydu. Başını gizlendiği boynumdan çıkarıp alnıma yasladığında gözlerimi kapattım. Oluşan sessizliğin ardından konuşarak sessizliği bozmuştu.
" Gözlerini aç , Farah Güneş. "
Komutuyla birlikte yavaşça gözlerimi araladığımda koyukahve keskinlikle göz göze geldim. Kıvrık kirpikleri kıpırdamıyordu. Gözlerini takılı kaldığı gözlerimden dudaklarıma indirdiğinde içimi kaplayan heyecanla nefesim kesilmişti. Kalp atışlarımı kontrol edemez bir haldeyken ne yapacağımı şaşırmıştım.
Sıcak ve soğuk..
İkisinide aynı anda hissediyordum. Farklıydı. Bir insan sıcaklarken aynı zamanda da nasıl üşüyebiliyordu?
İki iklimi bir arada yaşıyordum.
" Senden nefret ediyorum , Siyah Melek.."
Bunu biliyorum , güzel adam. Bana bilmediğim hatırlamadığım bir gerçeği anlat. Her seferinde yüzüme vurduğun gerçek canımı yakıyor. Benden nefret ettiğini biliyorum. Ama unutma ki nefrette diğer duygular kadar güçlü ve yenilmez.. Dikkat et , nefretin seni yakıp aşka dönüşmesin.
" Canını yakmak istiyorum. "
Zaten yeterince yakıyorsun , Araf. Bunun için çaba sarfetmene gerek yok ki. Sen beni her gün hiç acımadan öldürüyorsun.
" Acıyı en derinlerine kadar tatmanı , hissizleşmenin ne demek olduğunu öğrenmeni istiyorum. "
Hayattaki en hissiz bedene sahibim. Ruhu acıya doymuş karanlığım. Duygularımı kör yankılı uçurum kenarının dalgalı sularına bıraktım. Hissizliğin ne demek olduğunu bilmediğimi nereden biliyorsun ki? Sevdiğim insanların katili olurken hissettim acıyı en derinlerimde. İntiharın en güzel anında tattım hissizliği.. Sen ben olmadan beni bilemezsin , Araf. Ben bile kendimi bulamamışken sen beni tanıyamazsın.
