"Kabuk bağlayan yaranı her kaşıyışında canın aynı şekilde yanar , acıyı kanatırsın. Bir zaman sonra tekrar kabuk bağlar yaran.. Konu gönül yarası olunca hiç bir zaman iyileşmez. Geçmesini istesende kanar durur sürekli." Yeşil gözleri denizin sesini...
|Sen yanmazsan , ben yanmazsam , biz yanmazsak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?|
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
21.Bölüm ♧ "GÖKYÜZÜ MASALI.."
Oturduğum yerden aniden kalkarak , içeri sinirle giren Araf'ı umursamayarak doktora döndüm. O da Araf'ın içeri dalan bedeniyle ayağa kalkmıştı.
"Bir yanlışlık olmuş olmalı."
Yanlış anlaşılma olması için dua ettiğim sıralarda oturan tek kişi Ilgim'di. Kolunu doktorun masasına koymuş , ardından eline başını yaslayarak olanları izliyordu.
"Düşük hapları mı dediniz biraz önce?"
Araf sonunda sesini çıkarmıştı. Gözleri doktor ve benim aramda gidip gelirken bir an olanları idrak edememiş gibi bir hali vardı.
"Güneş sen bana nasıl ihanet edebilirsin?" dedi sinir içinde. Koluma yapışıp sıktığında gözlerim şaşkınlıktan kocaman açılmıştı. Olayları tamamen yanlış anlamıştı. "Sana güvenmekle hata ettim. Seni bir yere kilitlemem gerekirdi."
Sarf ettiği sözler birer birer kalbime dokunurken bir kez daha beni hayal kırıklığına uğratmıştı..
Kolumu hızla çekerek sıkan ellerinin ızdırabından kurtardım. Hamileliğin verdiği duygusallık içerisinde gözlerim anında dolmaya başlarken yakınımda olan bedeninden uzaklaştım.
"Ben kimseye ihanet falan etmedim , aptal adam." Sinir tüm vücudumda dolanıyordu. Dişlerimi birbirine bastırırken konuşmaya devam ettim. "Bu ilaçlar; o Yezda yellozunun verdiği , senin bana her gün sabah akşam zorla içirmeye çalıştığın ilaçlar."
İfadesi şaşkınlığa bürünürken bunu beklemediği belliydi. Ne demişler; en güvendiklerin sırtından vurur seni.
Hızlı nefes alışverişlerinden inip kalkan göğüsleri , içindeki sert adamı gözler önüne sermeye yetiyordu. Sinirlendiğinde gözü hiç bir şeyi görmüyordu.
"Bebeğim hala benimle mi?"
Donuk gözleriyle doktora yönelttiği soruyu bende fazlasıyla merak ediyordum. Beklenti içinde doktorun söyleyeceklerini bekledim.
Gözlüklerini işaret parmağı ile ittirip ilaçları incelemeye devam etti. "Bunu kesin olarak ultrason ile anlayabiliriz." diyerek açıklamada bulunduğunda her şeye hazırdım. "İlaçları ne kadar süredir kullandığınız da önemli."
Gözlüklerinin üzerinden bana baktığında bir cevap beklediğini anlamıştım. "Son bir kaç gündür hepsini düzenli olarak aldı. Düşük gerçekleşmiş olabilir mi?"
Benim yerime cevap veren Araf gözlerini kısa bir süre bana çektikten sonra tekrar doktora döndü.
"Hayır." dedim kendimden emin bir sesle. Araf kaşlarını çatmış söyleyeceklerimi bekliyordu. "İlaçları iki ya da üç kez zorunlulukla içtim. Dahası yok."
