The Last Elysian Oracle (Soon to be Published under PSICOM)

Kamille Raina Nicastro

Baka kasi mag-iba yung tingin niya sa'kin. Mapagkamalan pa akong pakialamera.

"Bago siya napunta sa Academy? Before she was claimed?" nakuha ata niya yung ibig ko.

Tumango ako.

"Kara... Before she knew she was a demigod, had the worst experiences a child can have..." pagkatapos marinig ang sinabi ni Ria, umusog ako ng onti sa kanya para marinig ng maayos ang susunod na sasabihin niya.

Alam kong magiging interesado 'to.

"like seriously the WORST. EVER." dagdag pa niya.

"Mmhmm..." nakailang tango na ata  ako "like ano?"

"Ipinanganak naman siyang mayaman. Napakayaman nga nila. Kaso, yung source ng kayamanan nila... To think of it.. Parang source na rin ng kayamanan nila si Kara.." uminom muna siya ng juice bago tinuloy ang kwento.

"Her father's business is killing people. He has men under him.. A.k.a. Assassins. People call them whenever may gusto silang patayin. Obviously."

"So pa'no nga naging source nila si Kara?" ayan. Umandar na pagkachismosa ko.

Tumawa siya ng marahan. "Her father knows her abilities... And so... He trained her to KILL. And pagka nanghihina si Kamille or somewhat failed her assassinations, she was punished. Severely punished. Like tortured to death."

"H-ha?"

Akala ko yung 'worst experiences' na tinutukoy niya eh yung tipong naging witness siya ng napakaraming pagpatay na nagawa ng papa niya kaya na traumatized siya.

"I know right? Di niya tinuring na anak si Kara at all. Pinatira niya ang anak niya sa sinful home kasama ang mga iba pa niyang assassins. He treated her like she was nothing but one of his men. At an early age, nagawa niyang kumitil ng buhay.. And for all I know, libo-libo na ang napatay niya."

Huminga ako ng malalim. Hindi ko naiimagine ang isang inosenteng bata... Na may bitbit na baril o weapon imbes na mga laruan.

"Kamille Raina Nicastro. Hindi pa rin ako naniniwala na buhay siya hanggang ngayon."

Nicastro...

"Te-teka siya ba yung anak nung-"

"An elite businessman. Their assassination business started to fall dahil sa pagkawala ni Kamille. Di nagtagal, nahuli na rin siya kaya... Yeah. You heard the news." napailing siya habang inuubos niya ang juice.

Dioscoro Nicastro... Siya ang nakapagpatayo ng mga hotels na kilalang-kilala dito.

Pero doon talaga nakuha ni Mr. Nicastro ang atensyon ng lahat nang inilabas ang balitang nagpakamatay siya dahil sa pagkahuli ng isa pang business niya.

Tandang-tanda ko dati, nakaprinta  sa lahat ng dyaryo ang issue ng pagkamatay niya. Pati na rin sa mga balita sa TV.

Hmmm...

Ewan pero parang masaya ako para kay Kara at namatay yung tatay niya.

At ngayong alam ko na ang pinagdadaanan niya, mas naging idol ko siya kaya tumaas na rin ang amount of respect ko para sa kanya.

Magtatanong pa sana ako nang biglang pumagitna si Art sa'ming dalawa.

"Haloooo! Ano topic?" sibat niya.

"w-wala" dali-dali akong lumingon sa likuran ni Art para tignan kung narinig ba ni Kara ang pinag-uusapan namin.

Buti nalang, nakita ko siyang kakalabas lang sa kwarto niya.

"We should go. We'll reach the camp at night by now." paalala ni Kara sa'min.

Sumunod kami at tahimik na naglakad patungo sa labas ng hotel.

Hindi ko napigilan ang sarili ko at tinitigan si Kara hanggang sa napansin niya ako habang nakasakay pa kami sa elevator.

"what?" nag abot ang kilay niya.

Kinuha ko ang kamay niya at naramdaman ang lamig nito. Pumasok sa katawan ko ang sakit. Sakit na may halong pait.

Isa ito sa disadvantages ng abilities ko.

Agad kong binitawan ang kamay niya matapos maramdaman ang mga luhang kusang namumuo sa mga mata ko.

"I... I felt a part of my power surging out. What did you do?" nagtataka niyang tanong.

Nginitian ko siya. "wala.. Naiinitan kasi ako eh tas ang lamig ng kamay mo."

Sa ngayon, takot ang nararamdaman ko para kay Kara.

Narinig ko nga ang tibok ng puso niya.

Pero wala eh...

wala akong nararamdamang buhay sa loob.