AŞKIN ÖRTÜSÜ

- 22 - PATRON

Annemi görünce gözlerim anında doldu yine. Videoyu başa alarak sesini açtım vakit kaybetmeden.

- Kerimim, bitanecik oğlum benim. Özür dilerim, senden herşey için özür dilerim. Sakın yapacağım şey için kendini bir an bile suçlama. Sen eve döneceğim için değil, sen en doğrusunu yaptın aslında. Ben... Ben yaptıklarımın yükünü artık taşıyamıyorum. Bu yükün altında ezilmekten yoruldum. Gençken affedilemeyecek bir hataya düştüm evet ama çok pişman oldum inan bana. Sonra da seni kaybetmemek için evlendim o adamla. Sadece senin hayatın için... Evlendikten sonra bir gün bile sevmedim onu. Bunları sana beni affetmen için anlatmıyorum, affedilecek bir yanı yok, sadece bilmeye hakkın olduğu için anlatıyorum. Seni çok seviyorum oğlum sakın unutma bunu. Yapacağım şey için de kızma bana n'olur. Gerçekten dayanamıyorum artık. Seni herşeyden ve herkesten çok sevdim ben. Tek değerli varlığım sensin benim.

Videoyu durdurdum. Kalbimde öyle bir acı vardı di hıçkırıklarımı kimse duymasın diye yanımdaki yastığı dişlerimin arasına aldım. Bir süre sonra nefes alamayacak gibi olunca pencereye koştum. Ben annemsiz yaşayamazdım ki. Nefesim düzene girince tekrar bilgisayarın başına geçip devam ettirdim videoyu.

- Canım oğlum, senden annen olarak son bir isteğim olacak. Ama bil ki bu isteyeceğim şey senin tamamen iyiliğin için. Eğer biraz değerim kaldıysa sen de n'olur kırma anneni. Mezarında rahat uyusun bari. Senin iyi olmanı istiyorum benden sonra çünkü. Bak oğlum, şu an babanın başında olduğu şirket onun şirketi değil. Bizi zor durumdayken falan kurtarmadı o. Aksine, babanın maddi durumu çok kötüydü o zamanlar. Zaten bu yüzden benimle evlenmek istedi, kabul ettirmek zorunda da bıraktı zaten. Mal varlığımızı kendi üstüne aldı. Onun görünen tüm varlıklar hepsi senin oğlum. Ben o şirketler zincirini o adama bırakmanı istemiyorum. Sen zeki çocuksun oğlum, dediği gibi şirketin başına geç. Sonra onu nasıl alt edeceğini sen bilirsin artık. Ama o tüm varlıklar senin hakkın oğlum. Onun kötü işlerde, adaletsizce kullanmasına izin verme benim iyi yürekli oğlum. Seni çok...çooook seviyorum Kerimim... Rüveyda 'yla tanışmayı çok istiyordum ama olmadı. Nişanlı olduğunu söylemiştin ama sen yine de bırakma peşini. Sevdiğini bırakma. O kız son seni sen yapmıştı, son zamanlarda görmek istediğim vardı karşımda hep. İkinize mutluluklar diliyorum canım oğlum. Özür dilerim.

Video bitmişti ama ben boş gözlerle ekrana bakıyordum hâlâ. Göz pınarlarım kurumuştu artık. Ne zaman tuttuğumu bilmediğim nefesimi vererek yatağa bıraktım kendimi. Bu kez de tavanı izlemeye başladım aynı şekilde. Yalan yalan yalan... Her şey yalanmış. Ben yapamazdım ki annemin dediğini. O adamın yüzüne görmeye tahammülüm yokken çalışamazdım onunla. Onu bırak ben yaşayamazdım artık. Ölsem anneme kavuşur muydum acaba? Hem neye yaşayacaktım ki? Tamam Rüveyda, Erdem, Bilal Abi vardı... Sevdiğim diğer insanlar vardı ama ben annemsiz yaşayamazdım işte. Başucumda duran komodinin çekmecesinden birkaç ilaç kutusu çıkardım. Yaşamak istemiyordum artık. Annemi özlemiştim hem. Ona kavuşmak istiyordum. Ama ya kavuşamazsam? Bilal Abi eğer Allah'ın rızasını kazanırsak sevdiklerimizle öbür dünyada kavuşacağımızı söylemişti. Ben namaz bile kılmıyordum ki, acaba Allah beni anneme kavuşturur muydu? Belki... İhtimali bile yaşamamam için bir nedendi. Titreyen ellerime inat ilaç kutularından birini açtım. Başta yavaş yavaş yuttuğum bir iki ilacın ardından hızlanmaya başladım. Bir süre sonra üzerime çöken yorgunlukla yatağıma uzandım.

******************************

Göz kapaklarımın ağırlığına inat gözlerimi açmak için direndim. Henüz tam net görmeyen gözlerimle etrafa baktım. Yine hastahane odası... Başucumdaki koltukta Bilal Abi oturmuş, Erdem de arkasını dönmüş bir şekilde elleri cebinde, pencereden dışarı bakıyordu. Konuşmak için ağzımı açtım ama boğazımın ağrısıyla konuşamayıp boğazımı temizledim. Bilal Abi sakince başını yerden kaldırırken Erdem telaşla yanıma gelip oturdu.