bad girl → luke hemmings ✔

Rozdział 13.

Cztery tygodnie do Bożego Narodzenia

— Calum! — jęknęłam do telefonu, który miałam przyłożony do ucha. — Zostały mi cztery tygodnie!

— Amy, masz jeszcze dużo czasu!

— Nawet mi nie mów, ile mam czasu! Chodzę po sklepach jak głupia i szukam nie wiadomo czego! Nie chcę, abyście się zawiedli. Chcę, abyście mieli dobre prezenty.

Przechodziłam obok jednego ze sklepów muzycznych w galerii i zatrzymałam się. Spojrzałam się na wystawę i o mało co nie upuściłam telefonu.

— O cholera. Calum, znalazłam coś, co na pewno spodoba się Luke'owi.

— Co to!?

— Chyba śnisz, że ci powiem. Muszę kończyć, papa!

Rozłączyłam się i od razu pognałam do drzwi sklepu. Znałam odpowiedni prezent dla Luke'a, ale i taż dla reszty! Myślałam, że będzie o wiele gorzej z znalezieniem dla czterech osób prezentu. Mam już do wujków, rodziców Hemmings'a, schowałam je w szafie, gdzie nikt nie zagląda. Luke nawet o tym nie wiedział! Przechodząc obok gitar, westchnęłam. Muszę kupić sobie nową gitarę, pomyślałam. Stara miała prawie pięć lat. Lakier cały szedł, a struny nie są w najlepszym stanie, choć wymieniałam już je cztery razy. Nie tym razem, przeszłam obok i pokierowałam się do kasy.

— Dzień dobry — powiedziałam i uśmiechnęłam się do kasjera. — Chciałabym kupić te cztery gitary, które są na wystawie?

— Aż cztery? — Był zdziwiony. Przytaknęłam. — Na kiedy?

— Jak najszybciej się da — powiedziałam. — Są może bilety na koncert All Time Low? Słyszałam, że mają mieć koncert w Sydney.

— Została jedna sztuka. Może być?

— Super. Katy Perry też ma mieć koncert? Bilety są już w sprzedaży?

Przecież Calum o tym marzył! Chciał być na jej koncercie, polował na bilety, ale na stronach były już wyprzedane.

— Dziś zaczęła się sprzedaż. Jaka strefa?

— Najlepiej Gold. Są płyty Josh'a Ramsay'a?

— Jest zbiór jego utworów. — Ruszył do półek. — On jako tako nie ma swoich piosenek. Nagrywa covery.

Słuchałam go uważnie i zgarnęłam dwie płyty z półek. All Time Low i Katy Perry.

— Prezenty świąteczne?

— Och tak. Szukałam czegoś odpowiedniego i właśnie znalazłam. — Uśmiechnęłam się do niego. — Nie widziałam płyty Little Mix. Zostały już wyprzedane?

— Dziś dostaliśmy dostawę, są z autografami. Nie ma zwykłych.

Zamyśliłam się na chwilę. Podwójny prezent. Ashton ucieszy się jak zobaczy autograf Jane na okładce płyty. Koncertu chyba nie będzie, więc płyta będzie idealna.

— A o koncercie nic nie słychać? Mam przyjaciela, który uwielbia ten zespół. Reszta pewnie też wybrałaby się na taki koncert.

— Jest w Melbourne, wiem. Dosyć spory kawałek.

— Idealnie. Chciałabym dziesięć sztuk. Dziewięć na trybuny a jeden Gold.

Chciałam, aby to były wyjątkowe święta. Każdy miał otrzymać coś wyjątkowego. Do Irwin'a miał być taki, który najbardziej mu się spodoba. Musiał zobaczyć dziewczyny, a przede wszystkim Jane. Chłopak za ladą zamyślił się. Wymamrotał "Zaraz wracam" i poszedł na zaplecze. Pewnie myślał, skąd miałam na to wszystko pieniądze. Telefon zawibrował mi w kieszeni. Ciekawe kto się znowu do mnie dobija. Od rana cały czas urywają mi się telefonu. Jak nie Amber, umawiająca się na wspólne zakupy w czwórkę, to Lukey, mówiący coś o piosence na konkurs. Szlag by mnie trafił, gdy po tygodniu razem z Luke'iem dopiero poszliśmy do szkoły i na dzień dobry zostaliśmy zaproszeni na dywanik w gabinecie dyrektora. Powodem był konkurs piosenki dziesiątego grudnia. Nauczyciel od muzyki dobrze myślał, że normalnie byśmy się w ogóle nie zgodzimy. Wolał iść po ciężką artylerię, czyli dyrektora. Zostaliśmy wybrani tylko ja i Hemmings. On nie chciał pozwolić, aby jego zespół nie zagrał razem z nami. W ostateczności całe 5 Seconds of Summer, na czele z Luke'iem, który będzie śpiewać razem ze mną. Nawet pani od tego przedmiotu spierała nasz pomysł. Mogliśmy mieć większe szansę na wygraną. Wyciągnęłam telefon i zobaczyłam wiadomość. Rose. Westchnęłam.