plss remember me ||❤|| Larry Stylinson ||❤||

16

Harry:

"wil je mijn vriendje zijn" ik had pas door wat ik had gevraagd en keek Luke aan. "ja heel graag"  gaf hij als antwoord en hij kuste mij. zijn kus is gewoon geweldig ik ben blij dat ik niets meer heb met Louis. Luke is de ware en dat zal altijd zo blijven maak niet uit wat anderen daar van vinden . 

me gingen hand in hand naar zayn. die ons glimlachend aan keek. "zo te zien is het goed afgelopen." zei hij en keek naar onze handen die elkaar vast houden. "zayn dat heb je goed gezien." zei ik en we zaten samen op een bank buiten in de zon. heb nog nooit zoon leuke dag gehad als deze. 

Louis:

we zaten gezellig bijten op een bankje ik zag het groepje van zayn en begon te trillen van angst. "het Louis gaat het wel?" vroeg Niall en keek bezorgd. "ja hoor niets speciaal." zei ik een keek heb aan en lachte. "het is het groepje van zayn eh?" zei hij en knikte. "maak je geen zorgen als je niet in hun weg zit doen ze niets geloof me ." zei Niall en gaf een klopje op mijn schouder. toe hij mij aanraakte ontplofte mijn buik vol met vlinders dit had ik echt nog nooit mee gemaakt maar het voelde goed.  "Niall geloof je in liefde op het eerste gezicht?" "wel dat is een moeilijke vraag ik geloofde er eerst niet in maar ik denk nu van wel. waarom vroeg je dat?" vroeg hij en keek me aan. "kom even mee." zei ik en sleurde hem mee naar het plek bij een boom.

"wel ik vroeg het omdat het me net is over komen." " oh echt bij mij ook" zei Niall en keek naar beneden. "eei Niall je hoeft niet naar je voeten staren ik doe je niets. zei ik en hief met zijn kin zijn hooft om hoog. ik keek hem aan en voor ik het besef kuste ik hem op de mond. net op dat moment kreeg ik allemaal gebeurtenissen voor me. ik trok me terug en stond in schok. "Lou gaat het." zei Niall en keek me aan. "sorry Niall dit had niet mogen gebeuren sorry echt waar" zei ik en liep weg ik ging langs het groepje van zayn en keek Harry aan. alles kwam terug echt alles ik herinnerde alles terug hoe kon ik hem vergeten hoe kom ik Niall nu kussen ik ben een sukkel altijd al geweest. ik keek Harry aan die mij ook aankeek. ik keek naar zijn hand en zag dat hij samen met Luke hand in hand lagen ik kreeg een steek in mijn hart en keek hem droevig aan ik ging richting de wc waar ik me zelf opsloot en begon te wenen. 

wat heb ik gedaan? ik heb gewoon alles verpest is Harry mij dan ook vergeten dat kon gewoon niet ik zag het verdriet nog voor me toen ik juist wakker was en wist dat ik hem niet meer herkende. ik ben echt een loser. 

ik kroop uit de wc met tranende ogen en ging de gang door naar buiten. ik zag Niall die me vragend aan keek meer ik negeer hem ik heb gewoon echt geen zin meer in school. dat weet ik nu al. ik ging over de koer naar mijn fiets. ik stopte bij mijn fiets en nam mijn gsm. ik keek tussen mijn foto's en zag een van dat Harry mijn kaak kuste. ik begon terug te wenen en ik  stamt uit frustratie tegen mijn fiets. "SHIT"ik keek naar mijn fiets die nu een lekke band had oké ge gewoon te voet. ik veegde mijn tranen weg en nam mijn rugzak op mijn schouder en ging naar de poort. ik draaide me om en keek nog naar de richting waar Harry zat. hij keek juist naar mij. ik gaf hem een kleine glimlach en vertrok richting naar huis.  

Harry:

gaf Louis nu een glimlach naar mij? nee dat kan niet hij is me vergeten hij is bang van ons groepje maar waarom lacht hij naar mij en der voor vol verdriet toen hij mij zag . Er moest iets gebeurd zijn het kan niets anders. "aarde aan Harry ?" ik ging uit me gedachten en keek naar Luke die voor mijn neus zwaaide."ja?" zei ik en keek hem aan."amai jij zat ver is er iets?" vroeg Luke."ja ik denk dat ik iets ben vergeten thuis ik ga er even rap om als de leerkracht vraagt waar ik ben zeg dat ik er zo ben." zei ik en liep uit de school. natuurlijk ben ik niets vergeten ik wil gewoon met Louis praten. ik mis hem ik ben zo dom ik heb Luke nu valse hoop gegeven voor niets. ik ben toch zo dom. ik hou nog super veel van Louis ik snap niet waarom ik dit deed. ik ben toch zoon sukkel. 

ik ging de hoek om van de straat en zag Louis daar lopen. nu is het je kans Harry ga er op af. "Louis wacht!" riep ik en hij draaide zich om en keek me aan. ik liep om hem af en stopte voor zijn neus. "wat is er Harry?" vroeg hij. eindelijk hoor ik zijn mooie stem naar zo lang ik heb hem zo gemist. "moet je niet naar Luke?" zei Louis er achter. "nee Lou ik wil me je praten en Luke kan me nu even niet schelen." zei ik en hij keek me niet begrijpend aan. ik hoop dat hij gaat luisteren wat ik wil zeggen en dat alles terug normaal word zoals het eerst was hij de stoere knul en ik de ene die van school hou en goed punten scoor en die niemand kan kwetsen.