It's complicated ●The Lost Mind Series●

H.43

Joë pov.

'Wie ben je?' sist ze terwijl ze haar dolk weer tegen mijn keel aandrukt.

'Joë.'

'Achternaam?'

'Edin.'

'Joë Edin... Ik ken die naam...' mompelt ze nadenkend terwijl ze de dolk van mijn keel afhaalt en er wat mee speelt.

Direct grijp ik mijn kans en gooi haar van me af, waarna ik het op een lopen zet. Ik zit er niet bepaald op te wachten als iemand erachter komt uit welke Roedel ik kwam en wat mijn "officiële" rank daar is. Ik ben eindelijk uit hun greep en ik zit er niet echt op te wachten om weer jaren te spenderen om ze te ontsnappen.

Ik hoor het meisje achter me vloeken en besluit om voor de zekerheid te shiften. Ik spring en verander, om direct nog sneller weg te rennen. Het gevloek van het meisje word nog heviger en ik grijns in mezelf. Geen schijn van kans dat dat kind mij nu nog te pakken krijgt.

Een pijl zoeft vlak langs me heen en geschrokken struikel ik even, om daarna snel mijn evenwicht weer te hervinden en er nog sneller vandoor te gaan.

Shit, waarom vergat ik het feit dat ze een pijl en boog heeft?

"Omdat je een idioot bent die zich te snel van het gevaar wilt elimineren waardoor hij alle feiten vergeet zoals de rest van het arsenaal dat ze draagt."

'Je helpt niet echt, Fillijn. Ik dacht dat dat je functie was.'

"Helpen, mijn functie? Ben je nou even helemaal gek! Mijn functie is om je op de feiten te wijzen."

'En me te helpen het weerwolf zijn te ontdekken-'

"Maar gezien het feit dat je al twintig bent, heb je alles al onder de knie en is het enige wat ik hoef te doen je op de feiten te wijzen en je uit te schelden wanneer iets fout gaat. Oh ja, en onze mate vinden. Daar help ik ook nog bij."

'Jij helpt daar helemaal niet bij, het enige wat je doet is keihard "MATE" in mijn hoofd schreeuwen, zoals ik van vrienden heb gehoord.'

"Vrienden? Welke vrienden?"

'Ouch, low blow man!'

"Dat moet jij geen dingen zeggen over dingen die je niet hebt."

'Dude! Dit helpt niet!'

"Dat boeit mij niet."

'Hou gewoon je kop en help me om onze ass te redden.'

"Oké, oké. Hier ergens in de buurt is een schuilplaats die Jace ooit heeft gemaakt. Als je die weet te vinden, ben je veilig."

'Kijk daar heb ik wat aan. Welke richting op?'

"Weet ik veel... probeer gewoon een oud geurspoor van Jace te vinden en dan is de kans groot dat je vind."

'Daar heb ik wat aan, weet je hoeveel oude geursporen van Jace hier wel niet zijn?!'

"Niet zoveel als je denkt. Concentreer je en je kunt als het goed is de geursporen van elkaar onderscheiden. De oudste is degene die we moeten hebben. Of de één na nieuwste."

Oké, daar heb ik ten minste wel iets aan.

Er zoeft weer een pijl langs me heen en inwendig vervloek ik dat kind. Wat heb ik haar in godsnaam ooit aangedaan?! Ik ken haar niet eens!

Ik adem diep in en probeer alle geuren van  elkaar te onderscheiden, wat na enige tijd ook lukt. Ik ruik Jace zo'n beetje over al en inwendig scheld ik hem uit. Kon hij niet naar een ander bos dan alleen maar in deze rond rennen?! Grommend volg ik het oudste geurspoor en probeer ondertussen de pijlen van dat wicht te ontwijken, wat me ook aardig goed lukt al zeg ik het zelf.