It's complicated ●The Lost Mind Series●

H.35

Maaike pov.

'NEE! IK VERTIK HET!' 'Maar-' 'NEE! DAT GA IK NIET DOEN!' 'Maar-' 'NEE!' 'En hoe gaat het hier?' 'Ze doet het niet.' verzucht de jongen voor me. 'Ja, dat hoorde ik ook wel vijftien kilometer verderop. En waarom wil je niet?' 'OMDAT IK JOU NIET KEN!' 'Gaan we weer...' mompelt de jongen voor hij zijn hoofd in een kussen begraaft. De Alpha voor me kijkt hem vreemd aan en kijkt vervolgens naar mij. 'Wat heb je in godsnaam met hem gedaan?' 'NIKS!' De Alpha trekt zijn wenkbrauwen naar me op en ik onderdruk de neiging om hem te slaan. Alweer. De wolven hier zijn gek. Serieus, ze zijn helemaal gestoord. Ik ben hier nu voor hoelang? Een kwart dag? Even denken, Sophie werd meegenomen door die Michael rond twaalf uur? Ja, en Calum kreeg pijn ongeveer een uur later... En ik werd meegenomen ook ongeveer een uur later... Oké, dat maakt dat ik hier ongeveer vijf uur zit. Ja, dat is bijna een kwart dag. Binnen een kwart dag hebben ze besloten dat ik met die facking Alpha moet trouwen?! Zoals ik al zei:  ZE ZIJN KNETTERGEK!  'Wat is er zo erg om met mij te trouwen?' 'DAT IK JE NIET KEN MISSCHIEN?!' 'Je zou je vereerd moeten voelen dat een Alpha met je wilt trouwen!' 'Alsof jij met mij wilt trouwen. Je moet dit van die Raad van je. Heb je geen mate waarmee je kunt trouwen want ik heb die wel!' Zowel de Alpha als de jongen kijken verbaasd op. 'Heb jij een mate?' 'Nou ja... Ik heb hem nog niet ontmoet ofzo.... Maar ik weet dat hij hier ergens is!' 'Hoe oud ben jij eigenlijk?' vraagt de Alpha terwijl hij me onderzoekend aankijkt. 'Ik ben vijftien. Ik word zestien binnen een maand.' 'Alpha, het spijt me dat ik dit zeg hoor, maar ik vind niet dat we iemand zomaar zijn of haar kans mogen ontnemen om zijn of haar mate te ontmoeten.' 'Dat ben ik met je eens, Jord. We laten je gaan, oké?' 'Echt?' vraag ik hoopvol. 'Echt-' 'NIET!' schreeuwt er iemand terwijl hij de kamer in komt rennen. De Alpha kijkt de man verbaasd aan. 'En hoezo niet,  Antonio?' 'Zij moet met u trouwen, Alpha. Het moet. Ze heeft een gave.' 'Ik heb helemaal geen gave.' 'Die heb je wel, je weet alleen niet hoe je hem moet gebruiken.' zegt de man genaamd Antonio. 'En wat is die gave dan wel, Antonio?' 'Ze kan vampiers moordende pijnen laten ondergaan door ze alleen maar aan te raken!' 'Wat?!' roepen de Alpha en ik zowel verbaasd als geschrokken uit. 'Dus ik moet met hem trouwen zodat ik jullie verdedigingssysteem kan zijn? Vergeet het maar! Dat doe ik niet!' 'Ik wil ook niet met iemand trouwen zodat we haar kunnen gebruiken. We laten haar gaan, Antonio. Of de Raad het nu wilt of niet.' 'Je mag niet zelf beslissingen nemen. Die moet je overleggen met de Raad.' Zoals ik al zei: lekker democratisch. 'Ja, maar ik vind dat iedere wolf een kans moet krijgen om zijn of haar mate te ontmoeten. Wat nou als ik jou samen met de Raad zou dwingen om te trouwen met een onbekende terwijl jij Rose nog niet eens ontmoet had? Hoe zou jij dat vinden?' 'Maar ik heb haar al wél ontmoet dus dat voegt geen enkele waarde toe aan dit huwelijk.' 'WE GAAN NIET TROUWEN!' schreeuwen de Alpha en ik tegelijkertijd kwaad. 'Zie? Jullie voelen elkaar al zo goed aan dat jullie zelfs al tegelijkertijd praten! Ik wed dat hij jouw mate is.' 'Antonio... Je weet héél erg goed dat ik niet haar mate ben. Of ben je Isa nu  alweer vergeten?' 'Wie is Isa?' vraag ik verbaasd. 'Zij was mijn mate. Voordat ze overleed tijdens een vampier-aanval.' 'Daarom wilt de Raad zo graag dat ik jullie verdedigingssysteem word... Om te voorkomen dat zoiets nog eens gebeurd!' 'Inderdaad. Maar aangezien jullie niet met elkaar willen trouwen...' 'Dude, tegenwoordig bestaat er ook nog zoiets als een telefoon en mindlink. Als jullie hulp willen, kunnen jullie me ook gewoon oproepen. Daarvoor hoef ik nog niet perse met jullie Alpha te trouwen.' 'Zou je dat doen?' vragen zowel Antonio als de Alpha verbaasd. 'Ja hoor! Zolang ik niet onder dwang hoef te trouwen en jullie me nooit meer tot zoiets raars dwingen of me zomaar ontvoeren, tuurlijk. Al zou ik het wel erg op prijs stellen als jullie me met iets zouden kunnen helpen...' 'Alles!' zegt Antonia gretig. 'Ik zou niet zo zeer zeggen alles, maar ik wil met heel veel helpen.' zegt de Alpha terwijl hij Antonio even streng aankijkt. 'Ik ben een vriendin van me kwijt, Sophie. Ze is ontvoerd door waarschijnlijk Rogues of Benwars nadat ze door een vampier die ze kent was meegenomen.' 'Ze is vrienden met een vampier?' vraagt Jord verbaasd. 'Ja. Vraag me niet hoe of waarom maar dat is gewoon zo. Hij heet Michael en hij mag me niet maar dat is wederzijds.' 'En hoe weet je dat hij  haar niet gewoon heeft?' 'Omdat haar mate haar pijn voelde.' 'En hoe weet je dat hij haar niet pijn deed?' 'Omdat ze duidelijk vrienden met elkaar zijn en zou jij iemand zo erg pijn doen dat zijn of haar mate nauwelijks meer op zijn of haar benen kan staan?' 'Nee....' 'Nou dan.' 'Oké, we zoeken dus naar Rogues of Benwars. Waarom Benwars? Die ontvoeren toch alleen geestenwandelaars?' 'Dat weet ik niet. Maar Sophie is een geestenwandelaar dus daarom ook Benwars.' 'Eh.. Alpha... Zullen we er maar hier uitstappen?' vraagt Antonio voorzichtig terwijl er duidelijk angst in zijn ogen te zien is. 'Wat heeft Sophie jou ooit aangedaan, man?' 'We doen mee.' zegt de Alpha plots. 'YES! DANK JE!' roep ik enthousiast uit. 'Jij helpt ons, wij helpen jou. Deal?' 'Deal.' 'Dit moeten we eerst met de Raad overleggen, Alpha...' 'Jezus, Antonio! Ik weet dat ik met de Raad moet overleggen maar ik ben ten slotte wel de Alpha hier en ik kan ook zelf beslissingen nemen! We hebben de Raad samengesteld voor beslissingen tijdens oorlog! Dat het inmiddels zo erg uit de hand is gelopen, komt door de tijd maar ik weet prima wanneer ik iemand wel of niet moet helpen! En bovendien, je hebt je verdedigingssysteem tegen vampiers toch? We hoeven haar alleen maar op te roepen.' 'Maar ze moet nog trainen om het onder de knie te krijgen!' 'Dat kan ik prima zelf.' antwoord ik chagrijnig. Die Antonio heeft mijn goede humeur verpest. Alweer. Ik zou hem nu zo graag gewoon eens even een pak rammel verkopen! 'En hoe wil je dat dan gaan doen?' vraagt Antonio wantrouwend. 'Simpel. Ik train door ervaring.' 'Je traint door.... ervaring?' 'Ja. Het is duidelijk dat ik mijn gave nog niet heb dus ik heb echt  géén idee hoe de Raad er vanaf weet maar het lijkt me handig om hem eerst zelf te ontdekken.' 'Maar dat heb je al!' 'Wanneer dan?' 'Die keer dat je die vampier in elkaar sloeg?' 'Ik heb een vampier in elkaar geslagen?' 'Eh, ja? Weet je dat niet meer?' 'Eh, nee!' 'Je weet dat die vampier de gave heeft om je geheugen te wissen en te veranderen hè?'  fluistert Jord zachtjes in het oor van Antonio. 'Wat? Heeft hij die gave?' 'Ja.' 'Oh... Mijn excuses voor de verwarring.' Ik rol met mijn ogen. 'Maar Maaike, laten we je vriendin gaan zoeken.' 'Eerst wil ik je naam weten want ik ga niet de hele tijd 'ALPHA' schreeuwen.' De Alpha lacht. 'Begrijpelijk. Mijn naam is Tobias.'