Μέρα 185η: 31 Αυγούστου

337 30 4
                                    

"Σήμερα είναι η τελευταία μέρα του Αυγούστου, αγαπημένε μου" λέει η Ντι κοιτώντας τις φωτογραφίες από το ταξίδι στην Πορτογαλία, κοιτώντας τις αγκαλιές της με τον Μήτσο, τον Μήτσο να της χαμογελάει σαν να βρίσκεται μπροστά της. Τα πλήκτρα του υπολογιστή της γεμίζουν από τα δάκρυά της που πέφτουν δίχως σταματημό. "Πώς γίνεται να μου λένε ότι ήσουν νεκρός ήδη; Πώς γίνεται να έδειξε κάτι τέτοιο η ιατροδικαστική έρευνα; Θεέ μου είμαι τόσο μπερδεμένη, Μήτσο. Μόνο εσύ μπορούσες να με βγάζεις από τις δύσκολες κατάστασεις, από τα μπερδέματά μου... Όχι, δε γίνεται να ήσουν νεκρός, σε άγγιξα, σε φίλησα, μου έκανες έρωτα... αρνούμαι να πιστέψω σε παραφυσικές βλακείες και πορίσματα ιατροδικαστών αμφιβόλου ποιότητας. Και αν υπήρχες ενώ ήσουν νεκρός, μήπως εξακολουθείς να υπάρχεις με κάποιον τρόπο; Αχ, ρε Μήτσο, πόσο ανάγκη έχω να πειστώ ότι υπάρχεις ακόμη, ότι είσαι ακόμη ζωντανός".


Ένα νιαούρισμα ακούγεται έξω από την μπαλκονόπορτα της. Μπα, ιδέα μου θα ήταν, σκέφτεται και κλείνει τα μάτια της. Αποκοιμιέται μπροστά στην ανοιχτή οθόνη, εξαντλημένη κυριολεκτικά από όλα αυτά που έζησε μέσα σε τόσες λίγες μέρες.

Στο σπίτι του Μήτσου, ο Κ. κλαίει πάνω στα ρούχα του αδελφού του. Δεν τον χωράει ο νους του ότι έφυγε και εκείνοι ήταν μαλωμένοι. Πάντα τα έβρισκαν, πάντα μετά από λίγο καιρό τα μούτρα του περνούσαν όσο άσχημα και αν του είχε φερθεί. Όμως η ζήλια του για τη σχέση του με τη Ντι δεν άφηνε τον εγωισμό του να υποχωρήσει. Εξακολοθούσε να του μιλάει απότομα τόσο στο ταξίδι, αλλά και μετά την επιστροφή τους.

Η Μόνικα πια δε σημαίνει τίποτα για εκείνον. Λες και έπεσε μια χρυσή κουρτίνα που τη στόλιζε με δανεική ομορφιά και είχε αποκαλυφθεί η απάτη. Την κατηγορεί, εξακολουθεί να την κατηγορεί για όσα του συμβαίνουν. Μέσα στο μυαλό του φωλιάζει η υποψία πως ίσως δεν είναι αργά για να τα ξαναβρεί με τη Ντι. Όχι δε θέλει να την προσεγγίσει ερωτικά, μόνο να της προσφέρει τη συντροφιά του, να περάσουν μαζί όλον αυτό τον θρήνο. Αυτό θα ήθελε και ο αδελφός του εξάλλου, έτσι δεν είναι; Σκουπίζει τα δάκρυά του. Πρέπει μέσα στις επόμενες μέρες να τη βρει και να της ζητήσει συγγνώμη. Πρέπει να δώσει στον εαυτό του μια ακόμη ευκαιρία.

ΑΚΟΜΗ 16 ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ


DilemmaWhere stories live. Discover now