Mέρα 133η: 10 Ιουλίου

315 45 5
                                    

«Είναι όλοι τους τρελοί και επιπόλαιοι, όλοι τους όμως» λέει ο Μήτσος που έχει περάσει στα κρυφά από το σπίτι της Ντι.

«Ενώ εσύ που το σκας από την κοπέλα σου για να έρθεις να με δεις στα μουλωχτά είσαι δείγμα λογικής και σωφροσύνης. Άσε μας, μωρέ Μητσό» του φωνάζει σχεδόν η Ντι και μετά ξεσπάει στα γέλια. Έχει πάρει μια έκφραση τόσο λυπημένη που της είναι αδύνατον να μη του δώσει μια αγκαλιά. Αγκαλιάζονται για λίγο και μετά ο Μήτσος της χαϊδεύει τα μαλλιά.

«Είναι κρίμα να μην μπορεί κανείς να καταλάβει πως ένας άνδρας μπορεί να είναι φίλος με μια γυναίκα και τίποτα παραπάνω. Πώς μπορεί να την έχει στην αγκαλιά του και να μην τη βλέπει σεξουαλικά, αλλά ως άνθρωπο, ως αδελφή του, ως κομμάτι του».

«Προσπαθείς να με πείσεις για κάτι; Γιατί συνήθως αυτό είναι το προνόμιο των ενόχων. Αυτά που μου λες, τα ξέρω. Και πίστεψέ με δε θα σε αγκάλιαζα αν δεν πίστευα ακριβώς τα ίδια με σένα. Μήπως τα λες για να τα ακούς εσύ ο ίδιος, Μητσάκο;»

Την κοιτάζει απορημένος, κοιτάζει πως το κορίτσι που ήταν ντροπαλό μέχρι χτες και συγκαταβατικό σε ό,τι γινόταν, τώρα έχει άποψη και μάλιστα δε διστάζει να την εκφράσει ακόμα και όταν μπορεί να φέρει τον άλλο σε δύσκολη θέση.

«Άλλαξες» της λέει αυθόρμητα με τον θαυμασμό να φωτίζει τα μάτια του.

«Η ίδια είμαι, απλά σταμάτησα να κρύβομαι» του λέει, του δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και σηκώνεται από τον καναπέ.

«Αύριο, θα ήταν καλό να βγούμε με τη Μαργαρίτα, οι τρεις μας. Να δει με τα μάτια της πόσο ισχυρή είναι η φιλία μας και να της φύγουν οι υποψίες. Τι λες; Είσαι σύμφωνη;»

«Αμέ, θα στο έλεγα και εγώ. Και τώρα, όπως ήρθες, μεταβολή και στη Μαργαρίτα. Μην έχουμε θέματα από το πουθενά. Η εμπιστοσύνη είναι πολύ σημαντικό πράγμα, Μήτσο. Στο λέω συνέχεια. Ακόμα και αυτά τα μικρά ψέματα είναι εις βάρος σου».

«Εγώ φταίω; Αν της έλεγα ότι έρχομαι σε σένα, θα κατέβαζε κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα. Τώρα ήταν ανάγκη να δείξει ό,τι ζηλεύει; Πάνω που θα της μιλούσα για το παρελθόν μου».

«Εννοείς τη Μάρτζι;»

«Όχι, ακριβώς. Εννοώ τον Άκη, πρέπει να ξέρει. Έτσι δεν είναι;»


DilemmaΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα