Mέρα 181η: 27 Αυγούστου

228 25 8
                                    

Ο Μήτσος είναι απορημένος από τον αινιγματικό τρόπο που του μίλησε η Ντι. Της έχει απόλυτη εμπιστοσύνη, όμως σαν να ήθελε κάτι να του κρύψει, σαν να απέφευγε να του πει πού πήγαινε βιαστική τέτοια ώρα. Κοιτάζει από το ανοιχτό παράθυρο τα φώτα στον δρόμο, θέλει να νιώσει όσο μπορεί ζωντανός, να αφήσει τη ζέστη να του κάψει την επιδερμίδα γλυκά, τα κουνούπια να τον τσιμπήσουν και να ρουφήξουν το αίμα του.

Γυρνάει πάλι στο μικρό σαλονάκι και κοιτάζει τα βιβλία που διάβαζε η Ντι το πρωί. "Το άλικο γράμμα" γράφει το βιβλίο που παίρνει στα χέρια του και από τη βαρεμάρα του αρχίζει να το ξεφυλλίζει. Ένα κομμάτι χαρτί πέφτει από μέσα, αλλά αρχικά δεν του δίνει σημασία. Κλείνει το βιβλίο και το τοποθετεί στη θέση του. Σηκώνεται να βάλει νέρο και το χαρτί κολλάει στην ιδρωμένη πατούσα του. Σκύβει και το σηκώνει και άθελά του η ματιά του σκαλώνει στη λέξη "συγγνώμη". Για εκείνον το έχει γράψει άραγε; Να είναι μια μικρή ερωτική εξομολόγηση; Δε θέλει να γίνει αδιάκριτος, όμως η περιέργεια τον τρώει.

"Θέλω να σου ζητήσω μια συγγνώμη για όλα, για όλα όσα σου προξένησα. Θέλω να μιλήσουμε, να μιλήσουμε για αυτήν την ιστορία που σας έμπλεξα και αναγκαστήκατε όλοι σας να με υποστηρίξετε. Δώσε μου μια ευκαιρία ακόμη. Έπιασα επιτέλους δουλειά σε εκείνο το μπαρ που είναι στο τέλος του αδιέξοδου πίσω απ' το σπίτι σου. Σε παρακαλώ μην μπλέξουμε άλλους σε αυτό, θέλω μια συγχώρεση καρδιάς από σένα και μόνο. Σχολάω γύρω στις δώδεκα, θα σε περιμένω εκείνη την ώρα, να πιούμε ένα ποτό πριν φύγω. Φιλιά. Μόνικα."

"Τι μαλακίες είναι αυτές" σκέφτεται ο Μήτσος και τσαλακώνει το χαρτί. Πότε βρήκε δουλειά η Μόνικα και γιατί να βρει τώρα που έχει το θύμα τον αδελφό του να της τα προσφέρει όλα; Και τι ξαφνικές αγάπες και συγγνώμες είναι αυτές; Όχι, δεν του αρέσει καθόλου αυτό το γράμμα. Δε θέλει να πάρει τηλέφωνο τον Κ., δε θέλει να του δώσει το δικαίωμα της υποχώρησης, όμως προέχει η υγεία της αγαπημένης του. Ο Κ. καθυστερεί να το σηκώσει. Ο Μήτσος αρχίζει να βήχει έντονα.

"Τι θες τέτοια ώρα; Πήρες να ζητήσεις άφεση;" του λέει ο Κ.

"Δεν έχω χρόνο για εξηγήσεις. Πες μου κάτι, η Μόνικα είναι εκεί;"

"Όχι, απ' όσο ξέρω πήγε να συναντήσει τη Ντι. Τι θέλεις ακριβώς;" του λέει και ο Μήτσος ανακουφισμένος ηρεμεί και κάθεται στον καναπέ. Το μυαλό του όμως δεν τον αφήνει ήρεμο, παρά το πρώτο κύμα εφησυχασμού.

"Και βρήκε δουλειά σε αυτό το κωλόμπαρο κοντά στο σπίτι της Ντι η Μόνικα; Πίστευα ότι δε θα την άφηνες να δουλέψει σε τέτοιο μέρος" συνεχίζει ο Μήτσος για να βάλει σε μια τάξη τις πληροφορίες που πριν λίγο έλαβε ο εγκέφαλός του.

"Ποια δουλειά; Τι λες; Τι ασυναρτησίες μου κοπανάς τέτοια ώρα; Έχεις πιει; Γιατί σε ακούω να βήχεις; Ξανάρχισες το κάπνισμα, για να συνοδεύει το καλό σεξ;"

"Ε, είσαι πολύ μαλάκας τελικά. Και εσύ και η λεγάμενή σου" του λέει  και ετοιμάζεται να του το κλείσει στα μούτρα.

"Ναι, εγώ είμαι ο μαλάκας. Που θυμήθηκε ξαφνικά το κορίτσι σου να ζητήσει συγγνώμες και να τάξει δουλειά στη Μόνικα σε εκείνο το υπερπολυτελές ξενοδοχείο της θείας της. Μόνο για τη δουλειά έφυγε απ' το σπίτι τέτοια ώρα η λεγάμενή μου, όπως την αποκαλείς".

Το τηλέφωνο πέφτει απ' τα χέρια του Μήτσου. "Θεέ μου, είναι παγίδα"  αναφωνεί έντρομος.

ΑΚΟΜΗ 20 ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

DilemmaΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα