NAİRA‧✕‧Örümceğin Doğuşu |3K Serisi 2.kitap|

20.Bölüm - Kardeşlik ipleri ‧✕‧

Nisan ayıyla beraber yeşile bürünen ormanlar, ağaçları selamlayan kuşlar, evlerin pencerelerine dokunan güneş görünürdeydi artık. Yavaşça bize ulaşan güneşe kısık gözlerimle baktım. Titreyen telefonum yerimde hareketlenmeme neden oldu. "Gerçekten ona küçük bir köpek mi almayı düşünüyorsun?" Soran gözleriyle beni inceleyen Sky'a baktım. Sonra telefonuma yöneldim. Cebimden çıkardım ve ekranına baktım.

Gelen arama: Dustin

Gözlerimi devirerek telefonu kapattım ve bildirilere baktım. O sırada önüme gelen birkaç tutam saçı kulaklarımın arkasına sıkıştırdım.

18 cevapsız arama, 25 mesaj.

Şöyle kısaca baktım mesajlara.

Babam

Babam

Isabella

Dustin

Dustin

Dustin

Dustin

Dustin

Dustin

Dustin

Dustin

Dustin

Dustin

Dustin

Dustin

Dustin

Babam

Dustin

Dustin

Isabella

Babam

Dustin

Dustin

Babam

Dustin

Mesajlar gözüme o kadar çok gözüktü ki hiçbirini açamadım. Omuz silktim. Ne yazmış olabilirlerdi ki? Bir tek babama kısa bir mesaj attım.

Gönderilen: Babam

Mesaj: Birazdan geliyorum koca adam. Merak etmekten vazgeç.

Cevapsız aramalar da neredeyse böyle bir sıralamaya sahipti. Telefonun ekranını kapattıktan sonra tekrar geri cebime koydum. Cevapsız kalan Sky'a baktım. "Evet." Hala şaşkın bakıyordu. "İyi de o köpek bilmiyordur ki." Alnım kırıştı. "Ne? Neden?" Gülümsedi. "Naira da köpek yok. Hatta dünyadaki hiçbir hayvan yok neredeyse. Yani çok az var." Şaşkın bir şekilde gözlerimi araladım iyice. "Nasıl yani, orada hiç hayvan yok mu?" Hala saf saf merakla suratına bakıyordum. Gülmeye başladığında kaşlarımı çattım. "Komik mi? Ne biliyim ben, sanki orada yaşadım." Gülmesini kesti fakat yüzündeki gülümseme hala oradaydı. Yavaşça bana yaklaştı ve yanaklarımı elleri arasına aldı. Burnunu burnuma yakınlaştırdı. "Önemli değil, belki bundan sonra orada yaşarsın. Hem orada hayvan var ama buradakilerden biraz daha değişikler." Heyecanla havaya kalkan kaşlarım aynı tempoda geri döndüler yerlerine. "O nasıl olacak ki?" Gülümsedi. Ellerini yavaşça kollarıma indirdi sonra ellerime. Burnuma bir öpücük koydu. "Sen, ben ve Elly. Naira'da güzel bir hayat. Ne dersin?" Bir an düşününce gülümsemeden edemedim. Ama hayaller aleminden çıkmam çok sürmedi.

"Babam? Dustin? İn?" Dudaklarımı kapatmadan konuşmama devam ettim. "Bütün planlardan vaz mı geçiyoruz?" Güldü. "Hayır, tabii ki de. Bunca uğraşı boşa gidemez. Bunlardan sonra diyorum. Yeni bir başlangıç?" Ellerini bıraktım ve iki adım geriledim. "Olmaz, Elly benim kardeşim veya bir şeyim değil. Onu annesine geri götüreceğim ama biraz zaman geçsin. Güvende olduğunu bileyim diye burada." Konuşmasına izin vermeden konuşmaya devam ettim. "Hem bu savaştan sağ çıkacak mıyım o bile belli değil." Kaşları çatık Sky tekrar bana yaklaştı. "Şş, böyle konuşma. Tabii ki de bir şey olmayacak sana. Sen çok güçlüsün." Alex'in yanında öyle miyim emin değilim ama. Yutkundum. İsmini söyleyince bile tüylerim diken diken oluyordu. Alnımı öptü. Gözlerimi kapattım. Bunların hepsinin birer rüya olmasını istedim. Gözlerimi açtığımda yanımda sevdiğim herkes olacaktı. Ama işte bir rüyanın içinde değildim. Acıyla gözlerimi araladım. "Ben sana güveniyorum." Gülümsemeye çalışarak kafamı aşağı yukarı salladım. Sonra elimi tuttu ve beni yola doğru peşinden sürükledi. "Hadi şimdi bir kuçu alalım." Kaşlarımı çattım. "Ona öyle deme. O Ellynin yeni dostu." Güldü. "Bakalım nasıl karşılayacak dostunu." Karnına vurdum. "Sakın dalga geçme." İşaret parmağımı havada salladım.