Gözlerimin dolmasına izin vermeden kendimi lavaboya attım. Kapıyı hışımla kapattım. Dişimi sıktım. Kapının kilidini çevirdim. Banyoya gittim ve suyu sonuna kadar açtım, sıcak suyu. İlk başta kapı tıklanmalarını duysam da suyun şiddetli sesi sayesinde o sesler de buhar oldu ve kayboldu. Arkama yaslandım. Yanağımdan akan bir damla yaşı elimin tersiyle sildim. Ağlamıyordum. Gözlerim su döküyordu. Belki de fazlasıyla suyu vardı. Bir baraj misali taşmıştı suları. Derin bir nefes aldım. Ayağa kalktım. Kalçamdaki siyah dar pantolonu bacaklarımın yardımıyla indirmeye başladım. Ondan kurtulduktan sonra tişörtümü çıkardım ve bir kenara attım. Hepsi kan içindeydi. Sonra iç çamaşırlarımı çıkardım. Banyo taşı yanıyordu. Su fazlasıyla sıcaktı. Ama ruhumun sıcağa ihtiyacı vardı.
Sıcak bir kucak veya öpücük. Fakat ona bunları sağlayamazdım. Ya da sağlayabilir miydim? Belki şimdi sıcak suyu denemeliyim diyerek önüne geçtim. Sıcak su boynumdan göğsüme doğru iniyordu. Yakıyordu. Demirin ateşin üzerinde yanması gibiydi. Vücudum bir demir misali sıcak suyun altında eriyordu. Derim kırmızı renge bürünmüştü bir süre sonra. Sıcak sayesinde terlemeye başlamıştım. Gözlerimi kapattım ve acıyı hissetmeye devam ettim. Hak ediyordum bu acıyı. Benim yüzümden canı acıyanlar olmuştu. Acımak zorunda değildi. Onlarınki acıdığı için şimdi benimki de acımalıydı. Belki bu onlarınınki yanında iğne batması gibi kalırdı. Ama işim daha bitmemişti. Onların intikamını alacaktım. Adrian yaptıklarının hesabını verecekti. Ne kadar zaman geçti bilmiyordum fakat suyun altından çıktığımda kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Aynanın önüne geçtim ve kendime baktım. Boynumdan göğüs altıma kadar her yer kırmızı ve şişkindi. Şişmişti. Cildime fazlasıyla zarar vermiştim. Bir an sıcak suyun derimi geçeceğini düşünmüştüm. Ama maalesef öyle olmamıştı.
Şişen yerlere dokundum. Acımıştı ama yüzümü bile buruşturmadım. Çünkü bu acı ruhumun her gün tattığı acıydı. Sonra gözüme kolyem çarptı. Örümcekli kolyem. Annem geldi sonra aklıma. Bir an yutkundum. Acaba yaşıyor muydu? Ona bir kere olsun! Ne olursa olsun sarılmak istiyordum! İşte yapmak istediğim tek şey buydu. Kokusunu içime çekmek ve sarılmak... Annen olduğunu böyle hissederdin değil mi? Ben bu hissi tatmak istiyordum. 'Annem var!' diye dağlara haykırmak istiyordum. O kadar çok haykıracaktım ki dağlar bile inanacaklardı buna. Hemen üzerimi giyindim ve lavabodan çıktım. Çıktığım gibi gözüme Dustin çarptı.
Hemen kapının yanındaki duvarın dibinde oturuyordu. Sırtı duvara dayalıydı. Onu umursamadan yatağıma yöneldim. "Birazdan kapını kıracaktım." Cevap vermedim. "Ortalama 3 saattir ordasın." Bir an afalladım. O kadar zaman olmuş muydu? Zaman kavramı tamamen yok olmuştu kafamdan. Fakat hiç istifimi bozmadan yatağıma oturdum. "Baban birkaç kere geldi. Ona önemli bir şey olmadığını söyledim. Bana öyle dediğini söyledim." "İyi." Ayağa kalktı. Hiç bana bakmadan kapıya yöneldi. "İyi geceler." Kuru ve tok bir sesti. 3 saattir beni beklemişti ve tek yaptığı iyi geceler deyip gitmekti. O süre zarfında ne olmuştu ona?
Tartışma başlatacağını düşünmüştüm. Fakat sessizce çıkmıştı. "İyi geceler," diyerek arkama yaslandım. Kapıyı kapattı. Bir süre arkasından bakakaldım. Tam bir öküzdüm. 3 saattir burada beni beklemişti ve ben terslemiştim onu. Lanet olsun Muna! Arkama yaslandım ve penceremden dışarı bakındım. O sırada kapı açıldı. Dustindir düşüncesiyle kapıya baktım. Ama Eleanor'du. Yine de gülümsemeye çalıştım. Yanıma geldi küçük adımlarla. "İyi değilsin." Gülümsedim. "Bunu öylece söyleyen tek kişi sensin." Ağzını tuttu hemen. "Kötü bir şey mi dedim?" Güldüm. "Hayır! Aksine bu iyi bir şey. Saf ve sade. Kötü düşünceler yok. Süs yok." Gülümsedi. Yatağımın ucuna oturdu. "Uykun mu geldi?" Kafamı salladım. "Sanırım."
"Senin gelmedi mi?" Dudaklarını birbirine bastırdı. "Sanırım." Yorganı kaldırdım ve içine girdim. Kolumu iki yana açtım. "Gel buraya." Koşa koşa geldi. Hemen kolumun altına girdi. Kolumu etrafına sardım. Kollarını belime sardı. Kafasından öptüm. "İyi geceler küçük Naira." "İyi geceler büyük Naira."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NAİRA‧✕‧Örümceğin Doğuşu |3K Serisi 2.kitap|
Fantasy''İkinci seçenek.'' Φ Artık 18 yaşına basmış ve kanatlarını almış olan Muna Doherty, yavaş yavaş bazı gerçeklerin farkına varır fakat hala çözemediği sırlar ve içerisinde kaybolduğu karanlıklar vardır. Daha güçlüdür, daha emindir ve duyguları rayına...
