NAİRA‧✕‧Örümceğin Doğuşu |3K Serisi 2.kitap|

#Sizden

Katılan katılmayan herkese çok teşekkür ederim! Katılanların emeğine, ellerine sağlık! Bu mükemmel bölümleri de şimdi sizin önünüze sunuyorum.

Yazar: denizonver

Elimdeki beyaz topukluları ayağıma geçirerek son kez aynaya baktım. Çok farklı görünüyordum. Kendimi hiç bir zaman bir melek olarak görmemiştim. Değildim de zaten. Ama şimdi.... Karşımdaki aynadan bana bakan kız bir melek kadar güzel duruyordu.

  "Tanrım, muhteşem görünüyorsun." diyen Throne'e en içten gülümsemelerimden birini gönderdim. Isabella'ya baktığımda bana gülümsüyordu. Benimle gurur duyuyormuş gibi.

  Kapımın tıklatılma sesiyle kafamı o tarafa doğru çevirdim.

  "Gir."

  Kapı yavaşça aralandı ve babam kafasını küçük bir aralıktan içeri uzattı.

  "Hazır mısın?" diye sordu. Yüzünde en az benim kadar mutlu olduğunu gösteren bir gülüş vardı.

  Derin bir nefes alarak kafamı yavaşça aşağı yukarı salladım. İçimdeki heyecan tarif edemeyeceğim kadar fazlaydı.

  Babam kapıdan içeri girerek bana iyice yaklaştı. Bir adım önümde durarak beni süzdü. Gözlerinden akmaya hazır yaşları görebiliyordum.

  "Baba... Sakın. Eğer ağlarsan bende kendimi tutamam ve Muna'nın elinde çıkan bu güzel makyajı bozmak istemiyorum." diyerek odanın bir köşesinde durup bize gülümseyerek bakan Muna'yı kafamla işaret ettim.

  "Eğer ağlayıp bu makyajı bozarsan bu kapıdan dışarı çıkmadan ölmüş olursun zaten." diyen Muna'yla babamdan göz yaşlarından kurtulup kahkaha atmıştı.

  "Tamam tamam, kızım ölmeden çıkalım artık." diyerek kolunu bana doğru uzattı. Koluna girerek kapıya doğru ilerledim. Muna, Isabella ve Throne çıktıktan sonra arkalarından bizde çıktık.

  Kapının önünde bizi Dustin, Alex, Berry ve Eliesha bekliyordu. Muna kapıdan çıkar çıkmaz Dustin'in yanına gitti ve dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu. Dustin'de kollarıyla Muna'yı sıkıca sardı. Gülümsedim. Mutlulardı.

  Isabella, Berry'nin yanına gitti. Uzun bir zamandır gizlice birliktelerdi ve bunu bilmediğimi sanıyorlardı. Bırakayım biraz daha öyle sansınlar. Bu akşam her şeyden sonra onlarla konuşacağım zaten. Artık kaçış yok.

  Ve son olarak Alex ile Throne. Birbirlerinden nefret ediyorlar. Ya da nefret ettiklerini sanıyorlar. Yan yana bile durmak istemiyorlar ama birbirlerine bakarken gözlerinin içinin nasıl parladığını bir tek ben görmüyorum. Onlarında birleşmesi yakındır yani.

  Kapıdan tam anlamıyla çıktığımda herkesin bakışları bana dönmüştü. Hiç kimse konuşmuyordu. Nefes seslerini bile duyamıyordum.

  İlk kendine gelen Dustin oldu ve Muna'dan ayrılarak gelip bana kocaman sarıldı. Onunda gözlerinin dolduğunu hissedebiliyordum.

  "Çok güzel görünüyorsun. Ne ara bu kadar büyüdün sen prenses?" diyerek alnıma küçük bir öpücük bırakarak geri çekildi.

  Daha sonra Eliesha yanıma gelerek bana sarıldı. Beni ikinci kızı gibi görüyordu ve ben bundan oldukça mutluydum. İki babam vardı artık.

  "O çocuğu sevmediğimi biliyorsun Muna, ama senin mutluluğun benim için herşeyden önemli." diyerek geri çekildi. Biliyordum, onu sevmiyordu ama ben onu seviyordum. Aşıktım.

  "Yeter bu kadar duygusallık, saat geçiyor. Hadi gidelim artık." diyen Muna ile birlikte herkes bana son kez gülümseyip salona doğru ilerlemeye başladılar. Berry son kez arkasını dönerek bağırdı.