Survivors

Hoofdstuk 25.

Samuel

Ik hoor Jou zachtjes snurken. De koude wind waait mijn haar in de war. Nikita ligt te mompelen in haar slaap en Katherine ligt net als de andere vredig te slapen. Dit was mijn kans. Onze kans. Voorzichtig sta ik op en sluip van de dames vandaan. Bladeren kraken onder m'n voeten en takken breken. Ik was zo bang dat ze me hoorden. Ik wilde niet dat ze erachter komen, vooral niet Joy.. Wat zal ze niet van me denken? "Hé Joy, ik heb van de week gezoend met Matthew. Ik denk dat we nu iets hebben. Dat zegt dus dat ik homo ben." Nee, ze zou me niet mee normaal aankijken.
Zou ze het weten van Matthew? Hij is al een tijd zo. Zou hij het haar verteld hebben?

Hardhandig word ik meegetrokken. Matthew drukt me tegen een boom aan. Zijn handen gaat rond mijn zij. Ik moet omlaag kijken om zijn mooie ogen te zien. Hij kijkt me met een glimlach aan. 'Meneer, u mag zo laat niet meer over straat.' Speelde hij. Ik hou mijn handen boven mijn hoofd en zeg: 'Ik ben schuldig.' Zijn voorhoofd zit tegen de mijne aan en hij kijkt me streng aan. 'Dan moet ik je straffen..' Hij legt zijn lippen op de mijne en we raken verstrengd in een tongzoen. Zijn handen zoeken de opening van mijn riem. 'Matt..' Ik stop zijn handen en hou ze vast. 'Ik wil dit nog niet.' Teleurgesteld keek hij me aan. 'Het spijt me.' Hij schud zijn hoofd en wuift met z'n hand. 'Het geeft niet. Als jij wilt wachten, wacht ik met je mee.' Ik plaats mijn hand tegen zijn wang en strijk langs zijn lippen. 'Je bent de beste.'

We schrikken als we ineens iets op ons af hoor lopen. Ik hoor Matthew zijn stem rare geluiden maken. Ik sus hem en leg mijn hand over zijn mond en druk hem tegen een boom aan. Angstig en met natte ogen kijkt hij me aan. Ik leg mijn vinger op mijn mond en gebaar dat het goed komt. Ik tuur in het donker en probeer het geluid te volgen.

Het was dichterbij dan ik had verwacht als ik struiken hoor ritselen. Matthew piept onder mijn hand.

'Nikita!' Ze blijkt te schrikken van me. Ze kijkt me aan en rent hard weg. 'Ga terug naar de groep!' Beveel ik Matthew en ren achter haar aan. Ik hoor d'r heigen. Ze was aan het vluchten voor me. 'Nikita, stop alsjeblieft!' Ze negeert me en rent hard weg. Waarom zou ze wegrennen? 'Nikita!' Ze rent hard voor een klein meisje. Sneller als ik. Ik versnel