The Best Pretending Role

Chapter 44 Lullaby

Rea's Pov

Come back to me...

Umuulit sa utak ko ang sinabi niya. Wala na, tapos na ang pagpapanggap namin kasi nga may totoong tao na handa siyang mahalin. Oo nga, gusto ko siya pero hindi naman niya ako mahal. At least sila, the feeling is mutual para sa kanila.

Game over.

Tumalikod na ako saka mahahabang hakbang ang ginawa ko. Kinagat ko ang labi ko kasabay ng pagbara ng lalamunan ko.

Ngayon lang ako nakaramdam ng inis at sakit dahil sa lalaki. I'm falling hard. Dati naman alam ko ang lahat ng plano ko sa buhay eh. Maiahon sa kahirapan pamilya ko. Mapagamot si Kira. Makapag-aral mga kapatid ko at makapagtayo ng sari sari store. Pero ngayon nakalimutan ko lahat dahil laging si Drake ang nasa isip ko.

It's really bad...very very bad.

"Rea!" Tawag ng boses na pilit sumisingit sa gitna ng pag-iisip ko.

Agad kong pinunasan ang luha ko saka binalingan siya. Humihingal pa ito habang hawak ang magkabilang tuhod niya. Nang tumigil ako sa paglalakad ay umayos ito ng tayo saka dahan dahang lumapit sa akin.

"Don't do that again.." Humihingal na sabi niya.

"Ang alin?"

"Leaving me." Halos matuyuan ako ng lalamunan sa bawat bigkas ng labi niya.

Shit. Mali ito. Maling mali. Pinipilit kong isara ang puso ko pero nakapasok na siya. Habang tumatagal ay tumutubo iyon at lumalaki.

Nakatitig siya sa akin habang nakaawang ang bibig dahil na rin sa pagod. Lumunok ako ng ilang beses dahil sa hirap na akong huminga. Baka mahalata niyang basag ang boses ko.

"A-andun naman si Trisha..k-kung gusto mong tapusin ang contract..s-sabihin mo na.." Nabasag ang boses ko sa huling salita.

Peste! Ayokong bumigay habang kaharap ko siya. Wala siyang dapat malaman sa nararamdaman ko. Biglang gumalaw ang panga na parang galit. Hindi ko alam kung para saan.

"W-what did you say?" Aniya sa malalim na tinig.

"P-patapos na rin ang contract. Two weeks na lang...tapos bumalik pa si Trisha..m-magiging masaya ka na.." Kinagat ko ang labi ko dahil sa panginginig nito. Nangilid ang luha ko.

Mataman niya akong tinitigan na para bang tinitimbang ang nararamdaman ko. Sinikap kong ngumiti kahit na masakit. Ayaw kong makahalata siya.

"At sino ka para magdesisyon para sa akin?" Nagulat ako sa galit niyang tono.

Tumikhim ako saka ngumiti sa kanya. "Sabihin mo na kasi 'wag ng dahan dahan."

"Dammit! Ang tanga mo talaga! Gusto na kitang patayuan ng rebulto sa pagiging tanga." Nabwisit ako sa sinabi niya.

'Yan na naman tatawagin niya akong tanga! Kanina engot. Aba nakakababa ng dignidad itong gagong to ah!

"Tanga? Ako tanga? Hoy ikaw gusto kitang patayuan ng mall sa pagiging manhid!" Umirap ako saka tinalikuran siya.

Nakakairita. Naiiyak na ako kanina dahil alam kong katapusan na ng lahat pero biglang naglaho dahil sa inis ko. Ang harsh talaga niya. Ang sama ng ugali!

"Aray!" Sabi ko ng hinablot niya ang kamay ko. Nagpumiglas ako sa kanya pero sadyang malakas lang siya.

"Hindi kita bati! Bitiwan mo nga ako!" Pilit kong hinihila ang magkabila kong braso sa pagkakahawak niya.

Hindi siya nagsasalita habang ako abot hanggang Batanes ang pagod ko para lang makawala sa kanya.

"Naiinis ako sayo. Nakakainis kang palaka ka.." Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla niya akong hilahin papunta sa matipuno niyang dibdib.